Σημεία των καιρών…

Συντάκτης: N.Z.
Ημερομηνία καταχώρησης: 1η Φεβρουαρίου 2009

Σημεία των καιρών…

Βρισκόμαστε σε ιστορικό μεταίχμιο.
Κι όπως συμβαίνει πάντα σε μεταβατικές ιστορικές περιόδους, συντελούνται γύρω μας μεγάλες ανατροπές συσχετισμών:
* Ανατροπές οικονομικής ισχύος: Η Δύση γονατίζει υπό το βάρος της κρίσης. Ενώ ανερχόμενες χώρες – Κίνα, Ινδία κλπ. – επιβραδύνουν κάπως, αλλά εξακολουθούν να βελτιώνουν τη συγκριτική τους θέση στον κόσμο. Οι ίδιες συνεχίζουν να αναπτύσσονται με βραδύτερους ρυθμούς, αλλά οι δυτικοί συρρικνώνονται υπό το βάρος της ύφεσης.
Πριν πέντε χρόνια η Κίνα ήταν έκτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο (μετά τη Γαλλία). Σήμερα είναι η τρίτη - έχει υποσκελίσει τη Γαλλία, τη Βρετανία και τη Γερμανία. Ενώ ήδη απειλεί τη θέση της δεύτερης, ως τώρα, Ιαπωνίας.
* Ανατροπές πολιτικής ισχύος: Η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ δεν είναι πλέον «αναμφισβήτητη». Έχουν αποφύγει, μέχρι στιγμής, μια ταπεινωτική ήττα τύπου Βιετνάμ. Αλλά έχουν υποστεί συρρίκνωση της επιρροής τους. Δεν μπορούν πια να επηρεάζουν τις εξελίξεις στον υπόλοιπο κόσμο, στο βαθμό που το έκαναν μέχρι πριν λίγα χρόνια. Εκείνο που ως χτες γινόταν αυτόματα, με την έκφραση και μόνο της αμερικανικής «δυσφορίας», σήμερα είναι πολύ δυσκολότερο να συμβεί, ακόμα και μετά την διακηρυγμένη αντίθεση των ΗΠΑ.
Μέχρι πριν λίγο η Ουάσιγκτων αναζητούσε «άξονες του κακού» να κατατροπώσει. Σήμερα αναζητεί αγωνιωδώς εταίρους για να προασπιστεί τα συμφέροντά της.

Το διεθνές σύστημα που εγκαθιδρύθηκε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου στηρίχθηκε στις εξής αρχές:
Στην πρωτοκαθεδρία και παντοδυναμία των ΗΠΑ. Στο ανεξέλεγκτο άνοιγμα των διεθνών αγορών. Στην επιβολή μιας διεθνούς τάξης με επίφαση Διεθνούς Δικαίου και την εποπτεία αναποτελεσματικών διεθνών Οργανισμών. Στην αποδυνάμωση των εθνικών κρατών. Με μαζική μεταφορά πληθυσμών από την Ανατολική Ευρώπη και την Αφρική στη Δύση και τη μαζική μεταφορά θέσεων εργασίας από τη Δύση στην Ασία. Με την κυριαρχία των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στη Δύση, το στραγγαλισμό των δυτικών οικονομιών από τη «δεσπόζουσα θέση των τραπεζών» και την εξαγωγική επέκταση των ασιατικών οικονομιών με δάνεια που, τελικώς, οι ίδιες προσέφεραν στους δυτικούς πελάτες τους. Και κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν μαζί τους…
Όλα αυτά κατέρρευσαν με την κρίση.
Και φέρνουν ξανά στο επίκεντρο το ρόλο του κράτους.
Για την καταπολέμηση της ύφεσης χρειάζεται ισχυρό κράτος. Για τον έλεγχο των τραπεζιτών και την αναδιανομή ευκαιριών ανάπτυξης, απαιτείται ισχυρό κράτος. Για την αναδιοργάνωση της δημόσιας τάξης και της εσωτερικής νομιμότητας, απαιτείται, και πάλι, ισχυρό κράτος. Για την αναζωογόνηση της δημοκρατίας και την εσωτερική νομιμοποίηση της εξουσίας σε περίοδο αμφισβήτησης των πάντων, χρειάζεται ένας νέος πατριωτισμός που εδράζεται στο ρόλο και την εξουσία του εθνικού κράτους.
Οι δυτικές κοινωνίες ανακαλύπτουν ξανά τις αρχές της εθνικής τους συγκρότησης και το ρόλο του εθνικού κράτους. Συνειδητοποιούν, ότι αυτό που βίωναν ως τώρα ως «μεταμοντέρνα προοδευτικότητα» υπήρξε μια φενάκη αδιέξοδη, απατηλή και επικίνδυνη. Και αντιδημοκρατική, αφού καταργούσε την πηγή νομιμοποίησης της εξουσίας: το εθνικό-δημόσιο συμφέρον.
Το πρόβλημα είναι ότι τα «ορφανά» της παγκοσμιοποίησης, του νεοφιλελεύθερου εθνο-μηδενισμού και της νέο-ταξικής μεταλλαγμένης Αριστεράς – όλοι αυτοί που είδαν τα είδωλά τους να γκρεμίζονται και τα ιδεολογήματά τους να γελοιοποιούνται - δίνουν πλέον απελπισμένη μάχη οπισθοφυλακών.
Προσπαθούν να δημιουργήσουν ακυβερνησία, να εκμεταλλευτούν τη λαϊκή δυσφορία για να πυροδοτήσουν ελεγχόμενες «λαϊκές εξεγέρσεις», να προκαλέσουν άκαιρες εκλογές, να φέρουν στη διακυβέρνηση πρόσωπα άβουλα, φοβισμένα ή ελεγχόμενα, να αναδείξουν φωτογενή μειράκια στις κομματικές ηγεσίες, να δημιουργήσουν κυβερνήσεις αδύναμες, εύθραυστες και χειραγωγήσιμες.
Η πιο μαύρη Αντίδραση, η πιο αγκυλωμένη κοινωνική Συντήρηση, τα πιο σκοτεινά εξωθεσμικά κέντρα, προσπαθούν να διαλύσουν την πολιτική τάξη, να απαξιώσουν την Πολιτική και να παραλύσουν τη διακυβέρνηση.
Όταν οι διαπλεκόμενοι «νταβατζήδες» το παίζουν «αγανακτισμένοι» πολίτες…
Όταν οι ολιγάρχες το παίζουν «υπερασπιστές» των λαϊκών στρωμάτων…
Όταν το τραπεζικό καρτέλ της νόμιμης τοκογλυφίας «υπερασπίζεται» τις φιλελεύθερες αρχές της αγοράς.
Όταν οι εξωνημένοι των ξένων ΜΚΟ το παίζουν «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»…
Όταν οι δουλέμποροι το παίζουν «υπερασπιστές των μεταναστών»...
Όταν οι κουκουλοφόροι γόνοι «καλών οικογενειών» και οι αργόσχολοι του Κολωνακίου σμίγουν και ξεσπούν το «αντικαπιταλιστικό» μένος τους εναντίον μεροκαματιάρηδων και περιπτεράδων…
Όταν χρειάζεται να καούν οι ελληνικές πόλεις από κουκουλοφόρους και να καταστραφούν τα Πανεπιστήμια για πολλοστή φορά, για να ξεκινήσει… «διάλογος από μηδενική βάση» (!) για τη προ πολλού διαλυμένη Παιδεία.
Όταν χρειάζεται να βγουν ξανά χιλιάδες τρακτέρ και να κλείσουν για 13η χρονιά τους εθνικούς δρόμους, για να ξεκινήσει διάλογος «εθνικής στρατηγικής» για τη διαλυμένη Αγροτική τάξη…
Τότε η οργή ξεχειλίζει, και η μεγάλη Ανατροπή πλησιάζει.
Κι είναι ώρα να δείξουν οι ηγέτες μας αν μπορούν να οδηγήσουν στην κάθαρση, ή θα θυσιαστούν στο βωμό της.
Αν μπορούν να καβαλήσουν το κύμα της Ιστορίας, ή θα τους πλακώσει και θα τους πνίξει…

προέλευση