Ο ΓΑΠ ανακάλυψε τη πυρίτιδα!

Βλέποντας χθες τηλεόραση, έπεσα πάνω σε κάτι δηλώσεις του πρωθυπουργού μας, ούτε ξέρω που τις έκανε, αφού έχω πάψει προ πολλού να τον παρακολουθώ στη κατηφόρα, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ ανακάλυπτε τη διαφθορά! Έχουμε είπε, ως κοινωνία, μια συστημική διαφθορά!!! Την οποία αν δεν πατάξουμε, η χώρα δεν θα πάει ποτέ μπροστά!
Τι μας λέτε; Και αναρωτιέμαι ο αχαμνός, έπρεπε να γίνει πρωθυπουργός για να αντιληφτεί ότι η χώρα μας είναι βυθισμένη στη διαφθορά; Και τι έκανε τόσες δεκαετίες;
Γιός και εγγονός πρωθυπουργών. Μεγαλωμένος μέσα στη πολιτική. Κοινωνιολόγος. Βουλευτής και υπουργός από τη δεκαετία του `80. Επαγγελματίας πολιτικός. Και ΔΕΝ γνώριζε πως έχουμε διαφθορά; Μα αυτό το γνωρίζει και ο φίλος μου ο Μήτσος, που με χίλια ζόρια τελείωσε το δημοτικό. Που όνειρό του είναι να πουλάει καλτσικά στη λαϊκή. Αλλά δεν μπορεί να πάρει άδεια. Δεν δύναται να λαδώσει. Να τον ακούσεις τον Μητσάρα να σου μιλάει για τα φακελάκια των γιατρών, για τα φακελάκια της πολεοδομίας, για τα ρουσφέτια των διορισμών, για τις μίζες των εργολάβων, για τα καλόπαιδα της δημοτικής αστυνομίας, για, για, για, ….και να πάθεις τη πλάκα σου. Ζωντανή εγκυκλοπαίδεια της «ζώσας ενδημικής μας διαφθοράς». Και ο ΓΑΠ την ανακάλυψε τώρα; Να επιστρέψει πάραυτα όλες τις «αποζημιώσεις» που έλαβε μέχρι σήμερα ως κοινοβουλευτικός άνδρας. Να επιστρέψει και τις ψήφους με τις οποίες τον εμπιστεύτηκαν εκατομμύρια ψηφοφόροι. Να παραιτηθεί. Να πάει αλλού.
Κάτι ψέλλισε για διαφθορά και ο έτερος μεγάλος πολιτικός άνδρας, ο Πάγκαλος. Βεβαίως. Σε λίγο μπορεί να την ανακαλύψει και ο Ρέππας. Ίσως και η Γκερέκου. Ποιος ξέρει; ΠΑΣΟΚ είναι αυτό. Σε μια χώρα όπου τα ρουσφέτια είναι πιο πολλά και από τα στραγάλια, όπου οι μίζες πέφτουν χιαστί, οι πολιτικοί ηγέτες μας δηλώνουν άγνοια (ή άνοια;) για το γεγονός ότι ακόμη και επί Τρικούπη, στα γαλλικά λεξικά το λήμμα Έλληνας παρέπεμπε στη διαφθορά.
Το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να αλλάξει τον Έλληνα, και όπως κάποτε οι μπολσεβίκοι σχεδίαζαν τον «σοσιαλιστικό άνθρωπο» αλλά πέτυχαν τον «κομματικό», το ΠΑΣΟΚ πέτυχε τον πράσινο κομματόσκυλο. Ένα σιχαμερό τύπο υπανθρώπου, που έκανε σημαία του το ρουσφέτι και θεό του το κόμμα. Με απώτερο σκοπό την προσωπική ανέλιξη, πατώντας επί πτωμάτων. Όπου ανέλιξη μεταφράζεται σε αργομισθία στο δημόσιο, καμιά γρηγοράδα για το χαρτζιλίκι, μαύρη μπέμπα στο γκαράζ, και «Τσίβας» με ξηροκάρπια στον Καρρά. Τόσο καλά. Σε αυτόν λοιπόν τον τομέα, το ΠΑΣΟΚ είχε απόλυτη επιτυχία. Πέτυχε διάνα. Και ως ανταμοιβή για αυτή τη μεταλλαγή που κατάφερε στο νεοελληνικό γονιδιακό δικτύωμα, κέρδισε την πολύχρονη παραμονή του στην εξουσία, και εισέπραξε την αιώνια ευγνωμοσύνη των πράσινων ερπετοειδών. Η χώρα όμως τι κέρδισε; Nada, zero, nil.
Και άντε οι μπολσεβίκοι, πήραν μια οπισθοδρομική, αγροτική, φεουδαρχική χώρα, την οποία κατάφεραν μέσα σε λίγες δεκαετίες να την μετατρέψουν σε μια εκ των δυο παγκόσμιων πυρηνικών υπερδυνάμεων. Το ΠΑΣΟΚ τι έκανε; Α, ναι, ξέχασα. Πήρε μια δράκα πεινασμένων με ζιβάγκο, και τους μετέτρεψε σε ελίτ. Όχι σε παγκόσμια ελίτ. Κάθε άλλο. Ελίτ όμως του κουτσοβλάχικου τσιφτετελοπόπ μοντέλου της σύγχρονης ελληνικής μπανανίας μας. Της πρωτεύουσας της Ευρώπης… στη διαφθορά.
Να το χαιρόμαστε, και σ`άλλα με υγεία.
Strange Attractor