Εκκολαπτήρια γεννίτσαρων

«Έξι χρόνια τώρα κυκλοφορείτε ανάμεσά μας αόρατος. Προσεγγίσατε, παρασύρατε, κλονίσατε συνειδήσεις, γκρεμίσατε υπολήψεις. Πώς; Μοιράζοντας λεφτά, ταξίδια, υποσχέσεις, υποτροφίες για ένα απώτερο μέλλον. Διότι χρειαζόσασταν ονόματα ηχηρά, έντιμα και συμβολικά για το πλήθος, πολύτιμα και αναγκαία για τη μαζική συνείδηση. Και όλους που είχαν -ή ν’ αναπτύξουν- ένα ανάστημα, τους περάσατε από την προκρούστεια φορντιανή χορηγία. Όλοι κάτω. Για να μη βρούμε τίποτα όρθιο την ώρα της κρίσης. Γιατί το ξέρετε πως η κρίση θα 'ρθει…»
Η πιο πάνω παράγραφος είναι απόσπασμα από την ανοιχτή επιστολή της Λίλης Ζωγράφου προς τον αντιπρόεδρο του Ιδρύματος Φορντ (τον Γενάρη του 1973) στην Αθήνα, Μακνίλ Λάντρι. Ήταν ακόμα οι καιροί που μεσουρανούσε η χούντα.

25/07/2009 ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΦΡΥΔΑ*
Ήταν οι καιροί της εξορίας, της ισοπέδωσης και της εξαγοράς για χάρη των εγκληματικών οργάνων της. Και το Ford Foundation η άλλη όψη, η προβιά ανάμεσα στους απροστάτευτους Έλληνες. Και η προβιά εκείνη είχε ενσκήψει απροκάλυπτα μέσα στην ελληνική κοινωνία. Δίνοντας χρήματα και διευκολύνσεις σε ακαδημαϊκούς, σε δασκάλους και σε κάθε λογής δημιουργούς ή καλλιτέχνες, τους μυούσε ταυτόχρονα στις ενοχές, στον αποπροσανατολισμό και τον εξευτελισμό. Τους καθιστούσε συνεργούς στο έγκλημα της στήριξης της χούντας. Ώς την ημέρα της Κύπρου τον Ιούλη 1974.

Στην Κύπρο, στον κρανίου τόπο της κατοχής, του εποικισμού και της εκθεμελίωσης κάθε ίχνους πολιτισμού από τις ορδές της Ανατολίας και τους ντόπιους συνεργούς και κραυγαλέους δωσίλογους, το φαινόμενο των «Ιδρυμάτων Φορντ» (και καταλαβαίνετε τι εννοώ) της «επαναπροσέγγισης» και της δήθεν συμφιλίωσης, αλλά και του εκμαυλισμού ηθών και εθνικού ήθους αποτέλεσε, από το 1974 και μέχρι αυτή τη στιγμή, καθεστώς διάβρωσης και εξαγοράς κοινωνικών συνόλων και δημοσιογράφων.
Διεισέδυσε και διέβρωσε χώρους διανόησης και πανεπιστημιακών, όπως και συνειδήσεις. Εκπόρθησε κόμματα και κομματάρχες. Εξαγόρασε την ανοχή στην κατοχή και τον εποικισμό. Μοίρασε ρόλους και πόστα, και οικοδόμησε μέσω των εύπλαστων ψυχών νεαρών μαθητών, το αύριο του τσαντόρ και της μαντίλας του σκοταδισμού και της ανελευθερίας σκέψης. Μοιράζει υποτροφίες και πλούσιες επαναπροσεγγιστικές μαθητικές κατασκηνώσεις, σε χώρους ειδικά οργανωμένους για τον πνευματικό και εθνικό θάνατο της Νεολαίας. Ξέρετε όλοι -φαντάζομαι- τη USAID.
Ταυτόχρονα εξασφάλισε την ενεργό σιωπή και συνεργασία οργανωμένων θλιβερών κρατικών αμνών, που συμπράττουν και συσχεδιάζουν κοκορευόμενοι δηλητηριώδη εκπαιδευτικά δικοινοτικά λεγόμενα προγράμματα ή σεμινάρια μακριά από την πατρίδα, όπου νοθεύεται η έννοια της πατρίδας και όπου τελικά εκκολάπτονται οι νέοι γενίτσαροι της φυλής. Αυτοί, δηλαδή, που θα καθοδηγήσουν την κοινωνία στις αγκάλες της αιώνιας δουλοσύνης και του εθνικού εξανδραποδισμού. Εργολαβικώς και επ’ αμοιβή!
ΙΔΟΥ λοιπόν τα Ιδρύματα των σεμιναρίων και των ταμείων που ήδη λειτουργούν και ενόψει των νέων σχεδίων κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ενότητάς της. Ιδού τα έργα τους, αθόρυβα ή κραυγαλέα, μα επικινδύνως αποτελεσματικά.
Και ο λαός, αποκαμωμένος και προδομένος -δεινοπαθών και μηδέποτε συνελθών- γεύεται σήμερα την άκραν ταπείνωση. Εξοικειωμένος (και εκ των έσω πληττόμενος) και αποδεχθείς την προπαγάνδα του δώσε-δώσε διά της λεγόμενης επανένωσης, έχει μετατραπεί σε ουρά ελέους και λύπησης στα διόδια της ντροπής, δίνοντας και τα τελευταία του πιστοποιητικά υποθήκευσης.
Το όραμα βρικολάκιασε. Και το νόστιμον ήμαρ εκπνέει καθημερινά στους αεροπορικούς διαύλους των «συνομιλιών», με τη φρούδα ελπίδα που του πουλούν οι σπιούνοι της φυλής, πως δεν θα υπάρξουν άλλοι πια βάρβαροι στα σύνορά μας. Μια οι βάρβαροι είναι ήδη εντός μας.
Υ.Γ. Τα ιδρύματα κατοχής ήδη εθριάμβευσαν. Και οι ένοχοι; Η αξία όμως της Πολιτείας είναι, σε τελική ανάλυση, η αξία των ατόμων που την απαρτίζουν. Είναι αντιληπτόν άραγε; Όταν οι οσφυοκάμπτες δεν τιμωρούνται, τα εγκλήματα επαναλαμβάνονται. Τώρα ανενόχλητοι, κατά διαταγή, «πουλούν τη … λύση»!
*Πρόεδρος σωματείου «Ελεύθερο Μόρφου»
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
προέλευση