Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Το βαμπίρ της πολιτικής ξαναχτυπά

Ο κύριος Χρυσοχοΐδης έχει όλα τα χαρακτηριστικά του βρυκόλακα της πολιτικής: “Τελειωμένος” πολιτικά από το κόμμα του, εμφανίζεται μόνο τη νύχτα στα δελτία ειδήσεων διψασμένος για αίμα. Αυτή τη φορά μας προειδοποίησε για το επικείμενο λουτρό αίματος λόγω της λαθρομετανάστευσης. Τρόμος για τους πολίτες, χαρά για τα μηχανάκια της AGB. Δεν είναι υπερβολή, εάν ο λόγος του κυρίου Χρυσοχοΐδη είχε την παραμικρή πιστότητα, ο πληθυσμός της Αθήνας θα είχε μειωθεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό ωσάν σε αριστούργημα του Ρομέρο. Διαβάστε τι δήλωνε ο Πουαρώ προ πενταμήνου έτσι για να μην ξεχνιόμαστε:

Μετά τις απέλπιδες προσπάθειες του κυρίου Χρυσοχοΐδη να μας πείσει ότι η τρομοκρατία στην Ελλάδα δεν έχει σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών, συνεχίζει να περιφέρεται στα κανάλια και να … τρομοκρατεί τους ακροατές! Εντάξει κύριε Χρυσοχοΐδη, καταλάβαμε. Είναι αιμοσταγείς και επικίνδυνοι οι δολοφόνοι. Αφού το λέτε εσείς, το λέει και το state department, ε όλο και κάτι θα ξέρετε. Περίεργες όμως οι συγκυρίες. Όπως περίεργη και η επιμονή σας μέχρι πρόσφατα να μας πείσετε ότι εξαρθρώθηκε και η 17Ν που ήταν ένας μελισσοκόμος και δυό παπαδοπαίδια.

Και να σας πιστέψουμε ότι οι ξένες μυστικές υπηρεσίες δεν έχουν καμία σχέση. Τον κύριο Βαλυράκη γιατί τον “σκίσανε” στην πρόσφατη επίσκεψη του στις ΗΠΑ παρ’ ότι είχε την απαραίτητη βίζα; Να θυμηθούμε λίγο τις δηλώσεις του ως πρώην υπουργός δημόσιας τάξης;
«Μέσο άσκησης της πολιτικής των ΗΠΑ»

Ο Σήφης Βαλυράκης υπουργός Δημόσιας Τάξης το 1995, σε άρθρο του στα «Νέα», στις 13 Νοέμβρη του 2001, αναφερόμενος στην τρομοκρατία και τη δράση της «17 Νοέμβρη», τονίζει: «Είναι σαφές πως οι ΗΠΑ αξιοποίησαν την τρομοκρατία ως μέσον άσκησης της διεθνούς τους πολιτικής». Στο ίδιο άρθρο ο κ. Βαλυράκης για να ισχυροποιήσει την άποψή του επικαλείται και τις υποθέσεις της «Κόκκινης Προβιάς» στην Ελλάδα και «Γκλάντιο» στην Ιταλία. Στις υποθέσεις εκείνες αποδείχτηκε ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες και το ΝΑΤΟ είχαν δημιουργήσει τρομοκρατικές οργανώσεις κατά τις δεκαετίες 1960 και 1970, στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με στόχο τον έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων και την αποτροπή μιας ενδεχόμενης ανόδου της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία.

Περίεργοι συγχρονισμοί με την άλλη όχθη του Ατλαντικού κύριε Χρυσοχοΐδη δε νομίζεται; Επίσης οφείλετε ακόμα μια απάντηση. Όχι σε εμάς. Στους “φουκαριάρηδες” τους συντρόφους σας.

προέλευση