Ο άκρως επικίνδυνος τυχοδιωκτισμός του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα του Έβρου και την αμυντική πολιτική μας.

Eurokinissi

Στον Έβρο ο Ερντογάν προσπαθεί να πετύχει μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: Να δείξει στους Τούρκους ότι διώχνει τους πρόσφυγες και να προκαλέσει συνοριακό επεισόδιο με την Ελλάδα. Για να φέρει σε πέρας το σχέδιό του χρησιμοποιεί ως ορμητήριο τις νησίδες του Έβρου. Τις ίδιες νησίδες χρησιμοποιεί και ο ΣΥΡΙΖΑ ως ορμητήριο για μια νέα εκστρατεία πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Την ώρα που η Τουρκία δημιουργεί «δεξαμενές» ανθρώπων για να γράψει το νέο κεφάλαιο της εργαλειοποίησης των προσφύγων, ο ΣΥΡΙΖΑ γράφει άλλο ένα κεφάλαιο στο βιβλίο της πολιτικής του ιδιοτέλειας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία χρησιμοποιεί τις νησίδες του Έβρου για να προωθήσει πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα μετά την αποτυχία της να παραβιάσει τα βόρεια σύνορά μας τον Μάρτιο του 2020. Χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους αυτούς ως ομήρους, τους μεταφέρει δια της βίας σε μια νησίδα με την στρατοχωροφυλακή, προκειμένου αυτοί να εγκλωβίζονται εκεί – όταν ο ποταμός είναι φουσκωμένος και τα νερά του ψηλά – ή να τους παρουσιάζει ως εγκλωβισμένους όταν η στάθμη του νερού βρίσκεται χαμηλά. Κατά την εγκατάλειψή τους εκεί, τους δίδονται «οδηγίες» (σχεδόν πάντα παραπλανητικές) σχετικά με το σημείο στο οποίο βρίσκονται και σχετικά με αυτούς που θα τους «βοηθήσουν».

Έτσι, παράλληλα με την απάνθρωπη αυτή επιχείρηση, ξεκινά και η επιχείρηση «ανθρωπισμού». Αμέσως αναλαμβάνουν δράση διάφορες ΜΚΟ, οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Σαν έτοιμες από καιρό προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και ξαφνικά έχουν στη διάθεσή τους τα ονόματα των συγκεκριμένων ανθρώπων χωρίς να έχουν κουνήσει ρούπι από τα γραφεία τους!

Κάπου εδώ στο παιχνίδι μπαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ των ανοιχτών συνόρων και των γενικών προσκλητηρίων. Έτοιμοι πάντα να συμπορευτούν με οποιονδήποτε καταγγέλλει την κυβέρνηση Μητσοτάκη, υιοθετούν όλες τις καταγγελίες και όλα τα ψεύδη, παριστάνοντας τους «ανθρωπιστές», ενώ στην πράξη συμμετέχουν στην εργαλειοποίηση αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων, θυμάτων του καθεστώτος Ερντογάν.

Αναρωτιέται κανείς ποια είναι η γνώμη του ΣΥΡΙΖΑ επί του θέματος. Να αποδεχθεί η Ελλάδα αυτήν την εργαλειοποίηση; Αν δηλαδή η Τουρκία μεταφέρει δέκα φορές την ημέρα πρόσφυγες σε νησίδες του Έβρου, προτείνουν άραγε να υποκύψουμε και να λάβουμε μέρος στο σχέδιο του Ερντογάν;

Το εφιαλτικό σενάριο

Η πραγματικότητα έχει ως εξής – και αν μπορούν ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας, ο κ. Κατρούγκαλος και οι λοιποί να αποφανθούν επί των συγκεκριμένων:

-Η Τουρκία εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Μετά τα γεγονότα του 2020 στον Έβρο, προχώρησε και σε… εξαγωγή της πρακτικής μέσω Ρωσίας και Λευκορωσίας.

-Η Τουρκία - για λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω - θέλει να ξεφορτωθεί τους Σύρους στους οποίους έχει προσφέρει την διεθνή της προστασία.

-Από το έδαφός της φεύγουν καθημερινά σκάφη και καραβάνια προσφύγων και μεταναστών, που προσπαθούν να φθάσουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη μέσω των θαλασσίων ή των χερσαίων συνόρων μας με την Τουρκία.

-Στον Έβρο υπάρχουν πάνω από 60 νησίδες που εμφανίζονται και εξαφανίζονται ανάλογα με την εποχή του χρόνου, την αλλαγή της κοίτης του ποταμού, το ύψος των υδάτων του ποταμού και άλλους παράγοντες που πρόσκαιρα κάθε φορά διαμορφώνουν το ανάγλυφο της περιοχής.

Οι ΜΚΟ και η «λίστα Κατρούγκαλου»

-Οι Τούρκοι μεταφέρουν ομάδες προσφύγων πότε στη μία νησίδα και πότε στην άλλη, προφανώς λέγοντάς τους ότι βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος και παραπληροφορώντας τους ως προς τις συντεταγμένες.

-Όπως αποδείχθηκε στην συγκεκριμένη περίπτωση, η ίδια ομάδα ανθρώπων αποσύρθηκε και επανεμφανίστηκε σε άλλη νησίδα. Η επιτομή της εργαλειοποίησης, δηλαδή.

-Όλα τα «γεγονότα» που περιγράφηκαν στην προσφυγή ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα είναι «κατά δήλωση». Σύμφωνα με εκείνες τις πρώτες «δηλώσεις», οι πρόσφυγες έφτασαν σε ελληνικό έδαφος, στον Έβρο, στις 14 Ιουλίου, αλλά ελληνικές δυνάμεις τους υποχρέωσαν να επιβιβαστούν σε βάρκες και τους μετέφεραν σε μια νησίδα.

-Όλα αυτά δεν αποδεικνύονται, αλλά το «Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες» και το «HumanRights360» προχώρησαν στις 20 Ιουλίου σε προσφυγή στο ΕΔΔΑ με διάφορες «κατά δήλωση» περιγραφές. Είχαν μάλιστα έτοιμο και τον κατάλογο των ονομάτων των συγκεκριμένων προσφύγων. Έναν κατάλογο που δεν γνωρίζουμε πώς και από ποιους καταρτίστηκε. Όπως και δεν γνωρίζουμε επίσης ποιοι έδωσαν στους πρόσφυγες τα ονόματα των δύο συγκεκριμένων οργανώσεων, προκειμένου αυτοί να έλθουν σε επαφή μαζί τους. Εντάξει κύριε Κατρούγκαλε; Εντάξει κύριε Πάρι Καρβουνόπουλε; Και όλοι οι υπόλοιποι που παρουσιάζετε την συγκεκριμένη λίστα λες και αποτελεί μεγάλο εύρημα;

Τα προσωρινά μέτρα ισχύουν «εφόσον οι πρόσφυγες βρίσκονται στην Ελλάδα»

-Την ίδια μέρα, το ΕΔΔΑ εξέδωσε προσωρινά μέτρα καλώντας τη χώρα μας να μην μετακινήσει τους πρόσφυγες «από την Ελλάδα». Και ενώ υποτίθεται ότι οι πρόσφυγες είχαν ήδη μετακινηθεί – σύμφωνα με τις καταγγελίες των ίδιων που προσέφυγαν. Αν, όμως, οι πρόσφυγες δεν βρίσκονται στην Ελλάδα, τότε η απόφαση των προσωρινών μέτρων δεν ισχύει. Διότι κανένα ΕΔΔΑ δεν έχει δικαίωμα να επιβάλει σε ένα κράτος να επέμβει εκτός τους εδάφους του. Τα προσωρινά μέτρα έχουν τον χαρακτήρα του επείγοντος, διότι υποτίθεται ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος και εκδίδονται αμέσως. Χωρίς έρευνα, χωρίς να μπει κανείς στην ουσία. Όλα τα υπόλοιπα είναι προς απόδειξη, όταν θα διεξαχθεί η κανονική διαδικασία. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν γνωρίζει αν κάποιοι βρίσκονται ή όχι εντός επικρατείας τη στιγμή της καταγγελίας. Επιπλέον, όταν αναφέρει την φράση «από την Ελλάδα», εννοεί προφανώς «εφόσον βρίσκονται στην Ελλάδα». Αλλά εδώ, ακόμη και κατά τους καταγγέλλοντες, τα συγκεκριμένα πρόσωπα δεν βρίσκονταν στην Ελλάδα, διότι, όπως κατήγγειλαν, είχαν εκδιωχθεί έξι μέρες νωρίτερα.

Γιατί δεν ασχολήθηκαν οι τουρκικές ΜΚΟ;

-Δεν είναι τυχαίο ότι η καταγγελία και προσφυγή έγινε από ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Ο σκοπός ήταν να καταστεί αληθοφανές ενώπιον του ΕΔΔΑ ότι την εκπροσώπηση των προσφύγων ανέλαβαν οργανώσεις από την Ελλάδα – οπότε αυτοί βρίσκονταν στην Ελλάδα. Διαφορετικά, η προσφυγή θα γινόταν από κάποια τουρκική οργάνωση. Δηλαδή ο στόχος της παραπλάνησης ήταν σαφής. Εδώ να πούμε πως στην Τουρκία υπάρχουν ΜΚΟ, που τα περασμένα χρόνια εργάστηκαν πλάι-πλάι με την κυβέρνηση προκειμένου να ενσωματωθούν οι πρόσφυγες. Άρα, μπορούσαν μια χαρά να αναμιχθούν για να προστατέψουν τους ενσωματωμένους προστατευόμενους τους. Εντάξει κύριε Κατρούγκαλε και λοιποί «ανθρωπιστές», που παρακολουθείτε αδιάφορα την εκμετάλλευση αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων;

-Την ίδια δουλειά, δηλαδή προσφυγή στο ΕΔΔΑ, οι ίδιες οργανώσεις κάνουν συστηματικά, κάθε φορά που οι Τούρκοι προωθούν πρόσφυγες στις νησίδες. Και κάθε φορά, το ΕΔΔΑ, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι οι πρόσφυγες βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος, δίνει τα προσωρινά μέτρα. Με το ίδιο σκεπτικό και τις ίδιες ακριβώς εκφράσεις. Εντελώς γραφειοκρατικά. Γιατί είπαμε ότι δεν είναι απόφαση, αλλά προσωρινά μέτρα και όλα τα υπόλοιπα είναι προς απόδειξη.

-Μετά την πρώτη απόφαση προσωρινών μέτρων εκδόθηκε και μια δεύτερη, για πέντε επιπλέον άτομα. Όπως και να έχει το πράγμα, δεν πρόκειται για απόφαση, αλλά για προσωρινά μέτρα τα οποία εφαρμόζονται μόνο εντός χώρου δικαιοδοσίας. Και αυτό δεν το κανονίζει ούτε το ΕΔΔΑ, ούτε η λίστα με τα ονόματα, ούτε οι ΜΚΟ, ούτε ο Κατρούγκαλος.

Η μεγάλη αποκάλυψη: Φτιάχνουν «δεξαμενές» ανθρώπων, οργανώνουν νέες πορείες θανάτου

-Όταν, ένα μήνα αργότερα - και αφού τους πηγαινοέφεραν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο από νησίδα σε νησίδα και από και προς την Τουρκία - οι πρόσφυγες βρέθηκαν τελικά επί ελληνικού εδάφους και διασώθηκαν αποκάλυψαν συγκλονιστικά πράγματα. Εντελώς διαφορετικά από αυτά που έλεγαν ή που οι οργανώσεις κατήγγειλαν ότι έλεγαν στις 14 Ιουλίου. Οι άνθρωποι αποκάλυψαν ότι ζούσαν κανονικά στα σπίτια τους, πήγαιναν στις δουλειές τους, είχαν τα μαγαζιά τους, ήταν πλήρως ενσωματωμένοι, δεν προέρχονταν από καταυλισμούς. Και ξαφνικά οι Τούρκοι τους άρπαξαν, τους απήγαγαν και τους μετέφεραν στις φυλακές της Ανδριανούπολης.

Δεν ήταν δηλαδή πρόσφυγες που προσπαθούσαν να φθάσουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ! Στη φυλακή τους πίεσαν να επιστρέψουν στην τουρκοκρατούμενη περιοχή της βόρειας Συρίας. Προφανώς οι άνθρωποι αρνήθηκαν. Δεν έφυγαν από την σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο Συρία για να βρεθούν κάπου αλλού, όχι στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, αλλά εκεί όπου η Τουρκία επιχειρεί δημιουργώντας «ελεύθερες ζώνες». Όταν, λοιπόν, αρνήθηκαν, τους άρπαξαν και τους μετέφεραν στη νησίδα.

Αλλά αυτό αποσιωπάται από τους «ανθρωπιστές» που κραδαίνουν λίστες και αποφάσεις προσωρινών μέτρων για ανθρώπους που ζούσαν ήσυχα και η μόνη προστασία που χρειάζονταν ήταν η προστασία από τους θύτες τους.

-Προκύπτει ότι η Τουρκία δημιουργεί στις φυλακές της Ανδριανούπολης και αλλού «δεξαμενές» ανθρώπων προς εκτοπισμό, εποικισμό, εργαλειοποίηση. Εδώ βρίσκεται η μεγάλη είδηση, η μεγάλη αποκάλυψη. Εντάξει κύριε Κατρούγκαλε και κύριε Καρβουνόπουλε;

Είναι αδιανόητο να μην ασχολείται κανείς με αυτό το κορυφαίο στοιχείο που αποδεικνύει ότι η Τουρκία ακολουθεί την ίδια εκείνη πρακτική των πιο μαύρων σελίδων της Ιστορίας, όταν άρπαζε Πόντιους, Αρμένιους και Μικρασιάτες από τα σπίτια και την ειρηνική ζωή τους και τους μετέφερε στα τάγματα εργασίας, τα αμελέ ταμπουρού, και στις πορείες θανάτου.

Αφήνουν την Τουρκία στο απυρόβλητο να κάνει παιχνίδι με τις νησίδες

Είναι αδιανόητο ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας να καταγγέλλουν την Ελλάδα και να μην λένε λέξη για την Τουρκία που καταφανώς παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι αδιανόητο να βγαίνει ο κ. Κατρούγκαλος και λοιποί και να προσπαθούν να ενοχοποιήσουν την ίδια τους την πατρίδα όταν έχουν μπροστά τους τον ένοχο. Και αυτό αποτελεί την κορυφαία απόδειξη ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ορρωδούν προ ουδενός.

-Από τις μαρτυρίες των προσφύγων προκύπτει επίσης ότι η Τουρκία κάνει παιχνίδι με τις νησίδες. Όπως είπαν τους χώριζαν στα δύο, όπως σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Ότι έβαζαν τους μισούς στην πλευρά της Τουρκίας και τους άλλους μισούς στην πλευρά της Ελλάδας. Ούτε αυτό απασχόλησε τους διάφορους πρώην υπουργούς, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα.

-Έτσι, όπως τους χώριζαν μπορούσαν να στέλνουν συντεταγμένες από όπου ήθελαν. Την πρώτη φορά έστειλαν συντεταγμένες εκτός ελληνικής επικρατείας. Μετά έστειλαν συντεταγμένες εντός ελληνικής επικράτειας. Και τελικά βρέθηκαν σε άλλο σημείο. Συγγνώμη, αλλά όλα αυτά δεν τα έκαναν μόνοι τους άνθρωποι που ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Είναι προφανές ότι κάποιοι ενορχηστρώνουν, χρησιμοποιούσαν τους πρόσφυγες ως ενεργούμενα, τους συλλαμβάνουν χωρίς λόγο, τους βασανίζουν, και λειτουργούν παραπειστικά για να προκαλέσουν συνοριακό επεισόδιο. Εντάξει κύριοι «ανθρωπιστές», που ανεμίζετε διάφορες λίστες και διάφορες (πανομοιότυπες) αποφάσεις προσωρινών μέτρων;

-Η Ελλάδα δεν θα έκανε φασαρία για 38 ανθρώπους. Καθημερινά φθάνουν δεκάδες – ας θυμηθούμε τα τρία πλοία που έφθασαν στα Κύθηρα. Απλά η Ελλάδα ούτε μπορεί να διακινδυνεύσει δράση εκτός ελληνικής επικράτειας, ούτε μπορεί να υποκύψει σε εκβιασμούς.

Αλλαγή πλεύσης και στο Παλαιστινιακό

-Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ αυτών που προωθεί η Τουρκία προς την Ελλάδα είναι και πολλοί Παλαιστίνιοι, οι οποίοι στο παρελθόν προστατεύονταν από τον Ερντογάν. Τώρα, όμως, που η Τουρκία αποκαθιστά τις διπλωματικές σχέσεις της με το Ισραήλ, προφανώς ο Ερντογάν δεν έχει κανένα πρόβλημα να γίνει διώκτης των Παλαιστινίων και να τους εκτοπίζει και αυτούς. Εντάξει, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ;

-Σα να μην έφθαναν όλα αυτά, οι Συριζαίοι έστησαν και το θέμα με το Κτηματολόγιο. Ότι τάχα η μισή νησίδα είναι εγγεγραμμένη στο Κτηματολόγιο. Κάτι που δεν συμβαίνει. Άλλωστε, στο Κτηματολόγιο ακολουθείται μια διαδικασία κατά την οποία οι πολίτες δηλώνουν την περιουσία τους. Αυτό όμως είναι προς διασταύρωση, προς επιβεβαίωση, προς επαλήθευση. Μετά γίνεται η επίσημη καταγραφή. Και μόνη αρμόδια για να πιστοποιήσει τα σύνορά μας είναι η Γεωγραφική Υπηρεσία του Στρατού, ο οποίος έχει και την αποστολή να τα προστατεύει.

Κατόπιν όλων αυτών, πραγματικά αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς επιδιώκει να αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει ένα ελληνικό κόμμα την ώρα που τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους εδώ και χρόνια: Η Τουρκία προσπαθεί συνεχώς να δημιουργεί εντάσεις και χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες ως όπλο. Τελεία.

Αλλά αντί ο ΣΥΡΙΖΑ – και διάφοροι άλλοι «ειδήμονες» και υπερπατριώτες - να καταγγείλουν την βάρβαρη αυτή στάση της Τουρκίας και την εκ μέρους της Άγκυρας παραβίαση όλων των Συνθηκών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταγγέλλουν την Ελλάδα!

Ερντογάν εναντίον προσφύγων

Όταν ο Ερντογάν άνοιγε τις πόρτες της χώρας του στους πρόσφυγες – τους οποίους ο ίδιος μετατρέπει σε πρόσφυγες επιχειρώντας στη Συρία, στο Ιράκ και αλλού – το μεγαλοπρεπές όραμά του ήταν διαφορετικό: Ήθελε να μετατρέψει την Τουρκία σε πατρίδα του Ισλάμ και, όπως έλεγε, την Κωνσταντινούπολη σε «πρωτεύουσα των Αράβων».

Μετά το 2019, όμως, όταν άρχισε η οικονομική κρίση που πλέον βρίσκεται στο αποκορύφωμά της (με θηριώδη πληθωρισμό και τους Τούρκους να διαμαρτύρονται ότι δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε μια φρατζόλα ψωμί, ενώ στους πρόσφυγες παρέχονται τα πάντα), το παραμύθι άλλαξε.

Αντιμέτωπος με την λαϊκή οργή - με κυρίαρχη πλέον άποψη ότι οι πρόσφυγες παίρνουν τις δουλειές από τους Τούρκους πολίτες, δέχονται να δουλεύουν με χαμηλά μεροκάματα, δεν πληρώνουν φόρους για τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις τους και εργάζονται ανασφάλιστοι διότι το κράτος τους παρέχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη - ο Ερντογάν εμφανίστηκε το 2021 έτοιμος να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Το καλοκαίρι του 2021, άλλωστε, παρουσιάστηκαν και συγκρούσεις ανάμεσα σε Τούρκους και Σύρους πρόσφυγες.

Ήδη από το 2019, στις δημοτικές εκλογές ο Εκρέμ Ιμάμογλου, μεγάλος αντίπαλος του Ερντογάν που κέρδισε τελικά και εξελέγη δήμαρχος στην Κωνσταντινούπολη, είχε ασκήσει έντονη κριτική στον Τούρκο πρόεδρο και ζήτησε να επιστρέψουν οι Σύροι στην «ελεύθερη πατρίδα τους», προειδοποιώντας για αύξηση των συγκρούσεων και της εγκληματικότητας.

Έτσι, καθώς ο χρόνος προς τις προεδρικές εκλογές του 2023 είχε αρχίσει να μετρά αντίστροφα και οι πολιτικοί του αντίπαλοι άρχισαν να δηλώνουν πως αν κερδίσουν στις εκλογές θα στείλουν πίσω στη Συρία τα 3,7 εκατομμύρια των Σύρων προσφύγων, ο Ερντογάν μπήκε στον χορό.

Ο νέος εποικισμός

Ξεκίνησε, λοιπόν, τις προετοιμασίες για μεταφορά των ανθρώπων στη βόρεια Συρία, στις περιοχές που η Τουρκία έχει καταλάβει. Έχτισε σπίτια, σχολεία και νοσοκομεία και τον Μάιο του 2022 ανακοίνωσε πως ήδη είχαν μεταφερθεί σ’ αυτές τις «ζώνες ασφαλείας» 500.000 άνθρωποι. Και πως συνεχίζει τις προετοιμασίες για «εθελούσια» επιστροφή 1 εκ. ανθρώπων. Επαναλαμβάνει δηλαδή η Τουρκία την τακτική του εποικισμού (που αποτελεί έγκλημα πολέμου), όπως έπραξε και πράττει στην Κύπρο.

Στις 3 του περασμένου Μαΐου εγκαινιάστηκαν χιλιάδες σπίτια και υποδομές από τον ίδιο τον Τούρκο υπουργό Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, που έδωσε την διαβεβαίωση ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα ήταν έτοιμα 100.000 σπίτια, ενώ το σχέδιο περιλαμβάνει την κατασκευή συνολικά 250.000 σπιτιών.

Λίγες μέρες μετά, ο Ερντογάν τα ξαναγύριζε, λέγοντας πως «θα προστατεύσουμε μέχρι τέλος τους αδελφούς μας που εκδιώχθηκαν από τη Συρία λόγω του πολέμου. Ποτέ δεν θα τους διώξουμε από αυτό το έδαφος».

Το σχέδιο ωστόσο δεν έχει αλλάξει. Απλά ο Ερντογάν θέλει να μεταφέρει τους πρόσφυγες σε περιοχές που έχει καταλάβει και τις θεωρεί τουρκικό έδαφος.

Δεν έχουν την ίδια γνώμη οι Σύροι πρόσφυγες, οι οποίοι, όπως είπαμε δεν έφυγαν από τον δικό τους πόλεμο για να βρεθούν στον πόλεμο του Ερντογάν.

Η ανατροπή των εκλογικών σχεδίων

Από την άλλη πλευρά, ο Ερντογάν είχε αρχικά σκεφθεί να εκμεταλλευτεί εκλογικά τους πρόσφυγες που ευχαριστημένοι από την αγάπη και την φροντίδα του θα τον ψήφιζαν μόλις λάμβαναν την ιθαγένεια. Σκέφθηκε δηλαδή να διευρύνει την εκλογική βάση του κόμματός του, του AKP. Και πράγματι, μέχρι σήμερα πάνω από 200.000 Σύροι έχουν λάβει την τουρκική ιθαγένεια.

Βρέθηκε, όμως, μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη. Δεν τον ψήφισαν οι δυσαρεστημένοι από την παρουσία των προσφύγων Τούρκοι! Στις δημοτικές εκλογές οι υποψήφιοι του Ερντογάν έχασαν σε όλους σχεδόν του δήμους όπου κατοικεί η πλειοψηφία των Σύρων προσφύγων! Όλα αυτά τα χρόνια οι Σύροι ταυτίστηκαν με τον Ερντογάν και το κόμμα του και ο Τούρκος πρόεδρος διαπίστωσε με τον πιο οδυνηρό τρόπο πως αυτό δημιούργησε αντιδράσεις.

Κάθε άλλο παρά τυχαία ο υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού ανακοίνωσε την μείωση του ορίου ξένων κατοίκων σε 54 επαρχίες από 25% σε 20%, ενώ έχει επιβληθεί στους οδηγούς ταξί να ελέγχουν τα χαρτιά των αλλοδαπών όταν τους μεταφέρουν από επαρχία σε επαρχία. Όπως και οι οδηγοί των λεωφορείων!

Θέλουν να διώξουν 700.000 παιδιά!

Και όχι μόνο αυτό! Σοϊλού και Κιλιντζάρογλου (ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Κόμματος) δήλωσαν πως τα 700.000 παιδιά προσφύγων που γεννήθηκαν στην Τουρκία θα πρέπει να επιστρέψουν στη Συρία, διότι, όπως είπαν, «αυτά τα μωρά είναι ο πλούτος της καθημαγμένης Συρίας, είναι η νέα γενιά που θα βοηθήσει την πατρίδα της να σταθεί στα πόδια της»!

Και η Μεράλ Ακσενέρ, η αρχηγός του «Καλού Κόμματος» πρότεινε να τα βρει η Τουρκία με τον Σύρο πρόεδρο Άσαντ και να στείλει πίσω τους πρόσφυγες.

Η αντιπροσφυγική προπαγάνδα έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο, που τον περασμένο Μάιο το ακροδεξιό Κόμμα της Νίκης χρηματοδότησε την παραγωγή μιας ταινίας μικρού μήκους, όπου παρουσιάζεται μια δυστοπική κατάσταση μιας Τουρκίας που κυβερνούν οι Σύροι και όπου η τουρκική γλώσσα είναι απαγορευμένη!

Αλλά αυτά για τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του είναι ψιλά γράμματα! Αυτοί θέλουν να παριστάνουν τους «ανθρωπιστές» χωρίς να καταγγέλλουν την Τουρκία, αλλά την πατρίδα τους…

Σοφία Βούλτεψη

* H Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος