Χρωστάς στον ΕΦΚΑ; Να πεθάνεις!

Του Θάνου Τζήμερου

Σε όλα τα σοβαρά κράτη, οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλει κάποιος αποτελούν περιουσιακό του στοιχείο. Μπαίνουν σε έναν προσωπικό κουμπαρά, τοκίζονται ή επενδύονται, και όταν έρθει η ώρα της συνταξιοδότησης, από αυτά που έδωσες, από αυτά παίρνεις. Έδωσες λίγα; Λίγα θα πάρεις. Αλλά θα τα πάρεις. Όπως εκείνος ο Ροδίτης που είχε δουλέψει μερικά φεγγάρια στον Καναδά. Όταν έφτασε στο όριο ηλικίας, χωρίς να κάνει αιτήσεις, χωρίς να συμπληρώσει χαρτιά, χωρίς να περιμένει μήνες και χρόνια, ο Καναδάς τον βρήκε και του έστειλε το ποσό που δικαιούται: 31 ευρώ τον μήνα. Το μάθαμε από τις ειδήσεις, επειδή, μόλις τα σαΐνια του Υπ. Οικονομικών ανακάλυψαν ότι παίρνει σύνταξη από άλλο κράτος, του έκοψαν την ελληνική! Ο άνθρωπος, αφού απευθύνθηκε σε όλους τους αρμόδιους (μέχρι και στον πρωθυπουργό) και είδε ότι δεν έβγαζε άκρη με την ελληνική δημόσια διοίκηση, στράφηκε απελπισμένος στον Καναδά, ζητώντας να... του κόψουν την σύνταξη των 31 ευρώ! Για να πάρει την εξής απάντηση, όπως την αναφέρει το ρεπορτάζ:

"Κύριε εδώ έχουμε σοβαρό κράτος. Εργαστήκατε κάποια χρόνια και τώρα, που συμπληρώσατε το όριο ηλικίας σας, δικαιούστε αυτό το ποσό. Έχουμε κρατικές συμβάσεις, δεν μπορούμε να σας κόψουμε τη σύνταξη. Κοιτάξτε να πείσετε και το δικό σας κράτος να σοβαρευτεί!"

Από το 2014 που συνέβη αυτό, μέχρι σήμερα, πέρασαν 8 ολόκληρα χρόνια. Κι όχι μόνο δεν σοβαρευτήκαμε, αλλά κάνουμε ακριβώς το αντίθετο: δεν πα’ να έδωσες μια καραβιά λεφτά στα κρατικά ταμεία, αν χρωστάς στον ΕΦΚΑ πάνω από 20.000 ευρώ, δεν παίρνεις σύνταξη! Ούτε δεκάρα τσακιστή!

Δεκάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροί επιχειρηματίες, θύματα της κρίσης, της οικονομικής και του κορονοϊού, βρίσκονται σ’ αυτή την κατηγορία. Κάποιοι είναι ασφαλισμένοι από παιδιά, όπως ο φίλος μου ο Ιωσήφ Αβράμογλου, από τους πιο γνωστούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς και διοργανωτές συναυλιών στην Ελλάδα. Πληρώνει από το 1978. Αλλά η κρίση, συν ο κορονοϊός, αυτές τις δουλειές τις χτύπησε άγρια. Οπότε αναγκάστηκε να διαπράξει έγκλημα καθοσιώσεως και εσχάτης προδοσίας: χρωστάει πάνω από 20.000 ευρώ στον ΕΦΚΑ. Και ο ΕΦΚΑ αποφάσισε (βάσει του νόμου): σύνταξη γιοκ! Ή τα σκας εδώ και τώρα ή θα πεθάνεις στην ψάθα. Κι αυτά που πλήρωνα τόσα χρόνια; Χάθηκαν! Τα κατάπιε το σύστημα.

Τι θα έπρεπε να γίνει; Να υπολογιστεί η σύνταξη βάσει των καταβληθέντων. Αναλογιστικός προσδιορισμός λέγεται και στις σοβαρές χώρες είναι το μόνο σύστημα που ισχύει. Χονδρικά: το σύνολο του ποσού που πλήρωσες, συν τους ετήσιους τόκους με τα ισχύοντα επιτόκια κάθε χρόνο, μείον τις καλύψεις υγείας, διαιρείται με τους μήνες του προσδόκιμου ζωής.

Το ίδιο είχα προτείνει και για όσους η αδυναμία καταβολής εισφορών άφηνε χωρίς παροχές υγείας στα χρόνια της κρίσης: να μην διακοπούν οι παροχές, αλλά το ετήσιο ποσό που αντιστοιχεί σ΄ αυτές να αφαιρείται από το συνολικό ποσό των εισφορών. Παράδειγμα: έχεις δώσει, μέχρι το 2010, 150.000 ευρώ. Η ασφάλισή σου, μόνο για το ΕΣΥ, κοστίζει Χ ανά μήνα. Στο τέλος του χρόνου, το ποσό, από το οποίο έχεις λαμβάνειν σύνταξη, θα είναι 150.000 μείον 12Χ. Ούτε τον δεύτερο χρόνο μπορείς να πληρώσεις; ΟΚ. 150.000 μείον 24Χ.

Γιατί δεν υιοθετήθηκε από καμμία κυβέρνηση αυτό το τόσο προφανώς δίκαιο μέτρο; Διότι θα ήταν έμμεση παραδοχή πως το κλεπτοκρατικό ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας το οποίο ονομάζουμε κατ’ ευφημισμόν "αναδιανεμητικό" θα πρέπει να αποκτήσει ανταποδοτικό χαρακτήρα. Έτσι όμως θα χάσουν την ευκαιρία οι πολιτικοί να ψαρεύουν ψήφους, δίνοντας συνταξιοδοτικά προνόμια σε δεξαμενές ψηφοφόρων. Στο (τάχα μου) αναδιανεμητικό σύστημα, τα χρήματα που έδωσες, εσύ ή ο εργοδότης σου, ως ασφαλιστικές εισφορές, δεν έχουν καμμία σημασία. Στην ουσία είναι φόροι. Η σύνταξή σου προσδιορίζεται αυθαίρετα με συντεχνιακές ή υπουργικές αποφάσεις. Ο λογαριασμός μεταφέρεται στους νεότερους και στον φορολογούμενο συνολικά. Δείτε αυτό το παράδειγμα, το οποίο έχω ξαναδημοσιεύσει στο άρθρο μου "Η απασφαλισμένη βόμβα του ασφαλιστικού" εδώ:










Είναι από το επικουρικό τραπεζικό ταμείο ΤΑΠΙΛΤΑΤ. Τα 66,02 ευρώ που έδωσε ο Θ.Β. για να εισπράξει, μέχρι το 2014, 172.499,55 ευρώ, δεν ήταν η μηνιαία του εισφορά. Ήταν το ΣΥΝΟΛΟ των πληρωμών του σε ΟΛΟΝ τον εργασιακό του βίο! Πώς συνέβη αυτό; Είναι πολύ απλό. Έστησαν οι συνδικαλισταράδες των τραπεζών το επικουρικό ταμείο ως "πυραμίδα", όρισαν ένα μηνιαίο ποσό συμμετοχής αυθαίρετα, και όρισαν και τη σύνταξη αυθαίρετα, χωρίς καμμία αναλογιστική μελέτη. Πλήρωσε ο Θ.Β κανα-δυό μηνιάτικα και μετά βγήκε στη σύνταξη. Και τον πληρώνουν έκτοτε τα κορόιδα οι επόμενοι και ο φορολογούμενος που καλείται να τσοντάρει στη χασούρα των επικουρικών, δηλαδή των συντεχνιακών ταμείων, καθώς η πυραμίδα έχει πλέον αντιστραφεί. Οι συνταξιούχοι είναι πολύ περισσότεροι από τους εργαζόμενους Ποιος θα τροφοδοτεί το σεντούκι; "Ευτυχώς" που το 2015 ξέσπασε εμφύλιος στο ταμείο (εδώ το σχετικό ρεπορτάζ) και, επειδή η μία φατρία έβγαζε στη φόρα τα άπλυτα της άλλης, μάθαμε τους λόγους που και αυτό, όπως όλα τα κρατικά και ημικρατικά ταμεία, κατέρρευσε.

Να και τα συμπεράσματα της τελευταίας αναλογιστικής μελέτης (2014): (Περισσότερες πληροφορίες εδώ)




O χειρισμός των ασφαλιστικών θεμάτων από όλες τις κυβερνήσεις της κρίσης δείχνει γιατί η Ελλάδα αποκλείεται να γίνει Καναδάς. Παρά την προφανή πορεία κατάρρευσης του ασφαλιστικού, καμμία κυβέρνηση δεν τολμάει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Νομοτελειακή συνέπεια είναι να καούν και τα κάστανα και η φουφού και ο καστανάς. Και φυσικά, δεν είναι λύση η εισαγωγή νέων αιμοδοτών του ασφαλιστικού από το Πακιστάν και την Αφρική. Όχι μόνο διότι η Ελλάδα θα πάψει να είναι Ελλάδα, αλλά και διότι το ασφαλιστικό επιβαρύνεται περισσότερο: οι μελαμψοί "επενδυτές" τραβούν συνολικά από το ταμείο περισσότερα από όσα προσφέρουν. Αλλά ακόμα κι αυτό να μην ίσχυε, το πρόβλημα του ασφαλιστικού δεν είναι οι εισφορές, είναι η ανταποδοτικότητα. Εφόσον αυτή δεν προσδιορίζεται αναλογιστικά, οι πολιτικοί πάντα θα αγοράζουν ψήφους φεσώνοντας μέχρι τον αστράγαλο τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Κι επειδή χρειάζονται λεφτά από κάθε πηγή και με κάθε τρόπο, βρήκαν το εύκολο θύμα: όσους χρωστούν στον ΕΦΚΑ! Βλέπετε ανήκουν στην ταπεινότερη κάστα της ταξικής μας διαστρωμάτωσης: είναι οι μόνοι που συνταξιοδοτούνται στα 67 και οι μόνοι που πληρώνουν την ασφάλιση από την τσέπη τους με δικά τους λεφτένια λεφτά. Των ιδιωτικών υπαλλήλων & εργατών την πληρώνει κυρίως ο εργοδότης, ενώ των δημοσίων υπαλλήλων είναι μια λογιστική εγγραφή, αέρας κοπανιστός. Όταν έρθει η ώρα της καταβολής (που έρχεται πολύ νωρίς, γύρω στα 50), θα την επωμισθεί ο προϋπολογισμός, δηλαδή εσύ, φορολογούμενε.

Την ίδια όμως ώρα που η κυβέρνηση κλέβει δισεκατομμύρια από τους απόκληρους του ΕΦΚΑ, μοιράζει απλόχερα μεγαλοσυντάξεις στους πατρικίους του συστήματος. Σύμφωνα με το σύστημα Ήλιος, για τον μήνα Ιούνιο του 2022, πληρώσαμε σχεδόν 2,2 δισ. για συντάξεις. Για την ακρίβεια 2.186.060.430,59 ευρώ. Από αυτά, τον υψηλότερο μέσο όρο σύνταξης (€1248,29) τον έχει, στην κατηγορία... γήρατος, η ηλικιακή ομάδα 51-55 ετών. Μπορεί να τραγουδούσε ο Ζαμπέτας, το 1971, "ο πενηντάρης είναι ο νέος της εποχής", αλλά το 2022, για το ελληνικό δημόσιο, παρά την κρίση, είναι ένας κατάκοπος απόμαχος, που πρέπει οπωσδήποτε να αποσυρθεί στα μετόπισθεν. Με μια πρόχειρη αναλογιστική προσέγγιση, ο 50άρης συνταξιούχος με προσδόκιμο ζωής τα 82 χρόνια θα πάρει χονδρικά 500.000 ευρώ (χωρίς να υπολογίσουμε τη σύνταξη που θα καταβληθεί μετά τον θάνατό του σε σύζυγο ή/και παιδιά), ενώ το κράτος θα δαπανήσει κι άλλες 180.000 περίπου για υπηρεσίες υγείας του ίδιου και της οικογένειάς του στο σύνολο εργασιακού και συντάξιμου βίου. "Τραβάει" δηλαδή από το ασφαλιστικό σύστημα 680.000 ευρώ, τουλάχιστον. Για να πατσίσει, έπρεπε να δίνει στα 30 χρόνια εργασίας του (αν ξεκίνησε 21 ετών) 1.888 ευρώ τον μήνα, μόνο για ασφάλιση! Κανένας δεν έχει δώσει αυτά τα λεφτά. Πολλώ δε μάλλον δεν έχει δώσει τα λεφτά που αντιστοιχούν σε σύνταξη €4.369,80 (τον μήνα!) που παίρνουν, κατά μέσο όρο, 339 Έλληνες (205 άντρες & 134 γυναίκες). Άλλες 4 γυναίκες και 1 άνδρας παίρνουν σύνταξη χηρείας €4.456,69 τον μήνα! Τι ασφαλιστικές εισφορές πλήρωνε ο μακαρίτης (και η μακαρίτισσα); Τρεις υπερπρονομιούχοι παίρνουν 10 συντάξεις ο καθένας. Πόσες ζωές έζησαν; Λίγοι είναι αυτοί, θα πει κάποιος. Ναι, αλλά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι σημαίνει ανακολουθία εισφορών/συντάξεων.

Όμως, και η μεγάλη εικόνα δεν πάει πίσω. 421.433 άτομα παίρνουν από 3 συντάξεις και πάνω. Σύνταξη από 1.500 ευρώ και πάνω παίρνουν 307.418 Έλληνες και υπήκοοι άλλων χωρών (κυρίως… υπηκόισσες, καθώς μοιράζουμε λεφτά συντάξεων, κυρίως χηρείας, σε 125 εθνικότητες!). Χωρίς να μετρήσουμε τις αναπηρικές, κάποιες εκ των οποίων ξεπερνούν μηνιαίως τα 6.000 ευρώ και τις "λοιπές"! Πώς να στηριχθεί αυτή η δαπάνη από τον μέσο εργαζόμενο των 1.000 ευρώ;

Έτσι, το φιλάνθρωπο, με τα λεφτά των άλλων, κράτος μας εφαρμόζει την απόλυτη αδικία: στους ευνοημένους ΔΥ ή σε συνταξιούχους των "ευγενών", πάντα με τα λεφτά των άλλων, ταμείων, επιδαψιλεύει ηγεμονικές παροχές, ενώ τους άμοιρους του πρώην ΤΕΒΕ τους πετάει στον Καιάδα, κλέβοντας όλες τις μέχρι σήμερα καταβληθείσες εισφορές τους! Είναι προφανές ότι πρόκειται για το άκρον άωτον της αδικίας αλλά και της ανηθικότητας.

Καλώ την "κυβέρνηση των αρίστων", που θα συνταξιοδοτήσει, με τα λεφτά των άλλων, τους πατέρες και τις μητέρες του Έθνους, με 8 χρόνια μόνο θητεία στα έδρανα της Βουλής, να δώσει τις συντάξεις που δικαιούνται και πλήρωσαν, με τα δικά τους λεφτά, οι "εγκλωβισμένοι" του ΕΦΚΑ.

https://www.capital.gr/