Οι Νεφελίμ δεν είναι οι «από κάτω» όπως υποστηρίζουν οι ψεκασμένοι

Το όνομά τους ακούγεται πλέον αστείο -κάποιοι φρόντισαν γι’ αυτό- αλλά οι Νεφελίμ «υπήρξαν». Υπήρξαν δηλαδή ως γίγαντες της βιβλικής μυθολογίας που επιβίωσαν σε θρύλους τόσο της Εβραϊκής όσο και της Χριστιανικής θρησκειολογικής παράδοσης.

Η (μυθολογική) φύση τους είναι ασαφής και αβέβαιη, αλλά αν σε κάτι συμφωνούν όλοι είναι ότι επρόκιετο για τεράστιες και μυστηριώδεις οντότητες με μεγάλη δύναμη.

Τι γνωρίζουμε λοιπόν για τους Νεφελίμ, πάντα στο θρησκειολογικό – μυθολογικό πλαίσιο; Ηταν γίγαντες; Κατάγονταν από αγγέλους ή από έκπτωτους αγγέλους;

Και αν ναι ήταν ο «διάσημος» γίγαντας Γολιάθ μια τέτοια οντότητα;

Η Jerusalem Post δίνει μερικές απαντήσεις.

Η φράση «Νεφελίμ» εμφανίζεται σε τρία σημεία στη Βίβλο.

Μία φορά στο Βιβλίο της Γένεσης, μία στο Βιβλίο των Αριθμών και μια άλλη στον Ιεζεκιήλ.

Η πρώτη αναφορά στη Γένεσης αυτών των μυθικών γιγάντων παρουσιάζεται στο 6:4.

«Οἱ δὲ γίγαντες (Nεφελίμ στα εβραϊκά) ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις· καὶ μετ᾿ ἐκεῖνο, ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς· ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ᾿ αἰῶνος, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί.

Δηλαδή: Την εποχήν εκείνην υπήρχον οι γίγαντες εις την γην. Αλλά και κατόπιν, όταν οι άνθρωποι του Θεού ελάμβανον ως συζύγους γυναίκας του αμαρτωλού κόσμου, εγεννούσαν γίγαντας. Οι δε γίγαντες εκείνοι και διαβόητοι άνθρωποι επί της γης.

Ακριβώς πριν από αυτό, στο εδάφιο της 6:2,  Γένεσης αναφέρεται:

Ιδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο.

Απόδοση: Οι άνθρωποι του Θεού, ιδόντες ότι αι γυναίκες του διεφθαρμένου κόσμου ήσαν ωραίαι, κατά τρόπον δε σαρκικόν σκεπτόμενοι και από την εξωτερικήν ωραιότητα ελκυόμενοι εξέλεξαν και έλαβον συζύγους από τας θυγατέρας των διεφθαρμένων ανθρώπων.

Σε αυτή την περίπτωση, η φράση «υἱοὶ τοῦ Θεοῦ» είναι μετάφραση του «bnei elohim». Ωστόσο, αυτό δεν μεταφράζεται πάντα έτσι.

Σύμφωνα με τον μεσαιωνικό μελετητή της Βίβλου, Ράσι (1040 – 1105), η φράση μπορεί να αναφέρεται απλώς σε πρίγκιπες και δικαστές.

Άλλοι μελετητές ωστόσο έχουν υποθέσει ότι υιοί του Θεού ήταν άγγελοι που είχαν αποκτήσει παιδιά με ανθρώπους.

Και γόνος αυτών ήταν οι Νεφελίμ.

Σχετικά με το εδάφιο της Γένεσης 6:4, ο Ράσι λέει ότι η λέξη Νεφελίμ προέρχεται στην πραγματικότητα από τη λέξη «naflu», η οποία είναι ομόρριζη του ρήματος «πέφτω». Όχι επειδή ήταν έκπτωτοι άγγελοι, αλλά επειδή προκάλεσαν την πτώση του κόσμου, με άλλα λόγια προκάλεσαν τον βιβλικό Κατακλυσμό.

Η δεύτερη αναφορά των Νεφελίμ στη Βίβλο απαντάται στο Βιβλίο των Αριθμών. Το εδάφιο έχει ως εξής:

Καὶ ἐξήνεγκαν ἔκστασιν τῆς γῆς, ἣν κατεσκέψαντο αὐτὴν πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, λέγοντες· τὴν γῆν, ἣν παρήλθομεν αὐτὴν κατασκέψασθαι, γῆ κατέσθουσα τοὺς κατοικοῦντας ἐπ᾿ αὐτῆς ἐστι· καὶ πᾶς ὁ λαός, ὃν ἑωράκαμεν ἐν αὐτῇ, ἄνδρες ὑπερμήκεις·

Δηλαδή: Οι άνδρες αυτοί έδωσαν προς τους Ισραηλίτας πολύ αποθαρρυντικήν περιγραφήν δια την χώραν, που είχαν κατασκοπεύσει, λέγοντες· “η γη, την οποίαν επήγαμε να κατασκοπεύσωμεν, είναι γη που κατατρώγει τους κατοίκους της· ο δε λαός, τον οποίον εις αυτήν είδομεν, είναι άνδρες υπερμεγέθεις.

Εδώ, ο στίχος προσδιορίζει τους γίγαντες ως γιους του Ανάκ, μιας άλλης ομάδας ανθρώπων που είναι γνωστοί ως Ανακίμ. Η ταυτότητα του Ανάκ είναι διαφιλονικούμενη, πλην όμως υπάρχει ιστορική επιβεβαίωση για την ύπαρξη των Ανακίμ. Ίσως δεν τους περιγράφει ως γίγαντες, αλλά ως έναν λαό. Η ύπαρξή τους μαρτυρείται μάλιστα σε αρχαία αιγυπτιακά αρχεία.

Ζήτημα αγγελικής καταγωγής των Νεφελίμ δεν εγείρεται εδώ. Σε αυτήν την περίπτωση, το Νεφελίμ φαίνεται να σημαίνει απλώς τους Γίγαντες.

Η τελευταία αναφορά για υπαρξη γιγάντων (Νεφελίμ) στη Βίβλο είναι στο Βιβλίο του Ιεζεκιήλ (Ιεζεκιήλ. 32,27). Ο στίχος έχει ως εξής (απόδοση):

Όμως, δεν κείτονται μαζί μ’ εκείνους τούς ισχυρούς, από τους απερίτμητους που έπεσαν, που κατέβηκαν στον άδη μαζί με τα πολεμικά τους όπλα· και έβαλαν τις μάχαιρές τους κάτω από τα κεφάλια τους· αλλά, οι ανομίες τους θα είναι επάνω στα κόκαλά τους, αν και ήσαν τρόμος των ισχυρών μέσα στη γη των ζωντανών ανθρώπων.

Εδώ, η φράση «ισχυροί άνδρες» στα εβραϊκά αποδίδεται ως “Gibborim noflim” ή “Gibborim Nephilim”.

Στην πρώτη περίπτωση, που φαίνεται πιο πιθανή, το Noflim σημαίνει απλώς «πεσόντες ήρωες» ή «πεσόντες πολεμιστές». Αλλωστε  η ταύτιση εκπεπτωκότων Αγγέλων και των Νεφελίμ (γιγάντων) είναι διαφιλονικούμενη, καθώς δεν ανήκουν στην παραδοσιακή Ιουδαϊκή κατανόηση της «φύσης»  των Αγγέλων.

Οι άλλοι γίγαντες της Βίβλου

Πέρα από τη φύση των Νεφελίμ και τις βιβλικές αναφορές σε αυτούς, το θέμα των Γιγάντων στη Βίβλο είναι πολύ πιο περίπλοκο.

Για παράδειγμα, εκτός από τους Ανακίμ, υπήρχαν επίσης οι Ρεφαΐμ, ή Ρεφαΐτες, που αναφέρονται σε πολλές περιπτώσεις, ως φυσικοί γίγαντες ή φαντάσματα ή θεοποιημένοι πρόγονοι.

Έπειτα, υπάρχουν οι Αμορίτες που ήταν ένα από τα έθνη της Χαναάν. Η ύπαρξη των Αμοριτών επαληθεύεται με σύγχρονα αρχεία και αφηγήσεις. Ωστόσο στη Βίβλο περιγράφονται ως τεράστιες, γιγαντιαίες φιγούρες.

Μεταξύ των γίγαντων της Βίβλου, ωστόσο, δύο βρίσκονται πάνω από τους υπόλοιπους: ο Ογκ και ο Γολιάθ.

Ο Ογκ περιγράφεται στο Βιβλίο των Αριθμών ως εχθρός των Ισραηλιτών. Φέρεται δε να επέζησε του βιβλικού Κατακλυσμού, είτε επειδή ήταν πολύ ψηλός είτε επειδή ήταν προσκολλημένος στην Κιβωτό του Νώε.

Ο μύθος περιγράφει ότι ο Ογκ σήκωσε ένα τεράστιο βουνό για να πετάξει στους Ισραηλίτες στην έρημο, αλλά ο Μωυσής το σταμάτησε. Ή ότι ο Ογκ καθώς σήκωνε ένα βουνό για να το εκσφενδονίσει, ο Μωυσής πήδηξε και του έκοψε τους αστραγάλους με ένα τσεκούρι.

Σχετικά με τον Γολιάθ, τα πράγματα στη Βίβλο πιο οικεία: Ο Γολιάθ ήταν ένας γίγαντας που υπηρετούσε τον στρατό των Φιλισταίων και προσφέρθηκε να πολεμήσει απέναντι στον εκλεκτό των Ισραηλιτών. Ο Δαβίδ αποδέχθηκε την πρόκληση και τον κατανίκησε με μια σφεντόνα.

Με πληροφορίες από Jerusalem Post

https://hellasjournal.com/