Η υπαρξιακή απειλή από την τουρκία και το σύστημα εξουσίας των Αθηνών.

Φαντάζεστε την Ελλάδα περίπου κράτος; Προτεκτοράτο της Τουρκίας με τους ΕΛΙΤήριους των Αθηνών να συνεχίζουν να έχουν τα προνόμια που έχουν και τώρα, αρκεί η Τουρκία να εκμεταλλεύεται τον εθνικό πλούτο;
Νομίζω ότι εύκολα θα βρει υποστηρικτές και στην κοινωνία με το σκεπτικό: τι είχαμε τι χάσαμε; Αφού τώρα θα μπορούμε να κοιμόμαστε χαλαρά και μπρούμυτα.

Δεν αντιμετωπίζουμε υπαρξιακή απειλή μόνο από τον εξωτερικό εχθρό, αλλά και από τους εσωτερικούς χαροπούς συνεργάτες του εξωτερικού εχθρού. Που ούτε καν τα Θαλάσσια πάρκα τολμούν να κάνουν.
Είναι συνεργάτες με την Τουρκία...
Για το χωροταξικό ούτε συζήτηση κάνουν, παρόλο που φάγαμε καμπάνα από την ΕΕ.
Όλη αυτή η στάση θα οδηγήσει, είτε στην υποταγή, είτε σε πόλεμο. Η Τουρκία προχωρά σταθερά και αποφασιστικά και μεις τους λέμε: Έλα καλέ, είμαστε φίλοι.

Οι εδώ εσωτερικοί συνεργάτες της Τουρκίας δεν ξέρουν ότι το Αιγαίο είναι κατάσπαρτο από ελληνικά νησιά, άρα έδαφος εθνικής κυριαρχίας; Γιατί θέλουν συνεργασία στο Αιγαίο; Αν δεν μεσολαβούσαν νησιά και ήταν μόνο θάλασσα, μια συνεργασία για τα θαλάσσια πάρκα θα μπορούσε να γίνει.
Όταν δεν ασκείς το δικαίωμα της επέκτασης στα 12 μίλια, ο πονηρός ο Τούρκος θα έρθει και θα σου μιλήσει για διεθνή ύδατα...

Η "γαλάζια πατρίδα" που έβαλε η Τουρκία στα σχολικά βιβλία της , γίνεται ο πυρήνας της κατακτητικής πολιτικής της.

Η κατάσταση που φτάσαμε με την Τουρκία, έχει βαθιά ιστορία.
Από τότε που άρχισε να αμφισβητεί την ελληνική υφαλοκρηπίδα, από το 1976 και περάσαμε στο 1994 όπου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο μπορούσαμε να επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια, δεν το κάναμε.
Και συνεχίζουμε το ίδιο με την ΑΟΖ.
Ζούμε σε ένα κράτος όπου το πολιτικό σύστημα εξουσίας παραδίδει σταθερά την Ελλάδα στην Τουρκία, υπακούοντας και στους κατώτερους χαρτογιακάδες της υπερατλαντικής συμμάχου μας.
Ας αφυπνιστούμε, ο γάιδαρος ΔΕΝ πετάει.