Η Τροφή μας δεν είναι Ιδεολογία, είναι φυσική ανάγκη: Υπερασπίζοντας την Παραδοσιακή Κτηνοτροφία

🐄 Η Κτηνοτροφία στο Στόχαστρο: Ηθικολογία, Οικολογία και η Αποδόμηση της Παραδοσιακής Τροφής

Με ποιο δικαίωμα μια δασκάλα του δημοτικού κάνει παραθρησκευτική προπαγάνδα υπέρ του βιγκανισμού και πλύση εγκεφάλου σε μικρά παιδιά, δηλαδή να μην τρώνε φυσικές ανθρώπινες τροφές που προέρχονται από ζώα;
Και έτσι να καταστραφεί η υγεία και η ζωή αυτών των παιδιών που θα παρασύρει, και είναι πολύ εύκολο να τα παρασύρει σε αυτήν την τρυφερή ηλικία.

 
Ο βιγκανισμός δεν είναι καινούριο φρούτο, ξεκίνησε από διάφορους γκουρού της Νότιας Ινδίας, την δεκαετία του 1960 με το κίνημα των χίπις, που ξεχύθηκαν πρώτα στις ΗΠΑ και μετά στην Ευρώπη, όπου προπαγάνδιζαν ηθικολογώντας παραθρησκευτικά , βάζοντας και άλλες επικίνδυνες και αστήρικτες δικαιολογίες. 

Τα τελευταία χρόνια, όλο αυτό το πολύ επικίνδυνο παραμύθι αναμείχθηκε και με την περιβαλλοντική και κλιματική προστασία και παρατηρώ ότι, πολλοί βιγκανάριοι βγάζουν πολύ μίσος, σε όλους εμάς που τρώμε τις φυσικές ανθρώπινες τροφές. Αλλά είναι πολύ εύκολα αντιμετωπίσιμοι, όχι μόνο γιατί χάνουν εύκολα την ψυχραιμία τους, αλλά οι μπούρδες τους τυλίγονται με μια ψυδοεπιστημοσύνη , πολύ εύκολα απορριπτέες.

 
Ο κρεοπώλης της γειτονιάς με το ανέφερε θυμωμένος.
Σε αυτήν την ηλικία, τα παιδιά είναι πολύ ειλικρινή και απονήρευτα και εύκολα λένε τι τους μαθαίνουν οι δάσκαλοι.

Η ανθρώπινη διατροφή, όπως διαμορφώθηκε μέσα από χιλιάδες χρόνια πολιτισμού, βρίσκεται σήμερα υπό πίεση. Η παραδοσιακή κτηνοτροφία, που υπήρξε θεμέλιο της αγροτικής ζωής και της διατροφικής αυτάρκειας, βάλλεται από ένα σύστημα που προωθεί ιδεολογικές αφαιρέσεις, ηθικολογικές επιβολές και οικολογικές υπεραπλουστεύσεις. Το αποτέλεσμα; Η αποξένωση του ανθρώπου από τη φυσική του τροφή και η εκτόξευση των τιμών του κρέατος σε δυσθεώρητα επίπεδα.

🐑 Από την αξιοπρέπεια των ζώων στην ενοχοποίηση της τροφής

Η παραδοσιακή κτηνοτροφία, όπως ασκούνταν μέχρι και τη δεκαετία του 1980 (και σε πολλές περιοχές ακόμα και σήμερα), βασιζόταν σε μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού. Τα ζώα ζούσαν με αξιοπρέπεια, τρέφονταν φυσικά, και ο άνθρωπος τα φρόντιζε ως συνεργάτες στη ζωή του. Η σφαγή δεν ήταν πράξη βίας, αλλά τελετουργία, με ευγνωμοσύνη και μέτρο.

Αντίθετα, η σύγχρονη ηθικολογία του βιγκανισμού συχνά παραβλέπει αυτή την ιστορική πολυπλοκότητα. Με απόλυτες αλήθειες και συναισθηματική φόρτιση, παρουσιάζει κάθε χρήση ζώου ως ανήθικη, αγνοώντας τις πολιτισμικές ρίζες και τις οικολογικές ισορροπίες που διατηρούσε η παραδοσιακή κτηνοτροφία.

🌍 Η κτηνοτροφία ως οικολογική πρακτική

Η σωστά διαχειριζόμενη κτηνοτροφία δεν είναι εχθρός του περιβάλλοντος. Αντίθετα:

• Ενισχύει τη βιοποικιλότητα μέσω της βόσκησης.
• Λιπαίνει φυσικά το έδαφος.
• Διατηρεί την ισορροπία στα οικοσυστήματα.
• Προστατεύει την αγροτική ζωή και την πολιτισμική ταυτότητα.

Ακόμα και στις ΗΠΑ, παρά την κυριαρχία της βιομηχανικής παραγωγής, υπάρχουν χιλιάδες μικρές φάρμες που εκτρέφουν ζώα με χόρτο και ελεύθερη βόσκηση, αντιστεκόμενες στην εργαστηριακή πρωτεΐνη και την αποξένωση της τροφής.

📉 Πολιτικές επιλογές που υπονομεύουν την κτηνοτροφία

Οι πολιτικές επιλογές των τελευταίων ετών έχουν αποδειχθεί εχθρικές προς την παραδοσιακή κτηνοτροφία:

• Το Green Deal στην Ευρώπη επιβάλλει περιορισμούς χωρίς στήριξη βιώσιμων εναλλακτικών.
• Οι διεθνείς συμφωνίες φέρνουν φτηνό, αμφιβόλου ποιότητας κρέας, υπονομεύοντας τους ντόπιους παραγωγούς.
• Η ενοχοποίηση της κρεατοφαγίας οδηγεί σε μείωση της ζήτησης και εγκατάλειψη της παραγωγής.

Αποτέλεσμα; Οι τιμές του κρέατος έχουν διπλασιαστεί μέσα σε 6–7 χρόνια, με «δικαιολογίες» που δεν αντέχουν σε σοβαρή επιστημονική ή πολιτισμική κριτική.

🛒 Καταναλωτικές συνήθειες υπό πίεση

Όταν το σύστημα επιτίθεται στην κρεατοφαγία με ηθικολογικές και οικολογικές αφαιρέσεις:

• Οι καταναλωτές αποθαρρύνονται.
• Στρέφονται σε υποκατάστατα που συχνά είναι βιομηχανικά και αμφιβόλου ποιότητας.
• Χάνουν την επαφή με την παραδοσιακή τροφή και τον πολιτισμό της.

🗣️ Ώρα να υπερασπιστούμε την τροφή μας

Η παραδοσιακή κτηνοτροφία δεν είναι απλώς παραγωγική πρακτική. Είναι πολιτισμική μνήμη, οικολογική ισορροπία και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δεν μπορούμε να την αφήσουμε να χαθεί κάτω από το βάρος μιας μονοδιάστατης ηθικολογίας και μιας αποσπασματικής οικολογικής ρητορικής.

Η υπεράσπιση της τροφής μας είναι υπεράσπιση της ελευθερίας μας.

Γράφει ο Ευάγγελος, από την Καστοριά — εκεί όπου η κτηνοτροφία είναι ακόμα τρόπος ζωής.