Ειρήσθω Πανάχραντη ΕΟΚΑ

ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΜΑΥΡΟ
Τ Ρ Ι Α Ν Τ Α ΕΞΙ χρόνια σταυρωμένος στον ατελείωτο Γολγοθά του, ο κυπριακός Ελληνισμός, απ’ το πανάχραντο μεγαλείο της Ε.Ο.Κ.Α. και την ένδοξη 1η Απριλίου 1955, αντλεί δυνάμεις αντοχής.

Ο ένοπλος εθνικοαπελευθερωτικός, αντιαποικιακός αγώνας του 1955-1959, τα Φυλακισμένα Μνήματα, η Αγχόνη, ο Μαχαιράς, ο Αχυρώνας του Λιοπετρίου, το Κρησφύγετο του Δικώμου, τα Κρατητήρια, οι Αθάνατοι Ήρωες της ΕΟΚΑ, αποτελούν τα σπουδαιότερα κι ευεργετικότερα και ζωτικότερα αρτεσιανά της πολυαίωνης ελληνικής ιστορίας, από τα οποία αρδεύεται και σήμερα το πείσμα αντίστασης, η άρνηση συνθηκολόγησης και το όραμα απελευθέρωσης του λαού.
Π Υ Ξ Ι Δ Α , ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Φάρος άσβεστος, ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Φωτοδότης τηλαυγής, ο Κυριάκος Μάτσης. Ανέσπερο φως και εικονοστάσι με τα αγιότερα και τα οσιότερα του λαού, όπως τότε, όπως έκτοτε, πάντα και σήμερα, μία προς μία και όλες μαζί χορεία, οι ηρωικές μορφές των πανενδόξων και πανευφήμων αρχαγγέλων της λευτεριάς. Των αυτοπροαιρέτως θυσιασθέντων αγωνιστών της ΕΟΚΑ: Ο αμετακίνητος, αναλλοίωτος και κινητήριος σκληρός πυρήνας της συνείδησης αυτοσεβασμού του κυπριακού Ελληνισμού συλλογικά, κάθε αξιοπρεπούς Ελληνίδας και Έλληνα της Κύπρου προσωπικά.

Δ Ε Κ Α Ε Τ Ι Ε Σ ΣΥΡΟΜΕΝΟΣ ο λαός προς το ακούσιον πάθος, εμπτυσμούς και μάστιγας και κολαφισμούς και σταυρόν και θάνατον και προδοσίαν και τουρκικήν κατοχήν και εκτοπισμόν και προσφυγιάν και εκτελεσθέντες αγνοουμένους και εξευτελισμούς και κοροϊδίες και κομματικούς φατριασμούς και ανεπαρκείς ηγεσίες, υπομείνας, διαμάντι στην ψυχή του κρατάει φυλακτό, της ΕΟΚΑ το πύρωμα. Την αντάξια των περιστάσεων πολιτική (ανεύρετη, φευ, και τότε και από τότε έως τώρα) αναζητεί, για της Κύπρου τη σωτηρία. Διότι οι δεκαετίες στον ατέρμονα Γολγοθά έδειξαν ότι δεν ήταν αρκετή για τη λύτρωση η ΕΟΚΑ. Επειδή, όταν, τότε, ο απανταχού της γης Ελληνισμός ήταν ΕΟΚΑ, η κεφαλή του, η ηγεσία του, η κυβέρνηση του ελλαδικού μας κράτους, δεν ήταν ΕΟΚΑ. Και επειδή και τώρα, επί 36 χρόνια τουρκικής κατοχής, ούτε εκεί, στην Αθήνα, ούτε εδώ στη Λευκωσία, αξιωθήκαμε να έχουμε ηγεσία, να έχουμε κυβερνήσεις, να έχουμε κράτη με πολιτική ΕΟΚΑ.

Κ Α Ι ΣΗΜΕΡΟΝ άγουσι τον κυπριακό Ελληνισμό από του Καϊάφα εις το πραιτώριον των τουρκο-διζωνικών συνεταιρισμών. Κραυγάζοντες, άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν. Όταν, όμως, αξιωθεί να έχει ο λαός, εδώ και στην Αθήνα, ηγεσία ικανή «να πάρει μιαν ανηφοριά, να πάρει μονοπάτια, να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά», «θα ψάλλει, επιτέλους, ο λαός, Χριστός Ανέστη αληθώς»!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/04/blog-post_8535.html