Ο Καρλ Μπιλντ και ο Σουλτάνος

του Μάριου Ευρυβιάδη
Στις 8 Ιουλίου 1709, στη μάχη της Πολτάβα, ο Πέτρος ο Μέγας νίκησε κατά κράτος το Κάρολο ΧΙΙ, Βασιλιά της Σουηδίας, που είχε εισβάλει (για πολλοστή φορά) στην Ρωσία με σκοπό την καθυποταγή της. Ο τελευταίος μόλις που κατάφερε να σωθεί από τις ρωσικές δυνάμεις που τον καταδίωκαν, καταφεύγοντας στην Αυλή του Σουλτάνου στην Πόλη, με τον οποίο είχε προσυνενοηθεί πριν επιτεθεί στην Ρωσία. Η νίκη των Ρώσων υπήρξε η απαρχή της παρακμής της Σουηδίας ως μεγάλης Βαλτικής δύναμης και η αντικατάστασή της από την Ρωσία.
Στο συνειδητό και υποσυνείδητο εκείνων των Σουηδών που αναπολούν την παλιά ιμπεριαλιστική τους αίγλη και η οποία τους ώθησε να συνεργαστούν ακόμη και με την ναζιστική Γερμανία στην διάρκεια του Β΄ΠΠ, η Ρωσία παραμένει ο υπ’ αριθμόν ένας εχθρός. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Οθωμανούς-Τούρκους που συμμερίζονται τα ίδια αισθήματα και διακατέχονται από τα ίδια συμπλέγματα έναντι των Ρώσων όπως και οι Σουηδοί.
Ο Σουηδός Υπουργός Εξωτερικών, Καρλ Μπιλντ, αποτελεί το κατ’ εξοχήν παράδειγμα Σουηδού, του οποίου το ρωσοφοβικό σύνδρομο εκφράστηκε με τον πιο παραστατικό τρόπο πρωτοστατώνταςο ίδιος στην καταδίκη της Ρωσίας, όταν η τελευταία ανέκοψε τον πρόσφατο επιδρομικό πόλεμο της Γεωργίας στον Καύκασο. Όλοι έχουν παραδεχτεί ότι η Γεωργία φέρει ακέραιη την ευθύνη για τον πόλεμο. Ο κ. Καρλ Μπιλντ συνεχίζει να κατηγορεί την Ρωσία και να υποστηρίζει τον θύτη. Αυτή είναι περίπου και η θέση του κ. Μπιλντ για την Κύπρο.
Φταίχτης και στις δύο περιπτώσεις είναι το θύμα και όχι ο θύτης. Στην περίπτωση της Κύπρου, ο επιδρομέας, η ΝΑΤΟϊκή Τουρκία, δεν φέρει, κατά τον έντιμο κ. Μπιλντ, καμία ευθύνη για τα όσα διαδραματίστηκαν και διαδραματίζονται σήμερα στη χώρα. Εξάλλου, όπως μας πληροφόρησε πρόσφατα ο Σουηδός αξιωματούχος, η Κύπρος δεν είναι ένα ισότιμο κράτος- μέλος της Ε.Ε., παρά μόνο ένα νησί κοντά στη Συρία.
η συνέχεια εδώ