Μια υπαίθρια τρομακτική εμπειρία που από ρομαντικός περίπατος κατέληξε επίσκεψη στο νοσοκομείο.

Πριν πολλά χρόνια σε έναν περίπατο που είχα πάει με μια φίλη σε κάτι φασολοχώραφα, τότε τα φασόλια ήταν ακόμα πολύ πράσινα και φρέσκα μαλακά, αυτή έφαγε αρκετά, και μετα από λίγο έπρεπε να την τρέξουμε στο νοσοκομείο επειγόντως γιατί είχε έντονα συμπτώματα εμετού και διάρροιας. Δηλητηριάστηκε από τα ωμά φασόλια!

Όχι, όλα τα ωμά πράσινα δεν είναι υγιεινά.

Πόσοι πρόγονοι μας πέθαναν τρώγοντας ωμά φυτά μέχρι να ανακαλύψουν ότι για να απενεργοποιηθούν οι φυτικές τοξίνες πρέπει να τα βράζουμε; Βλέπεις καμιά φορά αν δεν είσαι χωρικός αγρότης και νομίζεις ό,τι πράσινο και υγιεινό και ορμήσεις να φας τα ραδίκια ωμά, τότε αυτά θα σε κρατούν σκιά και συ θα τα κοιτάς από κάτω.



Αυτή έφαγε, εγώ όχι ότι ήξερα ότι δεν πρέπει να τα τρώμε ωμά παρότι χωρικός, δεν με άφησε η διαίσθηση να το κάνω και την παρατηρούσα που έβοσκε χλωρά ωμά φασόλια.

Τα ωμά φασόλια, ειδικά τα πράσινα ή κόκκινα, μπορούν να προκαλέσουν δηλητηρίαση λόγω μιας φυσικής τοξίνης που περιέχουν:

Γιατί δηλητηριάζουν τα ωμά φασόλια;

Τα φασόλια περιέχουν φυσικές φυτοαιμογλουτινίνες (phytohaemagglutinins) πρωτεΐνες που μπορούν να ερεθίσουν έντονα το γαστρεντερικό σύστημα.
Τα κόκκινα φασόλια είναι τα πιο επικίνδυνα (έχουν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση).
Τα φρέσκα πράσινα φασόλια (αν δεν είναι σωστά μαγειρεμένα) μπορεί να προκαλέσουν:
Ναυτία
Εμετούς
Διάρροια
Κράμπες

Η τοξίνη απενεργοποιείται μόνο με θερμική επεξεργασία, δηλαδή καλό βράσιμο (τουλάχιστον 10 λεπτά σε βραστό νερό).

Τι συνέβη στην φίλη μου;

Έφαγε ωμά και άψητα πράσινα φασόλια σε αρκετή ποσότητα , άρα δηλητηρίαση από phytohaemagglutinin.
Είναι συχνό φαινόμενο σε “αγροτικές” εμπειρίες όπου ο κόσμος δοκιμάζει “κατευθείαν από το χωράφι”.

Αν και σπάνια είναι επικίνδυνο για τη ζωή, τα συμπτώματα μπορεί να είναι βίαια και τρομακτικά, όπως στην περίπτωσή σας και χρειάζονται νοσοκομειακή ενυδάτωση.

Και κάτι αστείο με αφορμή αυτήν την εμπειρία.

Η πράσινη πλάνη

Κάποτε, σ’ ένα λιβάδι με φασολιές, στο τέλος της άνοιξης, η φύση έμοιαζε φιλόξενη. Πράσινα λοβία κρέμονταν σαν χαμόγελα από τα φυτά, στρογγυλά και παχουλά, γεμάτα υποσχέσεις. Περπατούσα με μια φίλη, νεανικά ανυποψίαστοι, και το χέρι της άπλωσε όπως κάνει το παιδί στον φράχτη με τα σύκα.

«Μα είναι φρέσκα!» είπε.

Και πριν προλάβει η λογική να μπει στην κουβέντα, τα πρώτα τραγανά φασόλια είχαν ήδη καταλήξει στο στομάχι της. Ένα, δύο, πέντε... Η φύση είχε γίνει ζωντανή σαλάτα.

Ώρα αργότερα, το χαμόγελο της ημέρας έσβηνε σε ασθενοφόρο.

Τα φασόλια, βλέπεις, κρύβουν μυστικά. Δεν είναι μόνο τα γερόντια που θέλουν βράσιμο για να μαλακώσουν. Και τα πράσινα, τα φρέσκα, τα ροδομάγουλα, αν τα φας ωμά, μπορεί να σε φέρουν πρόσωπο με πρόσωπο με τη χλωρίδα του εντέρου σου, κυριολεκτικά.

Ο επίσημος όρος είναι phytohaemagglutinin, εμένα όμως μ’ αρέσει να το λέω ο θυμωμένος χυμός της φασολιάς. Όσο ωραίος κι αν φαίνεται ένας λοβός, η στοματική του κατανάλωση χωρίς βράσιμο είναι πρόσκληση για βίαιη αναχώρηση των πάντων από το πεπτικό σύστημα.

Μάθημα:
Όχι, όλα τα πράσινα δεν είναι υγιεινά ωμά.
Όχι, οι ωμές φασολιές δεν είναι φιλικές.
Και όχι, η φύση δεν σου χρωστάει τίποτα, απλώς σου αφήνει να την καταλάβεις.
🐾 Υστερόγραφο: Ο Άργος

Ο Άργος, φυσικά, παρακολουθούσε τα πάντα από ασφαλή απόσταση.
Με το κεφάλι ελαφρώς γερμένο και το ένα φρύδι σηκωμένο (ναι, έχει φρύδια ψυχής),
κοιτούσε τη φίλη μου να μασουλά τα φρέσκα φασόλια με το βλέμμα του που έλεγε: “σοβαρά τώρα;”

Εκείνος ποτέ δεν τρώει κάτι που δεν έχει περάσει από τη σοφή του μύτη.

Ίσως να 'ναι ο μόνος που καταλαβαίνει πως η φύση είναι πρώτα μυρωδιά και μετά τροφή.
Ίσως και να 'ναι απλώς σκύλος.
Αλλά ποιος είπε ότι οι σκύλοι δεν έχουν φιλοσοφία;

Δες περισσότερα από τις παρατηρήσεις του Άργου →