Τόσα ξέρουν, τόσα λένε και γράφουν

Έχουμε τον Πρωθυπουργό που κάθε τόσο μιλάει για «απώλεια εθνικής κυριαρχίας»!

Την πρώτη φορά είπαμε, άλλο ήθελε να πει ο άνθρωπος, του ξέφυγε. Και τα ελληνικά δεν είναι το φόρτε του

Το επανέλαβε όμως…

Και δεν βρέθηκε κανείς να του εξηγήσει ότι άλλο πράγμα να χάνουμε «βαθμούς ελευθερίας» στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών μας λόγω υπερχρέωσης και υψηλών ελλειμμάτων κι άλλο πράγμα – εντελώς διαφορετικό – η «απώλεια εθνικής κυριαρχίας»…

Απώλεια ελέγχου στη δημοσιονομική διαχείριση είναι να σου επιβάλλουν να μειώσεις τα ελλείμματα, ώστε να σε δανείσουν για να καλύψεις τις τρέχουσες υποχρεώσεις σου. Είναι μέτρο προσωρινό.

Απώλεια εθνικής κυριαρχίας, είναι απώλεια εθνικού χώρου. Κι είναι μόνιμο και μη αντιστρέψιμο.

Έχουμε και τον κ. Χρυσοχοϊδη που την περασμένη Δευτέρα αποκάλεσε τον Μπάρακ Ομπάμα … Μουσουλμάνο! Έκανε δηλαδή τέτοια «πατάτα», που αν ήταν υπουργός άλλου κόμματος στην θέση του, θα τον είχαν «κρεμάσει» την επόμενη στα μανταλάκια, θα τον είχαν κάνει «ρόμπα ξεκούμπωτη», θα τον είχαν υποχρεώσει σε παραίτηση από την κυβέρνηση και άδοξη αποχώρηση από την Πολιτική. Με δύο λόγια, θα τον είχαν «λιώσει»…

Αλλά ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Επομένως ό,τι απίστευτη ανοησία κι αν πει περνάει απαρατήρητη.

Όχι, δεν θα ήταν «προσβλητικό» να ήταν ο Αμερικανός Πρόεδρος Μουσουλμάνος. Αλλά είναι προσβλητικό να μη γνωρίζει Έλληνας υπουργός ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος ΔΕΝ είναι μουσουλμάνος…

Και ορκίστηκε στο Ευαγγέλιο ο άνθρωπος. Κι αν ήταν Μουσουλμάνος θα απαιτείτο συνταγματική πράξη στις ΗΠΑ (όπως το 1961 χρειάστηκε συνταγματική πράξη για να ορκίσουν Πρόεδρο τον Κέννεντυ που ήταν Καθολικός! Μέχρι τότε ούτε Καθολικοί επιτρεπόταν να ορκιστούν Πρόεδροι…)

Αυτά θα έπρεπε να τα γνωρίζει ο κ. Χρυσοχοϊδης. Κι αν δεν τα γνώριζε, ας μην άνοιγε το στόμα του να πετάει «κοτρώνες».

Αλλά το πρόβλημά μας δεν είναι βέβαια, η απίστευτη γκάφα Χρυσοχοϊδη. Είναι το γεγονός ότι την επομένη μέρα (και τις μέρες που ακολούθησαν) ο Τύπος την έκανε «γαργάρα»! Ενώ αν ήταν Νεοδημοκράτης στη θέση του…

Συμπέρασμα πρώτο: Δεν υπάρχει Τύπος στην Ελλάδα. Όχι απλώς, δεν υπάρχει «αντικειμενική δημοσιογραφία». Δεν υπάρχει Τύπος…

Ούτε για να ενημερώνει το κοινό, ούτε για να κρίνει την εξουσία.

Είναι οι Νεοδημοκράτες επάνω; Τους ξεσκίζουν, για όσα φταίνε και για όσα δεν φταίνε.

Είναι οι ΠΑΣΟΚοι πάνω; Τους καλύπτουν ό,τι κι αν κάνουν ό,τι κι αν πουν, με ένα μοναδικό μίγμα δουλικότητας και υποκρισίας.

Δυστυχώς επτωχεύσαμεν!

Γιατί δημοκρατία που δεν έχει Τύπο είναι χρεοκοπημένα πολιτικά.

Ξέρετε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα όπου θα έλεγε τέτοια κουβέντα ο Πρωθυπουργός της και θα έστεκε έστω και μια μέρα;

Μπορείτε να φανταστείτε να έλεγε τέτοια κουβέντα Πολιτικός της «Δεξιάς» και να μη ξεσηκώνονταν εναντίον του και οι πέτρες;

Τελικά δεν φταίνε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και ο κ. Χρυσοχοϊδης.

Τόσα ξέρουν τόσα λένε…

Φταίει το σύστημα που τους προωθεί, τους ανέχεται και τους στηρίζει.

Ίσως γι’ αυτό ακριβώς: γιατί τόσα ξέρουν τόσα λένε…

Τους επιλέγουν, τους επιβάλλουν και τους προστατεύουν!

Γι’ αυτό ακριβώς – αυτό είναι το μεγάλο τους «προσόν»:

Τόσα ξέρουν τόσα λένε…

Ν.Ζ.