Πέρασαν τρία χρόνια από τότε που σκοτώθηκε ή καλύτερα δολοφονήθηκε ο πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, Κώσταντίνος Ηλιάκης.
Πέθανε για τη πατρίδα, και έσβησε. Πέθανε για τη πίστη του, προσπαθώντας να διώξει τους βάρβαρους που εισήλθαν στον Ελληνικό εναέριο χώρο. Θυσιάστηκε για όλους εμάς ο Έλληνας πιλότος, ενώ αμειβόταν με μισθό πείνας. Αποφάσισε να χαθεί στους ουρανούς και όχι να αγκαλιάζει τα παιδιά του.
Τρία χρόνια μετά ξανά… τον ανταμείψαμε.
Κανείς δεν τον θυμήθηκε. Κανείς δεν ρώτησε αν η σύζυγος και τα ορφανά παιδιά του έχουν την ανάγκη μας. Τα ΜΜΕ δεν αναφέρθηκαν σε αυτόν, αλλά προτίμησαν να ασχοληθούν με τον αστυνομικό που έσκισε – όπως εκείνοι λένε – σελίδα από το κοράνι. Οι πολιτικοί της χώρας συνέχισαν να τσακώνονται για τα «πράσινα παπαγαλάκια» αλλά και για το… δίλλημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».
Δεν σε θυμήθηκε κανείς
Κωνσταντίνε Ηλιάκη.
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί δεν σε λέγανε ΙΣΜΑΗΛ
Παρμένο από εδώ
🙏 Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο και θέλεις να στηρίξεις τη δουλειά μου,
0 Σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε