Για αξιοπρέπεια, να είσαι η Φωνή σου,  όχι ο αντίλαλος τους

Σε μια εποχή που οι λέξεις χάνουν το βάρος τους και οι απόψεις γίνονται αντιγραφή και επικόλληση από τίτλους ειδήσεων και τηλεοπτικά πάνελ, η αξιοπρέπεια του πολίτη δοκιμάζεται. Όχι από εχθρούς, όχι από κρίσεις, αλλά από την εκούσια σιωπή ή, ακόμα χειρότερα, την τυφλή επανάληψη.

Μας θέλουν "παπαγάλους".
Μας θέλουν "αντίλαλους".
Και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Η μαζική ενημέρωση,ή καλύτερα, η μαζική καθοδήγηση, έχει εξελιχθεί σε τέχνη. Δεν σου λένε απλώς τι έγινε, σου λένε πώς πρέπει να νιώθεις γι’ αυτό που έγινε. Δεν σε αφήνουν να κρίνεις, σε διατάζουν να συμφωνήσεις. Και κάπως έτσι, σιγά-σιγά, η φωνή σου χάνεται. Αντικαθίσταται από μια φωνή που δεν είναι δική σου, αλλά μοιάζει άβολα οικεία.

Η Αξιοπρέπεια Δεν Είναι Ουδέτερη

Δεν μπορείς να είσαι αξιοπρεπής αν είσαι ουδέτερος μπροστά στην αδικία. Δεν μπορείς να κρατάς το κεφάλι ψηλά όταν το στόμα σου λέει αυτά που θέλουν να ακούσουν οι ισχυροί. Η αξιοπρέπεια θέλει κόστος: το κόστος της αλήθειας σου, της μοναξιάς σου, της αντίστασης σε ό,τι είναι εύκολο και βολικό.

Φτιάξε Ξανά Τη Φωνή Σου

Η φωνή σου δεν χρειάζεται να φωνάζει για να ακούγεται. Δεν χρειάζεται να είναι τέλεια, ούτε να συμφωνούν όλοι μαζί της. Αρκεί να είναι αληθινή. Να έχεις το θάρρος να λες:
– «Δεν συμφωνώ.»
– «Αυτό δεν με εκφράζει.»
– «Θα το ψάξω μόνος μου.»

Αυτά είναι τα πρώτα βήματα προς την απελευθέρωση της σκέψης σου. Και σε μια χώρα που έχει γνωρίσει δικτατορίες, λογοκρισία και προπαγάνδα, το να έχεις δική σου φωνή είναι πράξη πατριωτική. Είναι πράξη πολιτική.

Συμπέρασμα

Όποιος επιλέγει να είναι η φωνή του εαυτού του και όχι ο αντίλαλος των άλλων, υπερασπίζεται κάτι ανώτερο από ιδεολογίες: υπερασπίζεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και αυτό, όσο κι αν το πολεμούν, πάντα θα επιβιώνει.