Αντί για πρόγραμμα διακυβέρνησης, στον ΣΥΡΙΖΑ γράφουν… σενάρια
Γιάννης Σιδέρης
Φωτογραφία Αρχείου Eurokinissi
Έχουν μάθει την ίντριγκα στον μικρόκοσμο της κομματικής εξουσίας. Τότε όμως στους καιρούς της ανυπαρξίας του 3%, ουδείς ασχολείτο με τις μικρο-ίντριγκες στις σκιερές γωνιές των κομματικών διαδρόμων.
Όταν άλλαξαν πίστα και έγιναν εξουσία, δεν απεκδύθηκαν του παλιού εαυτού τους. Ούτε κατανόησαν ότι με την αλλαγή του στάτους, είχαν πολλαπλασιαστεί και οι προβολείς που τους έλουζαν με φως, ενίοτε δοξαστικό, συχνά σκληρό και διεισδυτικό.
Και ότι πλέον ήταν εκτεθειμένοι σε πανελλήνια θέαση, οπότε η ιντριγκαδόρικη μικροπρέπεια τους απογύμνωνε από τα ψιμύθια που τους είχε φιλοτεχνήσει η λαϊκή αφέλεια, ως τους νέους λαϊκούς υπερασπιστές.
Δεν αναφερόμαστε καν στη σκευωρία της υπόθεσης Novartis.Ούτε στο χοντροκομμένο σχέδιο καθυπόταξης της ενημέρωσης με το Ινστιντούτο Φλωρεντίας, και τον νόμο που κρίθηκε αντισυνταγματικός, και με τον Αλέξη Τσίπρα να θεωρεί τη δικαιοσύνη «θεσμικό εμπόδιο» (τι διαφορετικό λέει ο Πολάκης που τον κράζουν;)
Είχαν πρωτύτερα… θαυμαστές επιδόσεις, με εκείνη την παιδικής έμπνευσης υποκλοπή και διαρροή ενός τηλεφωνήματος των Πόουλ Τόμσεν και Βέλιας Βελκουλέσκου από δωμάτιο του Χίλτον Αθήνας στην έδρα του ΔΝΤ, στην Ουάσιγκτον. Αφορούσε τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, και ακολούθως δημοσιεύτηκε στην πλατφόρμα Wikileaks.
Η γερμανική εφημερίδα «Τagesspiegel» σε δημοσίευμά της είχε δείξει ξεκάθαρα ως πηγή της διαρροής του τηλεφωνήματος, την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ). Και αν υποθέσουμε ότι το ρεπορτάζ της εφημερίδας ήταν αναξιόπιστο, ήρθε ως επικύρωση σε επιτροπή της Βουλής η δήλωση του πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Παπαχριστόπουλου. Ο εν λόγω γεμάτος αθώα απορία διερωτήθη: «Τι άλλο μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση όταν έβγαλε στη φόρα τον διάλογο Τόμσεν-Βελκουλέσκου;» (έλα μου ντε!).
Δεν θα μας είχαν απασχολήσει αυτά τα «περσινά ξινά σταφύλια», αν δεν συνέχιζαν στο ίδιο μοτίβο, σαν να μην πέρασε μια μέρα, αφού με τόσα που έμαθαν δεν έμαθαν.
Ήρθε και το πρόσφατο σενάριο στην ελληνική έκδοση του Euroactiv, ότι οι Βρυξέλλες πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξει κυβέρνηση τεχνοκρατών τύπου Παπαδήμου, προκειμένου να διαχειριστεί τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης!
Κατά το δημοσίευμα, το υφιστάμενο προσωπικό του ελληνικού πολιτικού συστήματος δεν είναι σε θέση να φέρει εις πέρας τις βαθιές τομές που απαιτούνται προκειμένου η χώρα να αλλάξει σελίδα. Εμμέσως φωτογραφιζόταν η πηγή εκπόρευσης, αφού ανέφερε η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι «έρμαιο ισχυρών πιέσεων και δεσμεύσεων σε μια περίκλειστη ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών - κάτι δηλαδή που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ!
Δεν μας απασχόλησε ούτε καν αυτό γιατί, παρότι δεν είναι το ευτυχέστερο, τέτοιες κυβερνήσεις εφόσον στηρίζονται από κοινοβουλευτικά κόμματα αναδειχθέντα δια της λαϊκής ψήφου, και για ορισμένο διάστημα έκτακτης ανάγκης, δεν συνιστούν κατάργηση της Δημοκρατίας.
Δεν καταργήθηκε η Δημοκρατία στην Ιταλία του Ντράγκι, ούτε στην Ελλάδα του Παπαδήμου. Μόνο ο Τσίπρας το ισχυριζόταν και δεν έστειλε ούτε ευχετήριο τηλεγράφημα για την αποκατάσταση της Υγείας του πρώην Πρωθυπουργού, μετά τη βόμβα των τρομοκρατών.
Αν ασχολούμαστε τώρα, είναι γιατί υπογείως ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει και τροφοδοτεί με το σενάριο φιλικούς του δημοσιογράφους, για να υποστηρίξουν μέσω αυτού, ότι έχει αφενός αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης, αφετέρου το ΚΙΝΑΛ θα είναι ο εύκολος υποτακτικός της ΝΔ.
Όμως ακόμη και αν υποθέσουμε ότι συμβαίνει αυτό για την κυβέρνηση, σίγουρα δεν αποδεικνύεται από επιθυμητά σενάρια επί χάρτου. Και επίσης δεν είναι κατανοητό γιατί η δημοσιοποίησή τους ενδυναμώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού τον εντάσσει στο ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό.
Ίσως για να δηλώνουν ανωνύμως οι πηγές τη... γενναιότητά τους, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σε καμιά περίπτωση δε πρόκειται να το στηρίξει (μόνο δικά του μνημόνια ψηφίζει και στηρίζει). Κατά τις ανώνυμες πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, αν υλοποιηθεί το σενάριο θα γίνει μόνο με τη στήριξη της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, και του Βελόπουλου!
Ωραία! Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη δεν μπορούν να κάνουν προγραμματική αντιπολίτευση, και ασχολούνται με σενάρια που οι ίδιοι δημιουργούν. Αλλά και που αληθινά να ήταν, δεν είναι αυτά που απασχολούν την κοινωνία. Την κοινωνία την απασχολούν οι προτάσεις των κομμάτων και η αξιοπιστία τους. Και ως προς αυτό δεν τους σώζουν τα σενάρια.
Φωτογραφία Αρχείου Eurokinissi
Έχουν μάθει την ίντριγκα στον μικρόκοσμο της κομματικής εξουσίας. Τότε όμως στους καιρούς της ανυπαρξίας του 3%, ουδείς ασχολείτο με τις μικρο-ίντριγκες στις σκιερές γωνιές των κομματικών διαδρόμων.
Όταν άλλαξαν πίστα και έγιναν εξουσία, δεν απεκδύθηκαν του παλιού εαυτού τους. Ούτε κατανόησαν ότι με την αλλαγή του στάτους, είχαν πολλαπλασιαστεί και οι προβολείς που τους έλουζαν με φως, ενίοτε δοξαστικό, συχνά σκληρό και διεισδυτικό.
Και ότι πλέον ήταν εκτεθειμένοι σε πανελλήνια θέαση, οπότε η ιντριγκαδόρικη μικροπρέπεια τους απογύμνωνε από τα ψιμύθια που τους είχε φιλοτεχνήσει η λαϊκή αφέλεια, ως τους νέους λαϊκούς υπερασπιστές.
Δεν αναφερόμαστε καν στη σκευωρία της υπόθεσης Novartis.Ούτε στο χοντροκομμένο σχέδιο καθυπόταξης της ενημέρωσης με το Ινστιντούτο Φλωρεντίας, και τον νόμο που κρίθηκε αντισυνταγματικός, και με τον Αλέξη Τσίπρα να θεωρεί τη δικαιοσύνη «θεσμικό εμπόδιο» (τι διαφορετικό λέει ο Πολάκης που τον κράζουν;)
Είχαν πρωτύτερα… θαυμαστές επιδόσεις, με εκείνη την παιδικής έμπνευσης υποκλοπή και διαρροή ενός τηλεφωνήματος των Πόουλ Τόμσεν και Βέλιας Βελκουλέσκου από δωμάτιο του Χίλτον Αθήνας στην έδρα του ΔΝΤ, στην Ουάσιγκτον. Αφορούσε τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα, και ακολούθως δημοσιεύτηκε στην πλατφόρμα Wikileaks.
Η γερμανική εφημερίδα «Τagesspiegel» σε δημοσίευμά της είχε δείξει ξεκάθαρα ως πηγή της διαρροής του τηλεφωνήματος, την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ). Και αν υποθέσουμε ότι το ρεπορτάζ της εφημερίδας ήταν αναξιόπιστο, ήρθε ως επικύρωση σε επιτροπή της Βουλής η δήλωση του πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ και μετέπειτα του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Παπαχριστόπουλου. Ο εν λόγω γεμάτος αθώα απορία διερωτήθη: «Τι άλλο μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση όταν έβγαλε στη φόρα τον διάλογο Τόμσεν-Βελκουλέσκου;» (έλα μου ντε!).
Δεν θα μας είχαν απασχολήσει αυτά τα «περσινά ξινά σταφύλια», αν δεν συνέχιζαν στο ίδιο μοτίβο, σαν να μην πέρασε μια μέρα, αφού με τόσα που έμαθαν δεν έμαθαν.
Ήρθε και το πρόσφατο σενάριο στην ελληνική έκδοση του Euroactiv, ότι οι Βρυξέλλες πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξει κυβέρνηση τεχνοκρατών τύπου Παπαδήμου, προκειμένου να διαχειριστεί τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης!
Κατά το δημοσίευμα, το υφιστάμενο προσωπικό του ελληνικού πολιτικού συστήματος δεν είναι σε θέση να φέρει εις πέρας τις βαθιές τομές που απαιτούνται προκειμένου η χώρα να αλλάξει σελίδα. Εμμέσως φωτογραφιζόταν η πηγή εκπόρευσης, αφού ανέφερε η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι «έρμαιο ισχυρών πιέσεων και δεσμεύσεων σε μια περίκλειστη ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών - κάτι δηλαδή που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ!
Δεν μας απασχόλησε ούτε καν αυτό γιατί, παρότι δεν είναι το ευτυχέστερο, τέτοιες κυβερνήσεις εφόσον στηρίζονται από κοινοβουλευτικά κόμματα αναδειχθέντα δια της λαϊκής ψήφου, και για ορισμένο διάστημα έκτακτης ανάγκης, δεν συνιστούν κατάργηση της Δημοκρατίας.
Δεν καταργήθηκε η Δημοκρατία στην Ιταλία του Ντράγκι, ούτε στην Ελλάδα του Παπαδήμου. Μόνο ο Τσίπρας το ισχυριζόταν και δεν έστειλε ούτε ευχετήριο τηλεγράφημα για την αποκατάσταση της Υγείας του πρώην Πρωθυπουργού, μετά τη βόμβα των τρομοκρατών.
Αν ασχολούμαστε τώρα, είναι γιατί υπογείως ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει και τροφοδοτεί με το σενάριο φιλικούς του δημοσιογράφους, για να υποστηρίξουν μέσω αυτού, ότι έχει αφενός αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση της κυβέρνησης, αφετέρου το ΚΙΝΑΛ θα είναι ο εύκολος υποτακτικός της ΝΔ.
Όμως ακόμη και αν υποθέσουμε ότι συμβαίνει αυτό για την κυβέρνηση, σίγουρα δεν αποδεικνύεται από επιθυμητά σενάρια επί χάρτου. Και επίσης δεν είναι κατανοητό γιατί η δημοσιοποίησή τους ενδυναμώνει τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού τον εντάσσει στο ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό.
Ίσως για να δηλώνουν ανωνύμως οι πηγές τη... γενναιότητά τους, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σε καμιά περίπτωση δε πρόκειται να το στηρίξει (μόνο δικά του μνημόνια ψηφίζει και στηρίζει). Κατά τις ανώνυμες πηγές του ΣΥΡΙΖΑ, αν υλοποιηθεί το σενάριο θα γίνει μόνο με τη στήριξη της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, και του Βελόπουλου!
Ωραία! Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη δεν μπορούν να κάνουν προγραμματική αντιπολίτευση, και ασχολούνται με σενάρια που οι ίδιοι δημιουργούν. Αλλά και που αληθινά να ήταν, δεν είναι αυτά που απασχολούν την κοινωνία. Την κοινωνία την απασχολούν οι προτάσεις των κομμάτων και η αξιοπιστία τους. Και ως προς αυτό δεν τους σώζουν τα σενάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε