Η δραπέτευση του Άργου και η μεγάλη ληστεία του.

Η δραπέτευση του Άργου και η μεγάλη ληστεία του.

Ο Άργος, ο λευκός σκύλος με το βλέμμα του επαγγελματία δραπέτη, είχε ένα χόμπι που δεν μπορούσε να κρύψει: τις αποδράσεις. Κάθε πρωί, ενώ ο φίλος του που τον έχει στην αυλή του, έπινε τον καφέ του στην αυλή, ο Άργος τον κοιτούσε με ύφος που έλεγε «Σήμερα είναι η μέρα μου». Και πριν προλάβει ο κύριος του,(κύριο του να τον κάνει ο θεός, γιατί δεν τον έχει ακόμα τιθασεύσει, επειδή μεγάλωσε στους δρόμους αδέσποτος ) να πει «Άργο, μείνε εδώ!», αυτός είχε ήδη σκαρφαλώσει τον φράχτη κοντά στις λεπτοκαρυές, κάνοντας ένα ακροβατικό σάλτο που θα ζήλευε και ο ίδιος ο Στιβ ΜακΚουίν από την ταινία «Ο Πεταλούδας».

Η Συνωμοσία της Γειτονιάς

Μια μέρα, ο Άργος αποφάσισε να ανεβάσει το επίπεδο των αποδράσεών του. Δεν του έφτανε πια να στέκεται στον δρόμο και να κοιτάζει τον φίλο του να κάθεται στην αυλή του, με ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Όχι, ο Άργος είχε βάλει στο μάτι κάτι μεγαλύτερο: το περίφημο σουβλάκι του κυρ-Γιώργου, του γείτονα που κάθε μεσημέρι έψηνε στην αυλή του. Η μυρωδιά από τα καλαμάκια και την πίτα ταξίδευε πάνω από τον φράχτη και έκανε τον Άργο να ονειρεύεται γαστρονομικές περιπέτειες.

«Σήμερα, κυρ-Γιώργο, θα γίνω ο σουβλακο-ληστής της γειτονιάς!» σκέφτηκε ο Άργος, κουνώντας την ουρά του σαν να σχεδίαζε το τέλειο έγκλημα.

Η Εκτέλεση του Σχεδίου

Ο Άργος περίμενε τη σωστή στιγμή. Ο κυρ-Γιώργος είχε μόλις αφήσει ένα σουβλάκι πάνω στο τραπέζι της αυλής του για να πάει να φέρει τη σαλάτα. Ο Άργος, με την ταχύτητα ενός σπρίντερ Ολυμπιακών Αγώνων, πήδηξε τον φράχτη, πέρασε κάτω από το τραπέζι του …κύρη του (που έμεινε με τον καφέ στο χέρι να φωνάζει «Όχι πάλι!»), και σε δευτερόλεπτα βρισκόταν στην αυλή του κυρ-Γιώργου.

Με μια κίνηση ακριβείας, άρπαξε το σουβλάκι με το στόμα του, αλλά η πίτα γλίστρησε και έπεσε στο έδαφος. Ο Άργος, που δεν ήθελε να αφήσει αποδεικτικά στοιχεία, άρχισε να τρώει την πίτα με τόση βιασύνη που το τζατζίκι του κύλησε πάνω στη μύτη του. Ο κυρ-Γιώργος γύρισε, είδε τον Άργο, και φώναξε: «Εσύ, μικρέ ληστή! Πάλι εδώ;»

Ο Άργος, αντί να τρέξει, κάθισε κάτω, κούνησε την ουρά του και έκανε το πιο αθώο βλέμμα που μπορούσε, με το τζατζίκι ακόμα να στάζει από τη μύτη του. Ο κυρ-Γιώργος δεν μπόρεσε να κρατηθεί και ξέσπασε σε γέλια. «Εντάξει, φίλε, κέρδισες! Αλλά την επόμενη φορά θα φυλάω το σουβλάκι μου καλύτερα!»

Η Θριαμβευτική Επιστροφή

Ο Άργος επέστρεψε στην αυλή του κύρη του, πηδώντας τον φράχτη με το ίδιο στυλ που είχε φύγει. Ο κύρης του τον περίμενε με τα χέρια στη μέση. «Άργο, τι έκανες πάλι;» τον ρώτησε, βλέποντας το τζατζίκι στη μύτη του. Ο Άργος τον κοίταξε με ύφος που έλεγε «Εγώ; Τίποτα! Απλά έκανα μια… γαστρονομική βόλτα!»

Από τότε, ο Άργος έγινε γνωστός στη γειτονιά ως «Ο Σουβλακο-ληστής». Και ο κύρης του; Αποφάσισε να φτιάξει τον φράχτη… ή τουλάχιστον να αρχίσει να ψήνει σουβλάκια στην αυλή της για να κρατήσει τον Άργο μέσα, έστω για λίγο!

Και έτσι ο Άργος συνέχισε τις περιπέτειές του, πάντα με ένα πονηρό χαμόγελο και μια αδυναμία στα σουβλάκια. Τι λες, θα καταφέρει ο κύρης του να τον κρατήσει μέσα ή ο Άργος θα συνεχίσει να είναι ο «Πεταλούδας» της γειτονιάς;

 

🐾 Ποιος είναι ο Άργος;

Ο Άργος είναι ο τετράποδος σύντροφος πίστης, βλέμματος και σιωπής. Δεν γράφει, δεν μιλά — αλλά καταλαβαίνει. Δείτε όλες τις εμφανίσεις του στο blog, εδώ.