Σεβασμός και μόνο για τους στρατιωτικούς

Μόνο αν γίνουμε μια γροθιά, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς
Ας σταματήσουν τα καραγκιοζιλίκια διάφοροι και ας σκύψουν το κεφάλι στηρίζοντας τον αγώνα για να επιστρέψουν στην πατρίδα

Aπό τον Νίκο Ελευθερόγλου

Όχι σήμερα, αλλά διαχρονικά οι καθήμενοι εις τους καναπέδες και στα σαλόνια κρίνουν και ομιλούν διά τα πάντα - φυσικά, εκ τους ασφαλούς. Από τα μετόπισθεν έχουν άποψη για όλα. Και, άντε, πες αυτό είναι δημοκρατικό δικαίωμά τους.

Όμως, από αυτό στο να κατακρίνουν κιόλας τους στρατιωτικούς μας που είναι αιχμάλωτοι πολέμου γιατί -τάχα μου- δεν έκαναν αυτό ή το άλλο και φταίνε κι από πάνω γιατί έπεσαν στα χέρια ενός εκτός ελέγχου γείτονα παραπάει.

Όλοι αυτοί που έβαλαν κάθε μικρό ή μεγάλο μέσο για να υπηρετήσουν τη θητεία τους όσο πιο κοντά στα σπιτάκια τους γινόταν έχουν αρχίσει τις μουρμούρες και τα σχόλια, αντί να σωπάσουν μπροστά στον δύσκολο αγώνα που έχουν τα παλικάρια μας, τα οποία έπεσαν στην ενέδρα ενός ύπουλου και ανέντιμου γείτονα.

Οι δύο στρατιωτικοί μας που έπεσαν στα χέρια των Τούρκων, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, είναι ήρωες και ως τέτοιους πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε: Με σεβασμό και σιωπή. Όχι με μουρμούρες και ψιθύρους. Είναι άνθρωποι που επέλεξαν να υπηρετήσουν στα σύνορα για να κοιμόμαστε όλοι εμείς ήσυχοι.

Γι’ αυτό ας σταματήσουν τα καραγκιοζιλίκια διάφοροι και ας σκύψουν το κεφάλι, στηρίζοντας τον αγώνα που δίνουν οι δικοί τους και η ελληνική κυβέρνηση για να τους φέρουν πίσω στην πατρίδα. Τα άλλα όλα είναι εκ του πονηρού και εξυπηρετούν άλλες σκοπιμότητες.

Οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί υπηρετούν τη χώρα και, μάλιστα, με μισθούς-ψίχουλα, όταν κάποιοι θησαύριζαν με μίζες και με... μαύρα. Γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να τους κρίνει και, κυρίως, να τους κατακρίνει. Να τους λέει ότι έπρεπε να κάνουν εκείνο ή το άλλο.

Είναι ήρωες, όπως και όλοι αυτοί που βρίσκονται στα σύνορα και στις εσχατιές της χώρας, που τον πόλεμο δεν τον βιώνουν μέσω iPad ή από ταινίες στην τηλεόραση, αλλά καθημερινά.

Ιδιαίτερα αυτήν την πολύ περίεργη και δύσκολη περίοδο όλοι αυτοί οι άνδρες και οι γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων δείχνουν εξαιρετική ψυχραιμία και σύνεση μπροστά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν από κάποιους που επιδιώκουν, για τους δικούς τους λόγους, την ανάφλεξη στην περιοχή.

Σίγουρα, έχουν δύσκολα μπροστά τους, αλλά τα δυσκολότερα θα είναι όταν επιστρέψουν. Γι’ αυτό τότε πρέπει να τους περιμένει μια μεγάλη αγκαλιά να τους χωρέσει μέσα. Αγκαλιά και τιμές, γιατί σε όσους υπηρετούν στις εσχατιές και στα σύνορα αξίζουν και τα δύο.

Γι’ αυτό οι σιγουράτζες και οι φανφαρόνοι ας κατεβάσουν τους τόνους. Ας σκεφτούν διπλά προτού ξεκινήσουν τον ορατό και αόρατο κανιβαλισμό τους. Οι καιροί είναι χαλεποί.

Μόνο αν γίνουμε μια γροθιά θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους εχθρούς. Ορατούς και αόρατους. Που, για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, είναι έτοιμοι να ρίξουν πάλι το σπίρτο στην μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων.

Γι’ αυτό ψηλά τα κεφάλια!

Δημοκρατία