Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά φαντασίαν ηγέτης αντικυβερνητικού Μετώπου

Γιάννης Σιδέρης


Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ψευδή συνείδηση της πραγματικότητας δεν χρειάζεται κάποιος να αναδιφήσει στα αμετροεπή… ηρωικά και πένθιμα του 2015. Αρκεί να εστιάσει στην τελευταία του πρωτοβουλία για τη σύσταση εξεταστικής, με αιτία τη λεγόμενη «Λίστα Πέτσα», και με αφορμή το σκάνδαλο… του Αυστριακού Κουρτς!


Μια «λίστα» που τόσο έχει μυθοποιηθεί και με την εργαλειοποίηση που της έκανε ώστε έχει δημιουργήσει απαξίωση για όλον τον δημοσιογραφικό κόσμο. Και ας δηλώνει η Γραμματέας της Κ.Ο. Ολγα Γεροβασίλη ότι «Δεν εγκαλούνται τα ΜΜ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εγκαλείται και ελέγχεται».


Με τη συζήτηση στη Βουλή η υπόθεση θα απεκδυθεί από τον ρυπαρό μανδύα της καχυποψίας και της μοχθηρής καταγγελιολογίας, και θα τεθεί στις διαστάσεις της, που παρασάγγας απέχουν από τη νοσηρή επικάλυψη που της έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.


Τόσες ευρωπαϊκές χώρες ενίσχυσαν τις επιχειρήσεις τύπου λόγω του στραγγαλισμού της διαφήμισης από την πανδημία. Μεταξύ αυτών Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ολλανδία, Σουηδία, κ.α. Και ουδεμία αντιπολίτευση βγήκε να καταγγείλει τις κυβερνήσεις ότι εξαγόρασαν τα ΜΜΕ για να ποδηγετήσουν τον λαό.


Αρκεί επίσης που θα ακουστεί ότι ανάμεσα στους εξαγορασμένους της λίστας Πέτσα είναι και η Αυγή, ο Ριζοσπάστης, ο ραδιοσταθμός του ΣΥΡΙΖΑ «Κόκκινο», η εφημερίδα των Συντακτών, όπως και δεξιές εφημερίδες που κάνουν πολεμική στην κυβέρνηση.


Ο ευτελισμός των δημοσιογράφων από την αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι τωρινός. Είναι δεκαετής. Η απαξίωση ενέσκηψε παράλληλα με το αντιμνημονιακό αφήγημα. Όλοι, εκτός από τους δικούς του, αυτούς δηλαδή που τον υπηρετούσαν, τον υπάκουαν, έκαναν «σέρβις» στη γραμμή του, ήταν εξωνημένοι, φερέφωνα των ευρωπαίων κατακτητών και των αφεντικών τους.


Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ φυλάει και τα νώτα του – κάτι που δεν κατανοούν οι οπαδοί του. Φροντίζει να τα έχει καλά με τους ιδιοκτήτες (και με τον Μαρινάκη έως την εποχή που ο καλογρίτσας ζήτησε χρήματα για προκαταβολή τηλεοπτικής αδείας). Ποτέ π.χ. δεν επιτέθηκε στους καναλάρχες ονομαστικά. Αντιθέτως, κατηγορούσε ονομαστικά μόνο τους επαγγελματίες δημοσιογράφους που έβγαιναν στο γυαλί τους. Ποτέ δεν επιτέθηκε σε ιδιοκτήτες εφημερίδων ονομαστικά, αλλά μόνο στους επώνυμους αρθρογράφους τους (η ΕΣΗΕΑ δεν είχε χρόνο να καταγγείλει τον διασυρμό του επαγγέλματος από τον ΣΥΡΙΖΑ).


Σε κάθε περίπτωση, η ψευδής συνείδηση που αναφέραμε δεν είναι αυτή. Αυτή είναι η γνωστή εχθροπάθειά του προς κάθε κριτική. Η ψευδής συνείδηση έγκειται σε δυο εντυπώσεις που τον διακατέχουν:


Η πρώτη είναι πως επειδή δηλώνει αριστερός, νομίζει με ένα μαγικό τρόπο έχει αποκαθαρθεί από κάθε μιασματική πράξη της διακυβέρνησής του. Ετσι παρέσχε την ευκαιρία να ανασυρθούνε από το ντουλάπι οι σκελετοί του!


Θα βγουν στην επιφάνεια οι φιλικές του εταιρίες δημοσκοπήσεων της μια χρήσης που έβγαζαν απίθανα αποτελέσματα, τα ψευδή πρωτοσέλιδα που προεκλογικά δημοσίευαν αυτά τα απίθανα αποτελέσματα, οι χορηγήσεις δια διαφημίσεων, τα πασίγνωστα βοσκοτόπια, η μείωση φορολογίας καναλιών, ακόμη και εκείνων που δεν είχαν πάρε άδεια εκπομπής, οι καταγγελίες Καμμένου για υπουργούς που πλήρωναν δημοσκοπήσεις από το ταμείο του υπουργείου τους κ.α.


Από τη μεγαλαυχία του δηλαδή έχασε το «πλεονέκτημα» της ατεκμηρίωτης καταγγελίας των ΜΜΕ, που βόλευε την προπαγάνδα του.


Η δεύτερη ψευδής συνείδηση είναι ότι κάθε φορά που ηγείται μας έκτακτης προσπάθειας, νομίζει ότι ηγείται και ενός «προοδευτικού μετώπου» που δημιουργείτε μόνο στην φαντασία του. Δεν έχει σημασία που τα υπόλοιπα κόμματα δεν του έχουν αναγνωρίσει τέτοιο ηγετικό βηματισμό...


Το παρελθόν δεν του έβαλε μυαλό. Προσπάθησε να φανεί ο ηγέτης «προοδευτικού μετώπου» κατά τις ημέρες του Πολυτεχνείου, με το κοινό κείμενο για ανάκληση της απαγόρευσης συναθροίσεων. Έκτοτε η «ηγετικότητά» του παρέμεινε στα αζήτητα.


Τώρα με την σύσταση εξεταστικής, νομίζει πάλι πως ηγείται μετώπου, επειδή τα υπόλοιπα κόμματα - και ιδιαίτερα το ΚΙΝΑΛ - συναίνεσαν. Γιατί να μην συναινέσουν; Αφενός δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αφετέρου ενδεχόμενη άρνησή τους θα επέρριπτε σκιά επάνω τους.


Πιστεύουν με αυτή την περιστασιακή συναίνεση «τελείωσαν» το αντι-σύριζα μέτωπο»!! Και ου μόνον, αλλά ότι είναι επικεφαλής ενός συμπτυγμένου αντικυβερνητικού Μετώπου. Ουδείς βέβαια (ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, ΜεΡΑ 25) τους αναγνώρισε κάτι τέτοιο, αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό δεν έχει σημασία. Αρκεί που το πιστεύει!


Και ακόμη αδυνατούν να καταλάβουν το απλό. Το αντισύριζα μέτωπο είναι στην κοινωνία. Σε δημοσκόπηση της Metron Analysis που παρουσίασε την Τρίτη ο Στράτος Φαναράς στο συνέδριο του «Κύκλου Ιδεών» του Ευάγγελου Βενιζέλου, μεταξύ των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ (που τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα για συνεργασία) το 60% προτιμά κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ και μόνο ένα 14% συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ!


Αλλά τι σημασία έχει; Αρκεί που το ΚΙΝΑΛ είπε ναι στην Εξεταστική, άρα μπήκε και στο φαντασιακό Μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ!


liberal.gr