Δεχθείτε τη χώρα μας, που εσείς τη... διαλέξατε...!!!

Την ώρα που έχει γίνει ζήτημα πρώτης προτεραιότητας αν θα γίνει τζαμί στην Αθήνα για να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα οι μουσουλμάνοι που ζουν ανάμεσά μας νόμιμα ή όχι -μάλιστα το θέμα έφτασε και στη Βουλή- και τη στιγμή που αφήνουμε τους μουσουλμάνους στη Θράκη να... αλωνίζουν ανενόχλητοι και να δρουν ακόμα και αντεθνικά, καθοδηγούμενοι από πράκτορες της Άγκυρας, κάποια άλλα κράτη δεν έχουν τέτοια προβλήματα, γιατί δεν τα αντιμετωπίζουν ως προβλήματα!

Αντίθετα, τα αντιμετωπίζουν με βάση τη λογική, όπως θα αντιμετώπιζαν, στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας, μια τροχαία παράβαση!

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του αυστραλού πρωθυπουργού Κέβιν Ραντ, ο οποίος δέχθηκε τις επικρίσεις των μουσουλμάνων μεταναστών στην Αυστραλία, όταν υποστήριξε πως τα τζαμιά που λειτουργούν στη χώρα του θα πρέπει να επιτηρούνται από τις μυστικές υπηρεσίες, γιατί ενδεχομένως να μετατραπούν από κάποιους φανατικούς σε άντρα τρομοκρατών.

Αντί λοιπόν να «τα μαζέψει» ο αυστραλός πρωθυπουργός και να πει ότι δεν εννοούσε αυτό αλλά κάτι άλλο, όπως κάνουν συνήθως οι δικοί μας ιθύνοντες, απευθυνόμενος στους μουσουλμάνους μετανάστες που τον κατηγορούσαν, αλλά και σε κάθε... κουλτουριάρη που έσπευσε να τους συμπαρασταθεί, τόνισε:

«Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί, είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει! Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτήν τη χώρα μήπως προσβάλουμε ένα άτομο ή την κουλτούρα του. Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Μπαλί, η πλειοψηφία των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού.

Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στον Θεό. Δεν έγινε οργανωμένα, αλλά είναι γεγονός: Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με χριστιανικές αρχές, ίδρυσαν αυτήν τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο. Αρμόζει λοιπόν να το δείχνουμε πάνω στους τοίχους των σχολείων μας. Αν ο Θεός σάς προβάλλει, σας προτείνω να βρείτε άλλο μέρος του κόσμου για να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.

Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε χωρίς ερωτήσεις. Αυτό που ζητάμε είναι να δεχθείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς και να ζήσετε μαζί μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη.

Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε κι εσείς. Όμως, μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να μουρμουρίζετε για τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που κι εσείς δίνετε όταν παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω και τον τρόπο ζωής μας, να ξέρετε ότι μπορείτε να εκμεταλλευτείτε και άλλη μία μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας, το δικαίωμα να φύγετε!

Αν δεν είστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε! Δεν σας φέραμε εδώ με το ζόρι. Εσείς διαλέξατε να έρθετε. Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς διαλέξατε!»
«Το παρόν »