Βρίσκουν παντού την Τουρκία

Οι Γάλλοι στο Σαχέλ και οι Κούρδοι στη Συρία πολεμούν τους ίδιους τζιχαντιστές»

Άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Le Figaro των Stéphane Breton, εθνολόγου, Hamit Bozarslan, ιστορικού και πολιτικού επιστήμονα, Pascal Bruckner φιλοσόφου και συγγραφέα και Jean-François Colosimo, ιστορικού, θεολόγου και εκδότη, σχετικά με τη στρατηγική της Γαλλίας έναντι των ισλαμιστών τρομοκρατών.

Μεταξύ άλλων αναφέρουν:

«Σήμερα η Γαλλία είναι εκ νέου αντιμέτωπη με τους τρομοκράτες. Τι κάνουν τώρα στη Λιβύη; Περίπου 4.500 πρώην υποστηρικτές του ισλαμικού κράτους, της Αλ Κάιντα και άλλων μαχητικών ομάδων είναι παρόντες κοντά στην αεροπορική βάση al-Watiya, όπου βρίσκονται 1.000 στρατιώτες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων, τοποθετημένοι από τη Sadat, την τουρκική εταιρεία μισθοφόρων, ομόλογη του ρωσικού ομίλου Wagner, και χρησιμεύουν ως βοηθοί του τουρκικού στρατού.

Γιατί η Τουρκία συγκέντρωσε τόσα στρατιωτικά μέσα στη Λιβύη, όσα και η Γαλλία στο Σαχέλ; Επειδή από αυτή τη βάση, η Άγκυρα θέλει να παρεμποδίσει το Παρίσι στην Αφρική και να επεκτείνει την επιρροή της, στηριζόμενη σε έναν κατακτητικό ισλαμισμό. Αυτό ακριβώς έκανε στον Καύκασο βοηθώντας το Αζερμπαϊτζάν να κατακτήσει τον αρμενικό θύλακα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με τη βοήθεια των ίδιων τζιχαντιστών.

Η ιστορία είναι καταδικασμένη να επαναληφθεί; Τον Οκτώβριο του 2019, μετά την παράλογη απόφαση του Προέδρου Donald Trump, οι αμερικανικές δυνάμεις έφυγαν από τη βόρεια Συρία, επιτρέποντας στον τουρκικό στρατό και τους αντιπροσώπους του να εισβάλουν σε αυτό το προπύργιο της κουρδικής χώρας.

Οι κομάντος του ισλαμικού κράτους ανέκτησαν τις δυνάμεις τους, διπλασίασαν τις ικανότητες τους και συνιστούν πλέον ανησυχητική απειλή.

Το Quai d’Orsay (γαλλικό ΥΠΕΞ) έχει υπολογίσει σωστά τους επεκτατικούς στόχους της Τουρκίας;
Πως πρέπει να αντιμετωπισθεί μια χώρα, η οποία θέλει να είναι υποψήφια για την Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεχίζοντας να αρνείται τη γενοκτονία των Αρμενίων, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ προμηθευόμενη όπλα από τη Ρωσία, που από καιρό σπέρνει χάος στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη, που μόλις παρενέβη στον Καύκασο, που επιδιώκει επίσης να αποσταθεροποιήσει τον Λίβανο, το Αιγαίο, την Κύπρο, που θα στοχεύσει αναμφίβολα αύριο να διαταράξει τα Βαλκάνια, την Κεντρική Ασία και που παρουσιάζεται εχθρική στην Δυτική Αφρική;

Ο Πρόεδρος Erdogan πρόσβαλε πρόσφατα τη Γαλλία και τώρα της προτείνει ανανέωση των φιλικών σχέσεων. Αλλά ποιος τους έβλαψε και γιατί, ξαφνικά, μια τέτοια αναστροφή;

Μήπως για να αποκομίσει απλά τα οφέλη, χάρη σε αυτή την ανάπαυλα; Ωστόσο, η ιστορία μάς διδάσκει οδυνηρά, ότι μία περιστασιακή ανακούφιση δεν έχει μειώσει ποτέ την όρεξη ενός επεκτατικού καθεστώτος, ούτε έχει σταματήσει την πορεία μιας θανάσιμης ιδεολογίας.

Από την Αφρική έως την Ανατολή, ας μάθουμε να επιλέξουμε έξυπνα τις στρατηγικές και τις συμμαχίες μας.

Le Figaro – «Les Français au Sahel et les Kurdes en Syrie combattent les mêmes djihadistes»
HellasJournal