Ο Μητσοτάκης στον τοίχο: Εκλογές ή έξοδος; Θα τολμήσει πρόωρες εκλογές;

Ο Μητσοτάκης βρίσκεται υπό πίεση από επιχειρηματίες-εκδότες που ζητούν πρόωρες εκλογές. Όμως, είναι έτοιμος να ρισκάρει την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία; Και τι σκέφτονται οι βουλευτές και τα στελέχη της ΝΔ για μια τέτοια κίνηση;

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη ΝΔ να κινείται μεταξύ 22-25% σε πρόθεση ψήφου, με τις αναγωγές να την ανεβάζουν στο 30%. Αυτά τα νούμερα, όμως, φαντάζουν υπερεκτιμημένα. Πριν τις ευρωεκλογές, οι προβλέψεις έδιναν 28-29% πρόθεση ψήφου, με αναγωγή στο 33%, αλλά η ΝΔ κατέληξε στο 28%. Αν αυτό ισχύσει και τώρα, ένα ποσοστό 22-25% σε πρόωρες εκλογές είναι πιθανό. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που φέρει ενδείξεις εγκληματικής οργάνωσης και εμπλοκή της κυβέρνησης, περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Με ποσοστό κάτω από 25%, η ΝΔ χάνει το μπόνους εδρών του εκλογικού νόμου, πέφτοντας πιθανότατα κάτω από 70 βουλευτές, με κατανομή εδρών βάσει απλής αναλογικής.

Γιατί, λοιπόν, να επιλέξει ο Μητσοτάκης πρόωρες εκλογές; Μια τέτοια κίνηση μοιάζει παράλογη, καθώς θα μπορούσε να χάσει την απόλυτη πλειοψηφία. Ωστόσο, η πίεση από την υπόθεση της ευρωπαϊκής εισαγγελίας ίσως τον αναγκάσει. Το σκάνδαλο δεν περιορίζεται σε απλές κατηγορίες απιστίας για υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ, αλλά υποδεικνύει δράση εγκληματικής οργάνωσης. Μια κυβέρνηση με τέτοιο βάρος δύσκολα επιβιώνει πέρα από λίγους μήνες.

Παράλληλα, οι πρόωρες εκλογές θα μπορούσαν να παρουσιαστούν ως προσπάθεια «κάθαρσης» και ανανέωσης της λαϊκής εντολής, συσπειρώνοντας την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ και πιέζοντας τους εσωκομματικούς «δελφίνους» να ακολουθήσουν. Επιπλέον, μια τέτοια κίνηση ίσως κατευνάσει τους οργισμένους ευρωπαίους εταίρους και τον Τραμπ, που δείχνει απροθυμία να συνεργαστεί μαζί του. Με τον προπαγανδιστικό μηχανισμό σε πλήρη λειτουργία, ο Μητσοτάκης ίσως ελπίζει σε ποσοστό κοντά στο 30%, ώστε να διατηρήσει τον έλεγχο των μετεκλογικών εξελίξεων, ακόμα και αν δεν παραμείνει πρωθυπουργός.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι ζοφερή για τη ΝΔ. Με την κακή διαχείριση, η κυβέρνηση έχει γίνει συνώνυμο των σκανδάλων, και η πολιτική φθορά του Μητσοτάκη φαίνεται μη αναστρέψιμη. Αν η ΝΔ πέσει κάτω από 25%, η αντιπολίτευση θα μπορούσε να σχηματίσει συμμαχική κυβέρνηση, αποφεύγοντας δεύτερες εκλογές. Οι βουλευτές της ΝΔ, βλέποντας τον κίνδυνο εκλογικής συντριβής, εξετάζουν την πρόταση μομφής κατά του Μητσοτάκη, την αντικατάστασή του με νέο πρωθυπουργό από την πλειοψηφία και την αναζήτηση ευρύτερων συνεργασιών, ώστε να οδηγηθεί η χώρα ομαλά σε εκλογές το 2027.

Οι εκδότες που κάποτε τον στήριζαν αρχίζουν να απομακρύνονται, ψάχνοντας εναλλακτικές. Και, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θα δυσκολευτούν να τις βρουν.

Μητσοτάκης σε πολιτικό αδιέξοδο: Ποιος πατάει τη σκανδάλη;

Την ώρα που η κυβέρνηση καταρρέει υπό το βάρος σκανδάλων, διεθνών πιέσεων και εσωκομματικής δυσφορίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται να εξετάζει το σενάριο πρόωρων εκλογών. Όχι ως στρατηγική νίκης, αλλά ως απόπειρα διαφυγής ή μάλλον αναγκαστικής υποχώρησης με όρους που θα επιτρέψουν στον ίδιο να διατηρήσει κάποιον έλεγχο στις εξελίξεις.

Αν το όριο αυτό χαθεί, τότε η ΝΔ κινδυνεύει να καταλήξει με λιγότερους από 70 βουλευτές. Η εικόνα θυμίζει όχι κόμμα εξουσίας, αλλά κόμμα υπό αναδιάρθρωση και μάλιστα με ρωγμές στα θεμέλια. Στο εσωτερικό του κόμματος, οι ψίθυροι για μομφή, για αλλαγή ηγεσίας, για κυβέρνηση από την παρούσα πλειοψηφία χωρίς τον Μητσοτάκη, ακούγονται όλο και πιο καθαρά. Ακόμα κι αν το Μέγαρο Μαξίμου προσποιείται πως δεν τους ακούει.

Η πίεση δεν προέρχεται μόνο από το εκλογικό σώμα. Οι πάλαι ποτέ ισχυροί υποστηρικτές της κυβέρνησης , εκδότες, επιχειρηματίες, ΜΜΕ, έχουν αρχίσει να παίρνουν αποστάσεις. Οι ισορροπίες αλλάζουν ραγδαία και ο βασιλιάς δείχνει γυμνός. Ίσως γιατί τα νέα δεδομένα δεν τους επιτρέπουν πια να τον ντύνουν με ρούχα επιτυχίας.

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ λειτουργεί σαν καταλύτης. Δεν πρόκειται για μία ακόμη υπόθεση «αδιαφάνειας». Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η εμπλοκή της ευρωπαϊκής εισαγγελίας, οι αναφορές σε δομή τύπου εγκληματικής οργάνωσης, αλλάζουν το επίπεδο του προβλήματος. Δεν μιλάμε πια για μεμονωμένες πολιτικές ευθύνες, αλλά για κάτι που αφορά τη θεσμική υπόσταση της κυβέρνησης.

Σε τέτοιο πλαίσιο, οι πρόωρες εκλογές μπορεί να εμφανιστούν ως διέξοδος «κάθαρσης»,  έστω και επικοινωνιακής. Ο Μητσοτάκης, με το επικοινωνιακό του επιτελείο σε πλήρη κινητοποίηση, μπορεί να προσπαθήσει να μετατρέψει μια ήττα σε «αναγκαία ανανέωση της λαϊκής εντολής». Ίσως έτσι καταφέρει να συσπειρώσει προσωρινά τους βουλευτές και να φιμώσει τους δελφίνους που ήδη ακονίζουν τα πολιτικά τους μαχαίρια.

Το μεγάλο στοίχημα: θα καταφέρει να συγκρατήσει το κόμμα του πάνω από το κρίσιμο όριο; Θα αποφύγει την πολιτική συντριβή που θα επιτρέψει στην αντιπολίτευση να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς νέες εκλογές; Ή απλώς καθυστερεί το αναπόφευκτο, δίνοντας χρόνο στους παλιούς του συμμάχους να βρουν τον επόμενο;

Ανεξαρτήτως των απαντήσεων, ένα είναι σαφές: το πολιτικό κεφάλαιο του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει σχεδόν εξαντληθεί. Και όσοι επένδυσαν πάνω του, τώρα επενδύουν στο μετά.