Μια εικόνα χίλιες λέξεις… αλλά και η οικογένεια γύφτων που προκαλεί την ελληνική κοινωνία

“Μια εικόνα έχει αξία όσο χίλιες λέξεις”. Πρόκειται δίχως άλλο για σοφή παροιμία. Παρότι ισχύει ταυτόχρονα και το “είναι λάθος να κρίνει κανείς από την εμφάνιση”. Στην περίπτωση όμως του νεαρού Ρομά που έχασε τη ζωή του από τις σφαίρες των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ όταν παρέσυρε πέντε μηχανές με τους αναβάτες τους στην προσπάθεια να αποφύγει τη σύλληψη, δεν υπάρχει περιθώριο για “παραμορφωτικά στερεότυπα”. Η εικόνα έρχεται να συνεξεταστεί με τα πραγματικά στοιχεία…

Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Οι φωτογραφίες που δημοσίευε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι χαρακτηριστικές και απολύτως περιγραφικές της προσωπικότητάς του 20χρονου (όχι 16χρονου που έσπευσαν συγκεκριμένοι να αναφέρουν). Όποιος θέλει να το θεωρήσει προκατάληψη, είναι ελεύθερος να το κάνει. Εάν όμως φέρεις μια ομάδα ψυχολόγων και τους βάλεις μπροστά τις φωτογραφίες αυτές, είναι σχεδόν δεδομένο το τι θα πουν.

Το ίδιο θα ίσχυε εάν στη θέση των ειδικών υπήρχε απλός κοσμάκης. Καθημερινοί Έλληνες πολίτες. Προφανώς εδώ το περιθώριο για να υπεισέλθουν στην εξίσωση αρνητικές στερεοτυπικές πεποιθήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες. Έρχονται όμως τα στοιχεία της δράσης του και τα πραγματικά δεδομένα της εμπλοκής του με την Ελληνική Αστυνομία και ξεκαθαρίζουν την εικόνα.

Πόσα αυτοκίνητα είχε κλέψει ο νεαρός Ρομά; Πόσες “μπούκες” στα σπίτια αθώων συμπολιτών του είχε πραγματοποιήσει με τους φίλους του και ποιος ξέρει τι άλλες παράνομες δραστηριότητες; Ακόμα κι αν μας πουν ότι το έκανε για να… θρέψει τα παιδιά του, λυπούμαστε, αλλά ο νεαρός ζούσε παρασιτικά σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας.

Η δε αναφορά των οικείων του στις τηλεοράσεις “ένα αυτοκίνητο πήραν [σ.σ. όχι “έκλεψαν”] εγκληματίες ήταν;”… συνιστά ύψιστη προσβολή και πρόκληση, πέραν του ότι αποκαλύπτει τις στρεβλές πεποιθήσεις που έχει ενσταλάξει η αντίδραση της οργανωμένης πολιτείας στην ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα των συμπολιτών μας Ρομά. Τελεία και παύλα…

Όσο κι αν ακούγεται περίεργα αφού ο θάνατος ενός νεαρού είναι εξ ορισμού τραγωδία, πολλώ δε μάλλον όταν είναι πατέρας μικρών παιδιών, η αναμφισβήτητη αλήθεια είναι ότι προ(σ)κάλεσε τον θάνατό του, επιδεικνύοντας μνημειώδη αδυναμία κατανόησης τω δυνητικών συνεπειών της πράξης του, δηλαδή της απόπειρας να διαφύγει. Διότι είχε κάνει πολλά περισσότερα και θα έπρεπε να μην κυκλοφορεί ελεύθερος αρκετό καιρό πριν.

Το επιχείρημα “γιατί δεν πυροβόλησαν τα λάστιχα του αυτοκινήτου για να το ακινητοποιήσουν” είναι απλώς γελοίο. Αυτό έπρεπε να έχει γίνει κατά τη διάρκεια της καταδίωξης. Εκεί υπεισέρχεται όμως η ευαισθησία ότι το επεισόδιο γινόταν εκτυλισσόταν εντός του αστικού ιστού και οποιοσδήποτε πυροβολισμός είναι εξ ορισμού εξαιρετικά επικίνδυνος. Κι αν το αυτοκίνητο εκτρεπόταν της πορείας του και έπεφτε σε πεζούς στο πεζοδρόμιο και τους σκότωνε;

Όταν φύγει η σφαίρα από τη θαλάμη, είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις που θα καταλήξει. Ακόμα και ο πυροβολισμός στον αέρα απαγορεύεται. Διότι η σφαίρα κάποια στιγμή θα εξαντλήσει τη δυνατότητά της να ανέρχεται. Όσο πιο ψηλά έχει πάει, τόσο μεγαλύτερη ταχύτητα θα αποκτήσει πέφτοντας προς το έδαφος. Εκεί μπορεί να βρει κάποιον στο κεφάλι και να τον αφήσει στον τόπο…

Άρα, ορθώς οι αστυνομικοί απέφυγαν να πυροβολήσουν επιχειρώντας να πετύχουν τα λάστιχα. Για να προστατεύσουν το κοινωνικό σύνολο το έκαναν. Όπως όμως και στις διακρατικές σχέσεις η διαρκής επίδειξη αυτοσυγκράτησης απέναντι σε έναν αντίπαλο με… πολύ ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση (βλ. Τουρκία) δεν τον περιορίζει αλλά τον αποθρασύνει, έρχεται κάποια στιγμή που το δίλημμα γίνεται ζωής ή θανάτου…

Στα ελληνοτουρκικά, το δίλημμα είναι η υποχώρηση από την ένοπλη υπεράσπιση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Στην περίπτωση του Περάματος είναι η ζωή του παράνομου φυγά Ρομά έναντι της ζωής των διωκτών του αστυνομικών. Το αδιέξοδο ξεκίνησε από την κίνηση του αυτοκινήτου εναντίον των μηχανών των αστυνομικών.

Καθώς τις παρέσερνε, το πυρ εναντίον των τροχών του οχήματος ΔΕΝ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΣΕ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ. Η κίνηση εναντίον των αστυνομικών θα συνεχιζόταν και με σκασμένα λάστιχα. Πώς δεν το καταλαβαίνουν ορισμένοι στα κόμματα, αλλά και στην Ελληνική Αστυνομία; ΟΙ ΔΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η πιθανότητα να είχε βρεθεί αστυνομικός κάτω από τις ρόδες του αυτοκινήτου και να χάσει τη ζωή του, προσεγγίζει το νομοτελειακό…

Κατά συνέπεια, η λύση για το αποτέλεσμα του επεισοδίου είναι ανθρωπίνως αυτονόητη. Όμως ο νεαρός ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ. Δυστυχώς. Θα έμενε λίγα χρόνια στη φυλακή και παρότι οι πιθανότητες σωφρονισμού δεν θα ήταν και πολύ υψηλές, θα βρισκόταν ξανά δίπλα στην οικογένεια και τα παιδιά του. Εξάλλου, η επιείκεια του ελληνικού συστήματος απονομής δικαιοσύνης είναι γνωστή. Αξιολόγησε όμως την ελευθερία του παραπάνω από τη ζωή του…

https://www.defence-point.gr/