Το ΠΑΣΟΚ έχει χαθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας

Κωνσταντίνος Χαροκόπος

Εκφράσεις, όπως «κατέβηκε από το τραίνο της Αλλαγής», ή «μπήκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας», ήταν από τις πλέον δημοφιλείς διαχρονικά μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Η διαγραφή και η απομάκρυνση στελεχών, πάντα συνοδευόταν, τουλάχιστον από μία από τις προαναφερθείσες εκφράσεις. Σήμερα όμως το ΠΑΣΟΚ, προσπαθεί να βγει το ίδιο, μέσα από το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Με μια ηρωική έξοδο που μοιάζει περισσότερο με παρωδία.

Η ομιλία της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, με την ευκαιρία της επετείου για τα 47 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, αντικατοπτρίζει την προσπάθεια της επανόδου στα πράγματα. Αν διαβάσει κάποιος προσεκτικά την ομιλία, αντιλαμβάνεται ότι το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει την παραμικρή ελπίδα να επανέλθει με αξιώσεις στην πολιτική σκηνή, ακόμα και σε περίπτωση αλλαγής της ηγεσίας του. Και αυτό διότι δεν έχει παρακολουθήσει, ούτε έχει αντιληφθεί, το τι έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια.

Η πρόεδρος του ΚινΑλ, υποστηρίζει ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, με τους πολίτες να αναπολούν τις καλύτερες μέρες που έζησαν. Τους νέους να γεμίζουν το Διαδίκτυο με χιούμορ που κρύβει μέσα του την προσδοκία να ζήσουν και αυτοί, όσα έζησαν οι γονείς τους.» Και ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, δικαιωμένο στη συνείδηση των Ελλήνων.»

Ουδείς αναπολεί τις ημέρες των «πρασινοφρουρών», της ρεμούλας, της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, του «φαγώματος» των κοινοτικών κονδυλίων, της διάλυσης της εκπαίδευσης της χώρας, του ρεσάλτου των «δικαιωμένων αγωνιστών» στις καρέκλες της εξουσίας, της υιοθέτησης του καταστροφικού μέτρου της αυτόματης τιμαριθμικής προσαρμογής, της διάλυσης της οικονομίας, της εκτίναξης του χρέους, της κρατικοποίησης των πάντων, της ίδρυσης του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων και των πάρτι στις κρατικές εταιρείες Κοινής Ωφέλειας.

Ουδείς αναπολεί τις τριτοδρομικές αναζητήσεις και φαντασιώσεις του ΠΑΣΟΚ, τους εναγκαλισμούς με το Μπάαθ, τον Καντάφι και τον Άσαντ και τους λοιπούς δικτάτορες της περιοχής, την ιδεολογική ταύτιση με τις τρομοκρατικές ομάδες των Παλαιστινίων, την αντιδυτική προπαγάνδα για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, από το ΝΑΤΟ και την δήθεν απομάκρυνση των «Βάσεων του Θανάτου». Και φυσικά ουδείς αναπολεί τα κενά περιεχομένου συνθήματα όπως ήταν το «η Ελλάδα στους Έλληνες», που τάιζε και ταϊζει ακόμα, τον εθνικισμό και την περιχαράκωση.

Ουδείς αναπολεί την καταπάτηση όλων των θεσμών, μέσα από το κεντρικό σύνθημα: «Όχι θεσμοί, μόνο λαός», που είχε πει επιγραμματικά ο Ανδρέας Παπανδρέου σε προεκλογική του ομιλία στην Κοζάνη το 1989.

Ουδείς αναπολεί το: «Τσοβόλα, δωσ’ τα όλα», από την προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στο Περιστέρι, στις 20 Απριλίου του 1989.

Ουδείς αναπολεί την τερατογένεση και γιγάντωση του πασοκικού συνδικαλιστικού κινήματος, που αποτελεί ακόμα και σήμερα το χειρόφρενο της κοινωνίας, απέναντι σε κάθε μεταρρύθμιση και σε κάθε προσπάθεια αλλαγής προς τα εμπρός.

Όλα αυτά αποτελούν μια βαριά τραυματική εμπειρία, από την οποία έχουμε διδαχθεί πολλά. Και φυσικά, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν είναι δικαιωμένο στη συνείδηση των Ελλήνων, αλλά αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα προς αποφυγή. Άλλωστε η καρδιά του βαθέως σκληρού, εθνικιστικού και εξουσιολάγνου ΠΑΣΟΚ, έχει μεταναστεύσει προ πολλού στον Σύριζα, μεταλαμπαδεύοντας εκεί όλα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά του.

Και πράγματι, όπως ανέφερε η πρόεδρος του ΚινΑλ, οι νέοι κάνουν χιούμορ αναφερόμενοι στις καταστάσεις που επικρατούσαν την εποχή του ΠΑΣΟΚ. Διότι το ΠΑΣΟΚ είναι ταυτισμένο στη συνείδηση τους με το άραγμα, το βόλεμα, τον διορισμό, την πρόωρη συνταξιοδότηση, τον κρατικό συνδικαλισμό, τις επιδοτήσεις και τις ιδεολογικές αερολογίες.

Δυστυχώς, για τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας, το ΠΑΣΟΚ δεν αποτέλεσε ποτέ γνήσιο κομμάτι της, παρά μόνο ίσως στα τελευταία χρόνια της κυβερνητικής του εξουσίας. Και έτσι ακόμα και τώρα, δεν προκαλεί το ενδιαφέρον όσων αυτοπροσδιορίζονται σαν σοσιαλδημοκράτες. Όλοι αυτοί, παρακολουθούν σήμερα, τον διαγκωνισμό ανάμεσα στις ηγεσίες του ΚινΑλ και του Σύριζα, για το ποιος θα κάνει την πιο σκληρή κριτική στην κυβέρνηση.

Το ΠΑΣΟΚ επέλεξε τον ρόλο του κομπάρσου, αντί της αξιόπιστης πολιτικής παρουσίας, με θέσεις που να έχουν έστω και στοιχειώδη σχέση με τις θέσεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Και προσπαθεί να πάρει λίγο φως από την πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ και το πρόγραμμα ανασυγκρότησης του Μπάιντεν. Ένα πρόγραμμα το οποίο θεωρητικοποιούν οι πάντες, ακόμα και ο Σύριζα, για να καταδείξουν ότι τα ιδανικά του σοσιαλισμού επανέρχονται στην επικαιρότητα.

Άλλωστε οι παράλληλες συμμετοχές του ΠΑΣΟΚ και του Σύριζα στις συναντήσεις της ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών, φανερώνουν ότι τα δικαιώματα της αποκλειστικής αντιπροσωπείας της σοσιαλδημοκρατίας, στην Ελλάδα, έχουν προ πολλού χαθεί για το ΠΑΣΟΚ.

https://www.liberal.gr/