Το Ισραήλ ως Ακρίτας της Δύσης και η Σιωπή των Ευρωπαίων Ηγετών

Το Ισραήλ ως Ακρίτας της Δύσης και η Σιωπή των Ευρωπαίων Ηγετών

Σε έναν κόσμο όπου οι έννοιες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας αμφισβητούνται όλο και περισσότερο, το Ισραήλ δεν υπερασπίζεται απλώς τον εαυτό του. Στέκεται, είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι, ως μια προκεχωρημένη φρουρά  ένας

ακρίτας – του Δυτικού πολιτισμού.

Η γεωπολιτική του θέση, περικυκλωμένο από δυνάμεις που συχνά εχθρεύονται κάθε τι που συνδέεται με τη φιλελεύθερη σκέψη, την ισότητα των φύλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη θρησκευτική ελευθερία, το αναγκάζει σε μια διαρκή κατάσταση επιβίωσης. Κι όμως, μέσα σ’ αυτή τη ζώνη φωτιάς, συνεχίζει να ανθίζει μια πολυφωνική κοινωνία, μια ισχυρή επιστημονική κοινότητα, ένας πλουραλιστικός δημόσιος διάλογος και μια οικονομία που στηρίζεται στη δημιουργικότητα και την καινοτομία.

Η επιλεκτική αγανάκτηση και οι δύο μέτρα

Και όμως, όταν το Ισραήλ αμύνεται ενάντια σε επιθέσεις, πολλοί στη Δύση – πολιτικοί, ΜΜΕ, ακόμα και τμήματα του πανεπιστημιακού κόσμου – σπεύδουν να του αποδώσουν δυσανάλογες ευθύνες, να το εξισώσουν με ακραίους ισλαμιστές ή και να το δαιμονοποιήσουν. Η ίδια η Ευρώπη, που απομυζά από την ισραηλινή τεχνογνωσία και συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, σιωπά ή παίρνει αποστάσεις όταν οι επιθέσεις εναντίον του λαμβάνουν χαρακτήρα γενοκτονικού μίσους.

Αυτή η επιλεκτική ευαισθησία δεν είναι απλώς υποκριτική. Είναι επικίνδυνη. Γιατί πίσω από τη δαιμονοποίηση του Ισραήλ, συχνά κρύβεται μια αποστροφή για την ίδια τη Δύση, για τον τρόπο ζωής μας, για την ελευθερία της έκφρασης, για την ιδέα της υπεράσπισης των συνόρων – όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά και αξιακά.

Όταν οι ηγέτες δεν πιστεύουν στον πολιτισμό τους

Η Ευρώπη πάσχει σήμερα από ένα είδος ιδεολογικής αυταρνησίας. Οι ηγεσίες της  με λίγες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις μοιάζουν να έχουν χάσει την πίστη τους στον ίδιο τον πολιτισμό που υποτίθεται πως υπηρετούν. Ίσως επειδή δεν τον κατανοούν πια σε βάθος, ή ίσως επειδή φοβούνται το κόστος που συνεπάγεται η υπεράσπισή του.

Η αμηχανία τους μπροστά στη βία που εκπορεύεται από ακραία ισλαμικά καθεστώτα, ή μπροστά στην αντικειμενική αλήθεια ότι το Ισραήλ είναι η μόνη πλήρως δημοκρατική χώρα στη Μέση Ανατολή, προδίδει μια παθητικότητα που αγγίζει τα όρια της παραίτησης.

Η ιστορία δεν συγχωρεί την αδράνεια

Η ιστορία μάς έχει δείξει ότι οι πολιτισμοί που αρνούνται να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, σβήνουν. Δεν χρειάζεται να τους κατακτήσει κάποιος εξωτερικός εχθρός. Αρκεί να εδραιωθεί η ντροπή για τον εαυτό τους και η ηθική αβεβαιότητα ως κυρίαρχες πολιτικές και πνευματικές στάσεις.

Στο πρόσωπο του Ισραήλ, η Δύση βλέπει  ή θα έπρεπε να βλέπει  έναν καθρέφτη και μια προειδοποίηση. Έναν καθρέφτη, γιατί το Ισραήλ θυμίζει τι σημαίνει να υπερασπίζεσαι αρχές με κόστος. Και μια προειδοποίηση, γιατί αν αφήσουμε έναν τέτοιο σύμμαχο να απομονωθεί και να κατηγορηθεί όταν το μόνο που κάνει είναι να ζήσει ελεύθερα, τότε η επόμενη επίθεση, είτε συμβολική είτε κυριολεκτική  δεν θα αφορά κάποιον «μακρινό», αλλά εμάς τους ίδιους.

Δεν υπερασπίζεται μόνο τον εαυτό του

Το Ισραήλ υπερασπίζεται  ενδεχομένως χωρίς να το επιδιώκει ή να το διαφημίζει τη συνέχεια του δυτικού πολιτισμού. Και η στάση των ηγεσιών μας απέναντι σ’ αυτό, αποτελεί τελικά δείκτη για το αν υπάρχει μέλλον για την Ευρώπη ως πολιτιστικό και αξιακό πρόταγμα.

Αν οι σημερινοί ηγέτες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το κατανοήσουν αυτό, τότε το πρόβλημα δεν είναι πια γεωπολιτικό. Είναι υπαρξιακό.

 Επιλεγμένες αναλύσεις & απόψεις

1. "Israel Defends Itself and May Save Western Civilization" (Wall Street Journal)
   Υποστηρίζει ότι το Ισραήλ, αμυνόμενο, υπηρετεί ευρύτερες αξίες όπως η ελευθερία και ο φιλελευθερισμός των κοινωνιών της Δύσης Daily Sabah+4The Wall Street Journal+4The Guardian+4.

2. "Israel is not 'saving western civilisation'. Nor is Hamas leading 'the resistance'" (The Guardian – Kenan Malik)
   Αντιτάσσει ότι η αφήγηση του «ακρίτα» Ισραήλ αποσιωπά την πραγματικότητα των θυμάτων στην Γάζα και την ιστορική του σχέση με τον ένοπλο λαϊκό αγώνα The Guardian.

3. «Should the EU Suspend its Association Agreement With Israel?» (Carnegie Europe)
   Αναλύει το ενδεχόμενο ευρωπαϊκών κυρώσεων, υποστηρίζοντας πως η μη επέμβαση ισοδυναμεί με έμμεση ανοχή παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων Reuters+2carnegieendowment.org+2The Guardian+2.

4. «How much time does Western civilization have left?» (Jerusalem Post)
   Θέτει θεμελιώδη ερώτημα για την αντοχή και το μέλλον της Δύσης, συναρτώντας την γεωπολιτική ένταση με αξιακές διελκυστίνδες Jerusalem Post+1Daily Sabah+1.

5. «Why the world should thank Israel» (InsideSources – Steve Rosenberg)
   Εκθειάζει τις ισραηλινές στρατιωτικές πρωτοβουλίες κατά του Ιράν ως συμβολή στην παγκόσμια ασφάλεια και στην υπεράσπιση της δημοκρατίας euroisme.eu+9myjournalcourier.com+9The Wall Street Journal+9.

---

 Ερμηνεία & Πλαίσιο

• Υπέρ του «ακρίτα» Ισραήλ: Άρθρα από το WSJ και το InsideSources στηρίζουν την άποψη ότι το Ισραήλ υπερασπίζεται κρίσιμες δυτικές αξίες.

• Κριτική αντίδραση: Ο Kenan Malik (The Guardian) και το Carnegie Europe θέτουν υπό αίρεση την αξιοπιστία της αφηγηματικής υπεράσπισης και καταγράφουν την ευρωπαϊκή αμηχανία ή ανοχή.

• Ηθικός και γεωπολιτικός αντίλογος: Αναλύσεις εξετάζουν αν η υπεράσπιση του Ισραήλ λειτουργεί ως ασπίδα του πολιτισμού ή αλλοιώνει την ηθική θεμελίωση της Δύσης.

 Σύνδεσμοι σε άρθρα (για ενδεχόμενη προσθήκη)

• WSJ: “Israel Defends Itself and May Save Western Civilization” The Wall Street Journal

• The Guardian: “Israel is not 'saving western civilisation'…” The Guardian

• Carnegie Europe: “Should the EU Suspend its Association Agreement With Israel?” ft.com+7carnegieendowment.org+7The Guardian+7

• Jerusalem Post: “How much time does Western civilization have left?” algemeiner.com+4Jerusalem Post+4The Guardian+4

• InsideSources: “Why the world should thank Israel” myjournalcourier.com