Όταν η Δημοκρατία Σιωπά Επιλεκτικά

Η σιωπή δεν είναι ουδετερότητα. Είναι συνενοχή.

Η δολοφονία του Charlie Kirk στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι απλώς ένα τραγικό γεγονός. Είναι μια κραυγή αφύπνισης για όλους όσους πιστεύουν ότι η ελευθερία του λόγου είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο. Ο Kirk, ιδρυτής της Turning Point USA και έντονα παρών στον δημόσιο λόγο, πυροβολήθηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια εκδήλωσης σε πανεπιστήμιο. Η επίθεση έγινε μπροστά σε φοιτητές, μπροστά στην οικογένειά του, μπροστά στην ίδια την ιδέα της δημοκρατίας.

Και όμως, η αντίδραση ήταν... χλιαρή. Τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης κάλυψαν το γεγονός με αποστασιοποίηση. Κάποιοι σχολιαστές έσπευσαν να θυμίσουν τις «αμφιλεγόμενες» απόψεις του, λες και η δολοφονία μπορεί να εξηγηθεί ή να εξισορροπηθεί με ιδεολογικές διαφωνίες.

📌 Ας το πούμε καθαρά:
Η πολιτική βία δεν έχει χρώμα. Δεν έχει δικαιολογία. Δεν έχει «καλούς» και «κακούς» στόχους. Όποιος σιωπά ή υπεκφεύγει όταν η βία χτυπά τον «αντίπαλο», είναι συνένοχος στην αποδόμηση της δημοκρατίας.

Η ελευθερία του λόγου δεν είναι για τους «σωστούς». Είναι για όλους. Και όταν ένας άνθρωπος δολοφονείται επειδή μίλησε, η κοινωνία οφείλει να σταθεί ενωμένη, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης.

🔴 Δεν υπάρχει “σωστή” δολοφονία. Δεν υπάρχει “ανεκτή” τρομοκρατία.

Αν σήμερα σιωπήσουμε επειδή δεν μας άρεσε ο λόγος του Charlie Kirk, αύριο θα σιωπήσουν άλλοι όταν χτυπηθεί κάποιος που εμείς θεωρούμε «δικό μας». Και τότε, η δημοκρατία θα έχει πεθάνει όχι από σφαίρες, αλλά από αδιαφορία.

📚 Υποσημειώσεις & Πηγές

1. Charlie Kirk δολοφονήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2025 κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στο Utah Valley University, ενώ μιλούσε για θέματα εγκληματικότητας και πολιτικής πόλωσης. Η επίθεση χαρακτηρίστηκε ως τρομοκρατική ενέργεια από τις αρχές των ΗΠΑ.
   ➤ Αναφορά στο TIME Magazine
2. Η τρομοκρατία ως μέσο φίμωσης λόγου αναγνωρίζεται νομικά ως έγκλημα κατά της δημόσιας τάξης, με σκοπό τον εκφοβισμό πληθυσμού ή την εξαναγκαστική επιρροή σε θεσμούς.
   ➤ Ανάλυση του άρθρου 187Α Ποινικού Κώδικα
3. Η επιλεκτική αντίδραση των ΜΜΕ σε τρομοκρατικές ενέργειες ανάλογα με την ιδεολογική ταυτότητα του θύματος έχει καταγγελθεί επανειλημμένα από ανεξάρτητους σχολιαστές και οργανώσεις ελευθερίας του λόγου. Η σιωπή ή η αποδυνάμωση της είδησης συνιστά μορφή ιδεολογικής συνενοχής.
4. Η ελευθερία του λόγου προστατεύεται συνταγματικά και αποτελεί θεμέλιο της δημοκρατίας. Η φίμωση μέσω βίας ή κοινωνικής απαξίωσης είναι μορφή αυταρχισμού, ανεξαρτήτως του ποιος την ασκεί.