-->

Header Ads

Ο Economist …”σκοτώνει” το ΑΚΕΛ: Δηλωμένοι κομμουνιστές που κυκλοφορούν με απαστράπτουσες Mercedes

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Το δημοσίευμα του βρετανικού περιοδικου Economist επισημαίνει την επιρροή που σε κάποιο -μικρότερο ή μεγαλύτερο- βαθμό ασκούν οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις σε χώρες της Ευρώπης, μεταξύ αυτών στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η επίθεση του βρετανικου περιοδικού στο “κομμουνιστικό” κόμμα της Κύπρου ΑΚΕΛ, το οποίο διατηρεί προνομιακές σχέσεις με τους Εγγλέζους πριν ακόμα από την ανεξαρτησία, το 1960.

Υπογραμμίζει ότι εγχώριες πολιτικές, η δύναμη της συνήθειας και μία έξυπνη στρατηγική βοηθούν τους κομμουνιστές της Ευρώπης να παραμένουν επιδραστικοί.

Το άρθρο σημειώνει ότι οι κομμουνιστές άφησαν μικρό σημάδι στην ΕΕ, ενώ οι μετριοπαθείς χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες κυριάρχησαν σε όλη τη δυτική Ευρώπη.

Γίνεται αναφορά στο ρεύμα των Ευρωκομμουνιστών, οι οποίοι προσέβλεπαν περισσότερο στις Βρυξέλλες παρά στη Μόσχα, και για λίγο χρονικό διάστημα βρέθηκαν στο προσκήνιο τη δεκαετία του ’70 και του ’80. Πανούργοι σοσιαλιστές, όπως ο François Mitterrand, σύντομα τους εκτόπισαν από την πολιτική ζωή.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά το παράδειγμα της Ιταλίας, όπου οι κομμουνιστές κάποτε κέρδισαν το 34% της ψήφου, και το κόμμα διαλύθηκε μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού στην ανατολική Ευρώπη.

Από την άλλη, χώρες που έζησαν με κομμουνιστικό καθεστώς επεδίωξαν απεγνωσμένα να ενταχθούν στην ΕΕ, εν μέρει και για να αποτρέψουν την επιστροφή της [κομμουνιστικής] ιδεολογίας.

Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι το φάσμα του κομμουνισμού δεν στοιχειώνει πλέον την Ευρώπη. Αλλά περιστασιακά, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ο κομμουνισμός πετάγεται πίσω από την κουρτίνα και φωνάζει “boo”. Κάποιες φορές μάλιστα, η έκπληξη προέρχεται από τα λιγότερο πιθανά σημεία.
Αναφέρεται η περίπτωση της Κύπρου, όπου η κόκκινη σημαία εξακολουθεί να ανεμίζει, κυρίως χάρη στην παράδοση παρά στον όποιο ενθουσιασμό στη βάση της κοινωνίας. Το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ, είναι ένα από τα δύο κύρια πολιτικά κόμματα της χώρας.

Ακμάζει χάρη σε μία σχεδόν αγγλικανική στάση απέναντι στον κομμουνισμό: όπως κάποιος δεν χρειάζεται να πιστεύει στον Θεό για να πάει στην εκκλησία κάθε Κυριακή, έτσι οι Κύπριοι μπορεί να ψηφίζουν κομμουνιστές χωρίς να επιθυμούν την κατάσχεση των μέσων παραγωγής. Δηλωμένοι κομμουνιστές σε απαστράπτουσες Mercedes αποτελούν συχνό θέαμα.

Η ανθεκτικότητα του κόμματος εξηγείται από τη δύναμη της συνήθειας παρά από τις πεποιθήσεις, υποστηρίζει ο James Ker-Lindsay από το London School of Economics. Ως ένα από τα μεγαλύτερα κόμματα, το ΑΚΕΛ ευνοείται από την ικανότητά του να εξυπηρετεί τις πελατειακές σχέσεις που εξακολουθούν να κυριαρχούν στην κυπριακή πολιτική ζωή.

Το δημοσίευμα παρατηρεί ότι κατά τον ίδιο τρόπο που η καταστολή σε βάρος αιτούντων άσυλο και οι περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες των προϋπολογισμών έχουν πυροδοτηθεί από κόμματα τα οποία μετά βίας απέσπασαν το ένα δέκατο της λαϊκής ψήφου, η ίδια λογική λειτουργεί και για την άκρα Αριστερά.

Σε μία εποχή κατακερματισμού, σημειώνεται, οποιοδήποτε κόμμα μπορεί να κερδίσει ακόμη και το 5% της ψήφου αποκτά σημασία. Αναφέρεται το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου ο σοσιαλιστής αλλά ακόμη κεντροαριστερός Πρωθυπουργός Antonio Costa, βασίστηκε τόσο στο κομμουνιστικό κόμμα όσο και στο ‘Αριστερό Μπλοκ’ για να παραμείνει στην εξουσία.

Δεν προκαλεί έκπληξη, αναφέρει το άρθρο, ότι τα πιο επιτυχημένα κόμματα της άκρας Αριστεράς των τελευταίων ετών έχουν αποφύγει την ευθεία αναφορά στον κομμουνισμό.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, αναφέρεται ότι οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ πέρασαν καιρό στο ελληνικό κομμουνιστικό νεολαιίστικο κίνημα, αλλά το κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα το διάστημα 2015-2019, δυσανασχετούσε με την αναφορά της λέξης που αρχίζει από -κ-.

(Σκληροπυρηνικοί αριστεροί ‘ανταποδίδουν τη χάρη’ θεωρώντας τον ΣΥΡΙΖΑ και τον τελικό συμβιβασμό με την ΕΕ ως ένα παράδειγμα του τί δεν πρέπει να κάνει κανείς όταν βρεθεί στην εξουσία).

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε έντυπη έκδοση του περιοδικού υπό τον τίτλο “Marx brothers”

ΠΗΓΗ: Economist – Last of the commies

Δεν υπάρχουν σχόλια

Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.

Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε

Από το Blogger.