Βλακώδης και εγκληματική η ενεργειακή πολιτική με ευθύνη της Γερμανίας

Καταλαβαίνουμε τι σημαίνουν αυτά που συμβαίνουν γύρω μας; Μέχρι πριν δυο εβδομάδες οι ανησυχίες μας επικεντρώνονταν στη σφοδρότητα και την έκταση του τέταρτου κύματος της πανδημίας “Covid-19”. Τώρα οι ανησυχίες έχουν επικεντρωθεί στην αρκετά υψηλή πιθανότητα ενός συνδυασμού Ψυχρού Χειμώνα με υψηλές τιμές ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου.

Του Κώστα Στούπα
ΠΗΓΗ: CAPITAL

Ο επιχειρηματίας Ευάγγελος Μυτιληναίος παρουσίασε αυτό που έρχεται ως “τέλεια καταιγίδα”: “Από τη μια οι πιέσεις που ασκούνται από τη Ρωσία για την ολοκλήρωση του Nord Stream 2 και από την άλλη η χαμηλή παραγωγή ΑΠΕ του καλοκαιριού, που ανάγκασε τις κυβερνήσεις να χρησιμοποιήσουν τα αποθέματα φυσικού αερίου για να αντιμετωπίσουν τις υψηλές θερμοκρασίες.

Επιχειρώντας μία αναλογική σύγκριση, ανέφερε ο ίδιος: “…η αύξηση της σημερινής τρέχουσας τιμής στο φυσικό αέριο με την τιμή της βενζίνης είναι σαν να έχει αυξηθεί η βενζίνη από τα 1,6 ευρώ στα 7 ευρώ το λίτρο…”.

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου αλλά κυρίως η Ευρώπη -καθώς οι ΗΠΑ μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μειώνοντας τις εξαγωγές- οφείλεται στην “παγίδα” του φυσικού αερίου στην οποία εγκλώβισε όλη την Ευρώπη η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Αγκέλα Μέρκελ στην προσπάθεια να απεγκλωβιστεί τάχιστα και αλόγιστα από την πυρηνική ενέργεια μετά το ατύχημα της Φουκουσίμα.

Η κλιματική αλλαγή επέβαλε τον προγραμματισμό επιτάχυνσης της μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Εν τω μεταξύ οι τεράστιες επενδύσεις σε ΑΠΕ χωρίς ταυτόχρονη δημιουργία υποδομών αποθήκευσης της ενέργειας που παράγουν, αναδεικνύεται σε τραγικό λάθος.

Οι ΑΠΕ χωρίς τεράστιες μονάδες αποθήκευσης ικανές να διατηρούν το σύστημα ηλεκτρικής ισχύος σταθερό είναι σχεδόν άχρηστες. Για αυτήν την περίοδο προσαρμογής επελέγη το φυσικό αέριο σχεδόν σαν η βασική μεταβατική ενεργειακή πηγή.

Ένα σύστημα όμως που στηρίζεται κυρίως στις “άναρχες” ΑΠΕ και το εισαγόμενο για την Ευρώπη φυσικό αέριο αποδεικνύεται εγκληματική επιλογή. Πόσο μάλλον όταν έχεις διακηρύξει πως το φυσικό αέριο συνιστά ένα μεταβατικό καύσιμο για τα επόμενα 10-20 χρόνια.

Ο μικρός χρονικός ορίζοντας της χρήσης φυσικού αερίου και άρα και της αυξημένης ζήτησης, μείωσε τις επενδύσεις στην ανεύρεση και αξιοποίηση νέων κοιτασμάτων. Η έρευνα και ανάπτυξη ενός κοιτάσματος υδρογονανθράκων απαιτεί 5-10 χρόνια από την ανεύρεση μέχρι την παραγωγική του αξιοποίηση.

Η απόσβεση της επένδυσης χρειάζεται μερικά χρόνια επίσης. Άρα, τα χρόνια που θα παράγει κέρδη το κοίτασμα περιορίζονται δραματικά. Σαν συνέπεια οι επενδύσεις στην ανεύρεση και ανάπτυξη νέων κοιτασμάτων μειώθηκαν. Μια σειρά τυχαία γεγονότα, όπως η άπνοια στη βόρεια Ευρώπη το καλοκαίρι και η χρήση κλιματιστικών στην Ασία, αύξησε την κατανάλωση φυσικού αερίου και μείωσε τα αποθέματα.

Επίσης, οι πυρκαγιές στη Σιβηρία προκάλεσαν ζημιές σε κάποιες μονάδες παραγωγής με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η αύξηση των εξαγωγών από τη Ρωσία. Αρκετοί ισχυρίζονται πως η μη αύξηση των εξαγωγών είναι ένα εκβιαστικό τέχνασμα της Ρωσίας για να εξασφαλίσει την ταχύτερη λειτουργία του αγωγού Nord Stream 2. Τούτο μοιάζει επίσης αρκετά πιθανό…

Η αβλεψία της Ευρώπης με βασικό υπεύθυνο τη Γερμανία για την εξάρτηση από έναν ενεργειακό πόρο, η ομαλότητα της προμήθειας του οποίου θα μπορούσε να διαταραχτεί από τυχαία συμβάντα ή εκβιαστικό δόλο προμηθευτών με ανταγωνιστικές επιδιώξεις όπως η Ρωσία, είναι παροιμιώδης, βλακώδης και εγκληματική. Η Γαλλία βρίσκεται σε σχετικά καλύτερη μοίρα από πολλές ευρωπαϊκές χώρες καθώς εξασφαλίζει το 70% των ενεργειακών της αναγκών από πυρηνικές μονάδες.

Το αυξημένο ενεργειακό κόστος έρχεται να προστεθεί στην αύξηση του εργατικού κόστους λόγω μειωμένης προσφοράς εργασίας σε κομβικούς τομείς της οικονομίας και δεν αναμένεται να είναι τόσο παροδικό όσο το μεταφορικό κόστος λόγω πρόσκαιρης έλλειψης κοντέινερ. Ακόμη και οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις δεν βλέπουν το ενεργειακό κόστος να αποκλιμακώνεται πριν το επόμενο καλοκαίρι.

Τούτο ενδέχεται να σημαίνει πως ο πληθωρισμός που έχουμε δει μάλλον αποτελεί μικρή πρόγευση αυτού που θα ακολουθήσει. Με αυτά τα δεδομένα για τους επόμενους μήνες οι εκτιμήσεις για πρόσκαιρο πληθωρισμό ακούγονται εκτός τόπου και χρόνου. Το ίδιο και οι προβλέψεις για δυναμικούς ρυθμούς ανάπτυξης…

Αυτό που μοιάζει πιο πιθανό είναι μέτρα τιθάσευσης του πληθωρισμού με αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και αυξήσεις των επιτοκίων. Τούτο όμως εκτός από ύφεση μάλλον σημαίνει μια κρίση χρεοκοπιών των υπερδανεισμένων νοικοκυριών, επιχειρήσεων και κρατών… Διαβάζετε τις εξελίξεις κάπως αλλιώς;

kostas.stoupas@capital.gr