Ο Ερντογάν στην υπόθεση των στρατιωτών δρα ως τυχοδιώκτης και αδίστακτος κακοποιός

Γράφει ο Σίμος Ρέκτης

Από την πρώτη μέρα που έγινε γνωστό το περιστατικό με τη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στο Έβρο, οι Αμερικανοί φέρονται να ζήτησαν “να μην υπάρξει παρέμβαση στα κινητά τηλέφωνα”.

Προφανώς οι Αμερικανοί διπλωμάτες, κάτι ήξεραν και κάτι φοβόνταν. Και όλα δείχνουν τώρα ότι το ίδιο φοβάται πλέον και η Ελληνική Κυβέρνηση. Δεν μπορεί να ερμηνευθεί αλλιώς το αίτημα του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, να σταλεί στην Άγκυρα και Έλληνας τεχνικός στις έρευνες που γίνονται στα τηλέφωνα των δύο στρατιωτών.

Τον “ενδελεχή έλεγχο των κινητών”, όπως ανέφεραν τα τουρκικά μέσα έχει αναλάβει η Στρατονομία. Δηλαδή ο στρατός που ελέγχει πλήρως ο Ερντογάν. Από αυτή εδώ την ιστοσελίδα, μέρες πριν, είχαμε επισημάνει ότι η επιστροφή Ερντογάν μπορεί να ανατρέψει πλήρως ο σκηνικό. “Όπερ και εγένετο”. Μια υπόθεση ρουτίνας από αυτές που συμβαίνουν δεκάδες κάθε χρόνο, ο Σουλτάνος τη μετατρέπει σε μοχλό πίεσης προς τη χώρα μας, ως κοινός εκβιαστής.

Οι υποψίες ότι μπορούν να αλλοιωθούν τα δεδομένα και τα χαρακτηριστικά των τηλεφώνων έχει θορυβήσει την Κυβέρνηση, και έχει ανατρέψει πλήρως τις αρχικές εκτιμήσεις ότι η Τουρκία θα το αντιμετωπίσει ως ένα σύνηθες περιστατικό.

Στην Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, σύμφωνα με τις διαρροές από βουλευτές που άκουσαν την ενημέρωση, ο κύριος Κοτζιάς εμφανίστηκε σαφώς ανήσυχος για τις εξελίξεις στο θέμα των στρατιωτών. Αναθεώρησε πλήρως την αρχική εκτίμηση της κυβέρνησης και δεν απέκλεισε η υπόθεση να τραβήξει σε μάκρος.

Μπορει να μην προσδιόρισε τις εκτιμήσεις του χρονκά αλλά οι βουλευτές αποκόμισαν την αίσθηση ότι αυτό ίσως να σημαίνει και μήνες.

Πάντως μετά τη συνεδρίαση ο κύριος Κοτζιάς δεν έκρυψε τη δυσφορία του για το γεγονός ότι δεν τηρήθηκε η εμπιστευτικότητα της ενημέρωσης και υποστήριξε ότι διέρρευσαν πράγματα που δεν είπε.

Ταυτόχρονα η κίνηση του Πρωθυπουργού να μιλήσει -με αφορμή το Σκοπιανό- με τον Γκουτέρες και να ζητήσει την παρέμβασή του για το θέμα, είναι ένα ακόμα δείγμα ότι η διπλωματία φαίνεται να πέφτει σε… τοίχο.

Ο Ερντογάν μέχρι τώρα έχει αποδείξει ότι δεν λειτουργεί ως αξιόπιστος συνομιλητής, άλλα ως κοινός τυχοδιώκτης και αδίστακτος κακοποιός. Το έχει κάνει με τη Γερμανία και άλλες χώρες. Τα αδύναμα επιχειρήματα του στις πολιτικές διαπραγματεύσεις τα ενισχύει με την πρακτική των εκβιασμών και της ομηρίας.

Έπρεπε να φάει το χαστούκι από τη Μέρκελ για να αρχίσει να απελευθερώνει τους Γερμανούς που κρατούσε φυλακισμένους. Μόνο έτσι καταλαβαίνει. Και το μόνο ατού που κρατάμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η σύνοδος της Βάρνας. Αυτό πρέπει να είναι το δικό μας “χαστούκι”.

Αυτό που δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον Ερντογάν είναι στην σκακιέρα των γεωπολιτικών του κινήσεων να χρησιμοποιήσει ως πιόνια έτοιμα για θυσία… τα στρατιωτάκια.

MIgnatiou