Η Μισθοδοσία των Ιερέων είναι οφειλή του Ελληνικού κράτους

Η Μισθοδοσία των Ιερέων είναι οφειλή του Ελληνικού κράτους

Με κάθε αφορμή και σε κάθε ευκαιρία, ακούγονται φωνές εχθρών της Εκκλησίας, για τη διακοπή της μισθοδοσίας των Ιερέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Ελληνικό κράτος. Αυτό όμως που αποφεύγουν να πουν αυτές οι φωνές, είναι ότι τα χρήματα αυτά ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ το κράτος προς την Εκκλησία!

Περί εκκλησιαστικής περιουσίας
Η φιλολογία περί της εκκλησιαστικής περιουσίας είναι παλιά, δίχως όμως να δικαιολογείται πολλές φορές από τα γεγονότα και την πραγματικότητα. Θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο φως στο ταλαιπωρημένο αυτό ζήτημα. Παρακάτω, απαντάμε και στο αδαές επιχείρημα περί μισθοδοσίας των Ορθοδόξων κληρικών που έχει άμεση σχέση με την εκκλησιαστική περιουσία. Καταρρίπτεται ο βασικότερος μύθος γύρω από τον οποίο χτίστηκε η αντιεκκλησιαστική προπαγάνδα των ημερών μας.

Μετά την απελευθέρωση και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους (1828), ενώ διατηρείται στη συνείδηση του πληρώματος της εκκλησίας η πίστη στο ιερό και αναπαλλοτρίωτο της εκκλησιαστικής περιουσίας με διάφορα νομοθετήματα επιβάλλεται κατά καιρούς η αναγκαστική απαλλοτρίωση τμημάτων της


ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Πρωτοπρ. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός.

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα απο ομιλία που δόθηκε στην Εκκλησία του Αγ. Αντύπα, στο Γουδί Αττικής, στις 20/10/05, από τον Κοσμήτορα της Θεολ. Σχολής του Πανεπιστημιου Αθηνών.

http://www.omilies.oodegr.com/Diafora/Ekklisiastikh_Periousia.zip

Υπεβλήθη ένα νομοσχέδιο από φιλελεύθερες παρατάξεις για το θέμα χωρισμού Εκκλησίας-Πολιτείας. Δεν μιλούν για διοικητικό χωρισμό, τον οποίο πρέπει κι εμείς να στηρίζουμε. «Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς» και να βρεί η Εκκλησία την ελευθερία που οι πολιτικοί, τα κόμματα, δεν της δίνουν.
Τα κόμματα θέλουν να’ χουν υποτεταγμένο το κλήρο για να’ ναι «κομματάρες».
Οπότε, λοιπόν, να αφήσουν ελεύθερο τον εκκλησιαστικό χώρο να αξιοποιήσει την εναπομείνασα περιουσία. Υπάρχει βιβλίο –και πολλά άλλα νεότερα– του 1951 του Μητροπολίτου Λαρίσσης Δωροθέου, που έγινε Αρχιεπίσκοπος μετά, επιστημονικό «Το αναπαλλοτρίωτον της εκκλησιαστικής περιουσίας». 320 απαλλοτριώσεις έγιναν από το κράτος, από το 1833 μέχρι το 1950.
Ξεκοκκάλισαν ό,τι εκκλησιαστικό υπήρχε.
Σήμερα, αυτό που λέμε «χωρισμός» δεν μπορεί να γίνει! Πρέπει να γίνει κτηματολόγιο, όπως έγινε στην Κύπρο. Και ξέρετε, η εκκλησία στη Κύπρο –όλο το σύνολο των πιστών– είναι δύναμις! Διότι ξέρει τι της ανήκει. Πώς θα τα χρησιμοποιήσει; Σε φτωχούς, κοινωνικά έργα. Όλα τα κάνει η Εκκλησία της Κύπρου, αφού έχει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο. Και όλη η Εκκλησία της Ελλάδος. Αλλά αν αξιοποιηθεί η εναπομείνασα περιουσία, ό,τι μπορεί να αξιοποιηθεί –τα λειβάδια, ας πούμε, δεν αξιοποιούνται, είναι μόνο νούμερα αναξιοποίητα–, θα έχει εσωτερική δύναμη. Αυτό είναι που δεν θέλουν τα κόμματα.


Η Μισθοδοσία των Ιερέων είναι οφειλή του Ελληνικού κράτους

Με κάθε αφορμή και σε κάθε ευκαιρία, ακούγονται φωνές εχθρών της Εκκλησίας, για τη διακοπή της μισθοδοσίας των Ιερέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Ελληνικό κράτος. Αυτό όμως που αποφεύγουν να πουν αυτές οι φωνές, είναι ότι τα χρήματα αυτά ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ το κράτος προς την Εκκλησία!

Παραπλανητικό δημοσίευμα

Στην Ελευθεροτυπία 10 Φεβρουαρίου 2005 σελ. 17, η αρθρογράφος που υπογράφει ως Ελ. Κ. (Προφανώς για την
Ελένη Κοχαϊμίδου πρόκειται), γράφει τα εξής παραπλανητικά, δημιουργώντας εσφαλμένες εντυπώσεις κατά της Εκκλησίας στους αναγνώστες:
"Παπαδόσημο 173,64 εκατ. ευρώ πληρώνουν οι Έλληνες μέσω του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού... από το σύνολο των 173,64 εκατ. ευρώ που κοστίζει η Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του υπουργείου Παιδείας, τα 4,3 εκατ. ευρώ ξοδεύονται για μισθούς περίπου 95 αρχιεπισκόπων (σ.σ.: sic) και χιλιάδων αρχιμανδριτών..."

Προσπερνάμε εκείνο το... "95 αρχιεπισκόπων" (!!!) που δείχνει το πλήρες σκοτάδι της αρθρογράφου, ακόμα και για τις ονομασίες των βαθμών της ιεροσύνης, και δεν έχει ιδέα ότι μόνο ένας ονομάζεται αρχιεπίσκοπος στη χώρα μας. Και αναρωτιέται κανείς για τα φόντα των δημοσιογράφων αυτών, που αναλαμβάνουν την ενημέρωσή μας σε ζητήματα τα οποία αγνοούν πλήρως!

Προσέξτε τον ειρωνικό τρόπο με τον οποίο αναφέρεται στους μισθούς των ιερέων. Προσέξτε επίσης, το ότι με πλάγιο τρόπο, δημιουργεί την εντύπωση ότι οι κληρικοί ζημιώνουν τους Έλληνες! Προσέξτε επίσης, ότι ενώ ξεκινάει με το ποσό των 173,64 εκατομμυρίων ευρώ ως "παπαδόσημο" για να εντυπωσιάσει, στη συνέχεια ξεκαθαρίζει ότι για τους χιλιάδες αυτούς μισθούς, το ποσό είναι πολύ λιγότερο, ήτοι 4,3 εκατομμύρια ευρώ.

Θα σταθούμε λοιπόν στα 4,3 εκατομμύρια ευρώ μισθών των ιερέων, που τόσο πολύ δείχνει να την ενοχλεί, αυτήν και όλους όσους μισούν την Εκκλησία.
Πριν παρουσιάσουμε τα στοιχεία που δείχνουν ότι τους μισθούς αυτούς ΤΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΙ το Ελληνικό κράτος προς την Εκκλησία, θα δούμε κάπως διαφορετικά το θέμα:

Ποιοι διαμαρτύρονται για τη μισθοδοσία των ιερέων;
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο ψάξιμο. Τους ανακαλύπτουμε εύκολα μεταξύ των Προτεσταντών, των φανατικών αθεϊστών, που ακόμα παπαγαλίζουν συνθήματα της Γαλλικής Επανάστασης, των Νεοπαγανιστών, και των ανθρώπων κομμουνιστικής ιδεολογίας. Δηλαδή πρόκειται για τα πνευματικά τέκνα παρωχημένων υλιστικών και αντιεκκλησιαστικών ιδεολογιών της Δύσης, ξένων με τη Ρωμαίικη συνείδηση και την Ελληνική παράδοση. Πρόκειται για ευρωλιγούρηδες με συμπλέγματα κατωτερότητας, που νομίζουν ότι η Δύση είναι "φωτισμένη", και ότι πρέπει να μεταφέρουν εδώ στην Ελλάδα νοσηρές Δυτικές ιδεολογίες, που αγνοούν πλήρως, όχι μόνο την Ελληνική παράδοση, αλλά και την Ελληνική πραγματικότητα. Ανθρώπους που επειδή οι ίδιοι είναι ξεκομμένοι από το Ορθόδοξο βίωμα των Ρωμηών, προσπαθούν να μεταφέρουν εδώ τη σύγκρουση του Παπισμού με τους λαούς της Δύσης.

Αυτοί που διαμαρτύρονται, αποτελούν μια μειονότητα ανθρώπων αφελληνισμένων και δυτικόπληκτων, με φανατικές εμμονές σε ιδεοπληξίες τριών αιώνων! Και φυσικά δεν πρόκειται για Χριστιανούς. Γιατί οι Χριστιανοί με χαρά θα πλήρωναν τους μισθούς των ιερέων που διατηρούν άσβεστη τη φλόγα του Ευαγγελίου στη χώρα μας.

Άραγε, αυτοί οι ίδιοι, διαμαρτύρονται για τα τεράστια ποσά που δαπανά η Ελλάδα για πράγματα μικρότερης σημασίας από την πίστη, όπως ο αθλητισμός; Και μάλιστα, όταν τα τεράστια αυτά ποσά που δαπανώνται στις διάφορες υπερχρεωμένες ομάδες, τελικά καταλήγουν στις τσέπες μεγαλοϊδιοκτητών; Γιατί πρέπει αυτά να τα χρεώνεται ο Ελληνικός λαός; Και μάλιστα ακόμα και άνθρωποι που δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό; Και γιατί θα πρέπει να πληρώνουν τέλη για την κρατική τηλεόραση, ακόμα και άνθρωποι που δεν παρακολουθούν τα κρατικά κανάλια, ή ακόμα και δεν έχουν καν τηλεόραση;

Με την ίδια λογική, κάθε μειονότητα που δεν συμμετέχει σε κάτι, θα έπρεπε να διαμαρτύρεται για τα έξοδα της κυβέρνησης για το πράγμα αυτό, αγνοώντας τη βούληση της πλειονότητας των συμπατριωτών του. Και για το μισθό των ιερέων, ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι Χριστιανοί, συμφωνούν να καταβάλλεται, όσο κι αν αυτό κάνει τους εχθρούς του Χριστού να λυσσομανούν.

Όμως, στην πραγματικότητα, για τη μισθοδοσία του κλήρου ειδικά, υπάρχει μία ακόμα λεπτομέρεια, που δεν την κατατάσσει στην κατηγορία των "εξόδων" του κράτους. Δεν είναι έξοδο, αλλά ΟΦΕΙΛΗ του κράτους. Γιατί το κράτος, ανέλαβε να πληρώνει τους μισθούς, κατόπιν συμφωνίας, όταν η Εκκλησία του παραχώρησε τεράστιο μέρος της Εκκλησιαστικής περιουσίας! Αλλά αυτά ΤΑ ΚΡΥΒΟΥΝ όσοι παραπονιούνται για τη μισθοδοσία της Εκκλησίας!

Το παρακάτω άρθρο που θα δείτε στον επόμενο δεσμό, είναι ιδιαιτέρως κατατοπιστικό, και αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Και με βάση τα στοιχεία του παρακάτω άρθρου, εμείς οι Χριστιανοί, καλούμε το κράτος, ή να συνεχίσει να πληρώνει τους μισθούς των ιερέων μας, ή ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ την Εκκλησιαστική περιουσία που πήρε, συμφωνώντας να πληρώνει τους μισθούς αυτούς. Και όσοι δεν θέλουν "παρτίδες" με την Εκκλησία, και μιλούν κατά της Εκκλησιαστικής μισθοδοσίας και περιουσίας, ας καταβάλλουν στην Εκκλησία αυτά που ωφελήθηκαν από την οικονομική προσφορά της Εκκλησίας στο Ελληνικό κράτος!

Δείτε ΕΔΩ το άρθρο με τις αποδείξεις, για την συμφωνημένη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του κράτους, να πληρώνει τους μισθούς των ιερέων μας, και για την οικονομική προσφορά της Εκκλησίας στο Ελληνικό κράτος, από την αρχή της λειτουργίας του ως σήμερα.
Υπεβλήθη ένα νομοσχέδιο από φιλελεύθερες παρατάξεις για το θέμα χωρισμού Εκκλησίας-Πολιτείας. Δεν μιλούν για διοικητικό χωρισμό, τον οποίο πρέπει κι εμείς να στηρίζουμε. «Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς» και να βρεί η Εκκλησία την ελευθερία που οι πολιτικοί, τα κόμματα, δεν της δίνουν. Τα κόμματα θέλουν να’ χουν υποτεταγμένο το κλήρο για να’ ναι «κομματάρες». Οπότε, λοιπόν, να αφήσουν ελεύθερο τον εκκλησιαστικό χώρο να αξιοποιήσει την εναπομείνασα περιουσία. Υπάρχει βιβλίο –και πολλά άλλα νεότερα– του 1951 του Μητροπολίτου Λαρίσσης Δωροθέου, που έγινε Αρχιεπίσκοπος μετά, επιστημονικό «Το αναπαλλοτρίωτον της εκκλησιαστικής περιουσίας». 320 απαλλοτριώσεις έγιναν από το κράτος, από το 1833 μέχρι το 1950. Ξεκοκκάλισαν ό,τι εκκλησιαστικό υπήρχε. Σήμερα, αυτό που λέμε «χωρισμός» δεν μπορεί να γίνει! Πρέπει να γίνει κτηματολόγιο, όπως έγινε στην Κύπρο. Και ξέρετε, η εκκλησία στη Κύπρο –όλο το σύνολο των πιστών– είναι δύναμις! Διότι ξέρει τι της ανήκει. Πώς θα τα χρησιμοποιήσει; Σε φτωχούς, κοινωνικά έργα. Όλα τα κάνει η Εκκλησία της Κύπρου, αφού έχει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο. Και όλη η Εκκλησία της Ελλάδος. Αλλά αν αξιοποιηθεί η εναπομείνασα περιουσία, ό,τι μπορεί να αξιοποιηθεί –τα λειβάδια, ας πούμε, δεν αξιοποιούνται, είναι μόνο νούμερα αναξιοποίητα–, θα έχει εσωτερική δύναμη. Αυτό είναι που δεν θέλουν τα κόμματα.

Και μη πεί κανείς ότι σχετίζεται με την παρουσία του Αρχιεπ. Χριστοδούλου. Αύριο δεν θα είναι ο Χριστόδουλος, θα είναι κάποιος άλλος...

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι, γενικά, άρπαζαν την εκκλησιαστική περιουσία για να είναι «ζήτουλας» η Εκκλησία. Μέχρι το 1950 ο ιερεύς «ζητούσε». Π.χ. στη πατρίδα μου: ο κόσμος πλήρωνε, πήγαινε και έδινε μια εισφορά. Θυμάμαι ότι εμείς δίναμε 20.000 δρχ, τότε που ήταν ακόμη τα μηδενικά (το ’53 τα κατήργησε ο Μαρκεζίνης). Σαν να δίναμε 20 δρχ, σήμερα, στην Εκκλησία, για να μπορέσει να συντηρηθεί ο κλήρος, η Εκκλησία, κ.τ.λ..

Ήρθε ο καημένος ο Πλαστήρας, που είπε: «Έναντι όσων ήρπασε το κράτος από την Εκκλησία, θα πληρώνει τα 2/3 του μισθού των ιερέων». Το 1/3 το πληρώνει ο κλήρος και τα 2/3 τα πληρώνει το κράτος, «έναντι των όσων ήρπασε». Ξέρετε, αν ζητήσει η Εκκλησία τα όσα εκλάπησαν –γι’ αυτό τα κατέγραψε όλα ο μητρ. Δωρόθεος Λαρίσσης– πρέπει για 200 χρόνια να πληρώνει το κράτος την Εκκλησία!

Επί Μητσοτάκη προσέφυγαν 9 μοναστήρια διότι οι τοπικές δυνάμεις, καταλεηλάτησαν τα χωράφια που είχαν. {Πώς θα ζήσει και πώς θα κάμει έργο αγάπης αν δεν έχει χωράφια; Τώρα, αν πας να δώσεις μια δωρεά στην Εκκλησία, φορολογείται. Τελευταία το ΠΑΣΟΚ την είχε καταργήσει αυτή την φορολογία –δεν ξέρω σήμερα τι ισχύει· πιστεύω ότι έχει καταργηθεί.) Εν πάσει περιπτώσει, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Ευρώπης και επεδίκασε περίπου ΤΡΙΑ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δρχ, τότε, να τα δώσει η κυβέρνηση στα μοναστήρια. Αν πήρατε εσείς δεκάρα, πήραν και τα μοναστήρια... Αλλά γι’ αυτό δεν μπορούν να πούν τίποτε. Είναι ΧΡΕΩΣΤΗΣ το κράτος! Και μάλιστα θυμάμαι τότε –μπορώ να το πώ– ότι είχε πέσει εντολή στην Εκκλησία, στον αρχιεπ. Σεραφείμ, «να μη πεί τίποτα». Πήγαινα στην Ιερά Σύνοδο, στην Μονή Πετράκη –τρομερό αυτό!– και πίσω από τον ναό βλέπω να βγαίνει ο τότε ηγούμενος της μονής Πετράκη, π. Χριστοφόρος. Και μόλις με βλέπει μου λέει: «Παπα-Γιώργη μου!», άρχισε να κλαίει με αναφιλητά και έπεσε στον τράχηλό μου! Με τραβούσε κάτω (ήταν και πιο κοντός) και μου λέει «Έγκλημα στην Εκκλησία!». «Τί;» «Έπεσε εντολή στον Αρχιεπίσκοπο από ψηλά (ο νοών νοείτο, δεν είναι ανάγκη να κατηγορώ πρόσωπα!) που έλεγε “μην ανακοινώσετε την απόφαση της Ευρώπης”». Και ανακοινώθηκε μερικά χρόνια μετά, το μάθαμε από ακριτομύθεια. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τί παιχνίδι παίζεται;

Προχθές είχαμε επαφές για το νομοσχέδιο, από τις εννιά το πρωί ως τις εννιά το βράδυ, με το ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Συνασπισμό, ΚΚΕ κι άλλα πρόσωπα. Από το ΠΑΣΟΚ ήταν καμμιά δεκαριά πρόσωπα. Ήρθε ο κ Παπανδρέου, έμεινε λίγο και μιλήσαμε. Μετά συζητούσαμε με το «governo», με τη Δαμανάκη και με 2-3 άλλα πρόσωπα, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Και όταν προέκυψε το θέμα της περιουσίας μου λέει η κα Δαμανάκη: «Είστε υπέρ του χωρισμού;» «Ναί. Πρώτα να ξεκαθαρίσουμε τί σημαίνει χωρισμός. Αν είναι διοικητικός χωρισμός, υπάρχει, δεν είναι ανάγκη να γίνει τίποτα». Εγώ δεν μπορώ να γίνω βουλευτής, ούτε θα πάω ποτέ για βουλευτής. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν μπορεί να γίνει πρωθυπουργός, ούτε πρόκειται. Εκτός κι αν φτάσουμε στην εσχάτη εξαθλίωση και βρεθεί ένας Τσώρτσιλ που θα πεί, «Αφού μαλώνει ο Παπανδρέου, ο γέρος, με τον Κανελλόπουλο θα αναλάβεις Δαμασκηνέ να γίνεις για 15 μέρες πρωθυπουργός και μετά ένα διάστημα αντιβασιλέας». Αλλά τότε, η Ελλάς, θα είναι στο τέρμα του θανάτου. Ό μη γένοιτο!

«Ο διοικητικός χωρισμός υπάρχει», είπα. Πήγε να πεί κάτι και της λέω «Συγγνώμη, για σκεφτείτε: τί θέλουν αυτοί που υποστηρίζουν τον χωρισμό; Αποσύνδεση της Ορθοδοξίας από την ζωή του έθνους». «Καμία σχέση το έθνος με την Ορθοδοξία!» «Αυτό είναι αδύνατο να γίνει σε δύο περιοχές: στο Ισραήλ και σε μας», λέω. Τα πολιτικά κόμματα στο Ισραήλ έχουν θρησκευτικούς τίτλους και θρησκευτικά σύμβολα. Τα κόμματα είναι ενωμένα με την πίστη τους, με τον Σιωνισμό δηλαδή. Να δείτε τον πρόεδρο της Βουλής με το καπελάκι του πιστού, που αυτό το καπελάκι σημαίνει ότι είναι ορκισμένος εβραίος. Μου έλεγε η παπαδιά το 2000, όταν είμασταν κάτω για ένα συνέδριο για το Ιωβηλαίον: «Βρε παπα-Γιώργη, για σκέψου ο Κακλαμάνης να κυκλοφορεί έτσι στη Βουλή». Εδώ ούτε εικόνα δεν έχουμε στη Βουλή για να μη προσβάλουμε τους άλλους. Αλλά αν πάτε στις μουσουλμανικές Βουλές, είναι γεμάτες από τα σύμβολά τους! Το ίδιο είναι και στο Ισραήλ.

Ο χωρισμός, λοιπόν, είναι αδύνατον, σε μας. Σ’ αυτούς υπάρχει ο χωρισμός! Αυτή η μεγάλη μερίδα διανοουμένων και πολιτικών έχουνε πουλήσει και την Παναγία πλην τον Χριστό –συγγνώμη για την φράση. Αλλά σε μας δεν μπορεί να σπάσει αυτό. Δέκα άνθρωποι να μείνουν θα συνεχίζει εις τον αιώνα των αιώνων! Δεν φιμώνεται αυτό το πράγμα. Κι έτσι, ούτε στο Ισραήλ ούτε εδώ μπορούμε να μιλήσουμε για αποσύνδεση. Για χωρισμό διοικητικό, βεβαίως. Και τους είπα να ολοκληρώσουν το κτηματολόγιο για να ξέρει το κράτος τι έχει ο εκκλησιαστικός χώρος. Την περιουσία του Πατέρα μας, δεν είναι των παπάδων. Και είναι όλου του σώματος! Και να έρχεται το κράτος και να επεμβαίνει και να σου λέει πως θα τα αξιοποιήσεις... Κι αν χαθεί μια δραχμούλα να στέλνει από Αρχιεπίσκοπο μέχρι εμένα στη φυλακή! Αυτό δεν είναι το τίμιο και το σωστό.
Αυτό προσπάθησε να κάνει ο Καποδίστριας, γι’ αυτό «τον φάγανε». Ο Καποδίστριας, ο μεγάλος αυτός άνθρωπος, ήθελε να αξιοποιήσει την εκκλησιαστική περιουσία για την παιδεία και την μισθοδοσία του κλήρου. Σχολεία, νοσοκομεία, αυτά να κτίζονται συνεχώς. Για να μην έρχεται ο Δεσπότης να σου λέει «για τα γεράματά μου έχω τόσα»... Εδώ είναι που χρειάζεται ο έλεγχος του κράτους. Αλλά όχι το κλέψιμο! Μετά τον Καποδίστρια το κράτος κλέβει, αρπάζει συνεχώς. Εις οποιαδήποτε μορφή και με οποιονδήποτε τρόπο.



πηγή:oodegr και.............hellenicrevenge.blogspot.com