Μας είπε "μ@λάκες" και μεις το πήραμε για κομπλιμέντο! 

Το Σύνδρομο του Χρήσιμου Ραγιά: Όταν ο δυνάστης σε χειροκροτεί

 «Είστε σπουδαίος λαός. Αντέχετε τα πάντα.»

Α. Μέρκελ, επίτιμη Πρόεδρος του Συλλόγου "Γ@μήστε τους, δεν αντιδρούν!"

Η Άνγκελα Μέρκελ είπε κάποτε, με εκείνο το ψυχρό γερμανικό βλέμμα που θυμίζει λογιστή που μόλις ανακάλυψε ένα μικρό έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό της Ναμίμπια:

«Με εντυπωσίασε πραγματικά η αντοχή της ελληνικής κοινωνίας. Οι Γερμανοί δεν θα το άντεχαν…»

Και κάπου εκεί… άστραψαν τα φλας, τα social γέμισαν δάκρυα υπερηφάνειας, και κάποιοι φώναξαν:
«Είδατε; Μας θαυμάζει! Η Μέρκελ!»

Όχι, αγαπητέ ραγιά.
Δεν σε θαύμασε γιατί ήσουν ανθεκτικός.
Σε χειροκρότησε γιατί ήσουν υποτακτικός.
Σε τίμησε όπως τιμάς μια σφουγγαρίστρα που αντέχει και τρίτο πατσαβούλιασμα χωρίς να διαλυθεί.

Γιατί όταν σου κόβουν μισθούς, συντάξεις, περίθαλψη, σπίτια, σχολεία, και αντί να κατέβεις στον δρόμο, ανεβάζεις selfies με hashtag #kalokairi_sti_Patmo, τότε ναι:
Είσαι για Όσκαρ Υποταγής και Αναιμικού Χαμόγελου.

Την ίδια στιγμή, στη Γερμανία, αν το γιαούρτι πάει από 0,75€ σε 0,79€, βγαίνουν στους δρόμους με πλακάτ:

«NEIN στην ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΟΠΟΙΗΣΗ του ΝΤΑΝΟΝ!»*

Εμείς;
Απλώς ανεβάζουμε story με φραπέ και τη λεζάντα:

«Τι να πεις, φίλε… Ελλάδαρα!»

Και κάπως έτσι, η Μέρκελ δεν μας είπε «μπράβο»,
μας είπε "μαλάκες" με επιτροπή, με σοβαρότητα και με διπλωματικό ύφος.

Διότι πώς να μην εντυπωσιαστεί η γυναίκα;
Τους είπαμε «φέρτε Μνημόνια», τα υπογράψαμε, τα ξαναψηφίσαμε, κάναμε κι εκλογές, πήγαμε και διακοπές, και στο τέλος, τη βγάλαμε και φωτό να της λέμε "ευχαριστούμε για όλα".

Ειλικρινά, είμαστε το μοναδικό είδος στον πλανήτη που πληρώνει τον δήμιό του, του δίνει φιλοδώρημα και του αφήνει πεντάστερη κριτική στο TripAdvisor.

Και μετά σου λέει:

"Μα καλά, πού είναι η εξέγερση;"

Απαντάμε με εθνική περηφάνια:

«Αδερφέ, έχει 37 βαθμούς. Είπα να πάω θάλασσα. Αλλά αν συνεχίσουν έτσι… τον Σεπτέμβρη θα αγριέψουμε!»

Ίσως.
Αν δεν έχει πλέι-οφ, Ελλάδα έχεις Ταλέντο, ή προσφορές στο LIDL.

«Λαοί που Ξεσηκώνονται, κι εμείς που σηκώνουμε τα χέρια»

Υπάρχουν λαοί που βγαίνουν στους δρόμους για ένα κουμπί, μια προσβολή, ή ένα σεντ στο γιαούρτι. Κι εμείς;

Αν μας κόψουν το ρεύμα, λέμε «Ε, τουλάχιστον έχει ακόμα Wi-Fi».
Αν μας πάρουν το σπίτι, λέμε «Σπίτι είναι εκεί που έχει Netflix».
Κι όταν μας θαυμάζουν για την υπομονή μας, χειροκροτούμε... ενώ μας χαστουκίζουν.

Ιδού μια συλλογή συνθημάτων από «άλλους λαούς» που έχουν το θράσος να μην είναι ραγιάδες.

📣 Φανταστικά Συνθήματα Λαών (vs Εμείς):

🇫🇷 Γάλλοι:
🪧 «Liberté pour le camembert,  ΟΧΙ άλλη φορολόγηση στο τυρί!»
➡️ Ένα σεντ φόρος στον καμαμπέρ και καίνε τα διόδια της Λυών.

🇩🇪 Γερμανοί:
🪧 «NEIN στην καραγκιοζοποίηση του Ντάνον!»
➡️ 0,04€ αύξηση στο γιαούρτι; Ξεσηκωμός, πορεία, και συνέντευξη Τύπου με συνδικαλιστές διατροφής.

🇮🇹 Ιταλοί:
🪧 «Senza espresso, senza pace!» (Χωρίς εσπρέσο, δεν υπάρχει ειρήνη!)
➡️ Επειδή το κράτος απείλησε να περιορίσει τα καθίσματα στα café λόγω covid.

🇪🇸 Ισπανοί:
🪧 «¡No tocar mi siesta!»
➡️ Κατάργηση μεσημεριανής σιέστας για λόγους “παραγωγικότητας”; Κηρύχθηκε εθνικό πένθος.

🇳🇱 Ολλανδοί:
🪧 «Wij willen korting op fietsen!» (Θέλουμε έκπτωση στα ποδήλατα!)
➡️ Ανέβηκε η τιμή των ποδηλάτων λόγω πληθωρισμού. Παραίτηση υπουργού Μεταφορών.

🇬🇷 Κι εμείς; Οι Ραγιάδες;

🧍‍♂️ Κόβεται ο μισθός: «Δεν πειράζει, να βοηθήσουμε τη χώρα»
🏚️ Χάνεται το σπίτι: «Καλά να πάθω, δεν πλήρωνα»
🧾 Εφορία-τρέλα: «Το κράτος έχει ανάγκες, τι να κάνουμε;»
🔌 Διακοπή ρεύματος: «Άναψα κερί, είχε ρομαντισμό»
💰 Τράπεζες φαγαν το δάνειο: «Τουλάχιστον έμεινα με την τηλεόραση»

Δεν λέμε να γίνουμε σαν τους άλλους.

Αλλά ίσως να σταματήσουμε να υπομένουμε με καμάρι.
Γιατί ο κόσμος θαυμάζει τη δύναμη,  όχι την υποταγή.

Ή όπως θα έλεγε και μια Γερμανίδα πρώην καγκελάριος:

«Είναι απίστευτο το πόσο αντέχετε.
Αν ήσασταν Γερμανοί, θα μας είχατε πετάξει έξω απ’ τη χώρα.»

-----------
*«NEIN στην ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΟΠΟΙΗΣΗ του ΝΤΑΝΟΝ!»

 Η φράση σατιρίζει τη διαφορά αντίδρασης ανάμεσα σε Έλληνες και Γερμανούς:

• Οι Γερμανοί (υποτίθεται) ξεσηκώνονται ακόμα και για μερικά σεντς αύξηση σε προϊόντα.

• Οι Έλληνες, αντίθετα, δέχονται:

  • μειώσεις μισθών,

  • κατασχέσεις,

  • υπερφορολόγηση,

  • διαρκή εξευτελισμό,

  • και λένε απλώς:

    «Εντάξει μωρέ, θα πάω για φραπέ να ξεχαστώ».