ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΜΑΧΕΣ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ Δ.ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Το σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου με το οποίο απορρίπτει την αίτηση για ίδρυση σωματείου στη Μακεδονία με τον παραπλανητικό τίτλο ‘στέγη μακεδονικού πολιτισμού’ αναφέρει κατηγορηματικά ότι:’ η αναγνώριση του σωματείου προσκρούει στην ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης των πολιτών της περιοχής και κατ επέκταση της γαλήνης της χώρας’.
Ολόκληρη η απόφαση είναι ένα μάθημα ιστορίας που το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να τη στείλει για να διδάσκεται στα Γυμνάσια και στα Λύκεια της Ελλάδας.
Η ίδια η απόφαση όμως, έχω την εντύπωση, πως ανοίγει δρόμους σε όλους τους Έλληνες Πολίτες, που έχουν την υψηλή κυριότητα του κράτους, να προσφύγουν στα δικαστήρια, κατά εκείνων που με διάφορους τρόπους προσπαθούν να διαταράξουν την ‘ειρηνική συμβίωση και τη γαλήνη της χώρας’. Όπως για παράδειγμα κατά εκείνων που έκαναν δυο

παραπλανητικές και προσβλητικές για την Ελλάδα και την ιστορία της ιστοσελίδες στο gr.
Διαβάστε σχετικά εδώ: http://taxalia.blogspot.com/2009/12/blog-post_191.html
Όπως επίσης και κατά εκείνων που πλαστογράφησαν το Βουλγαρόφωνο αλφαβητάριο ΑΜΠΕΤΣΕΝΤΑΡ –που είναι δημόσιο έγγραφο της χώρας μας και προήλθε μετά από διεθνή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας-Βουλγαρίας την οποία υπέγραψαν οι ΥΠΕΞ Πολίτης και Καλφόφ- και το παρουσίασαν στην Ελλάδα και στη διεθνή κοινότητα ως ‘μακεδονικό’ και ως απόδειξη ύπαρξης ‘μακεδονικής μειονότητας’ –διασύροντας και συκοφαντώντας την Ελλάδα με την πλαστογραφία τους- και να ζητηθεί η τιμωρία τους σύμφωνα με το νόμο.
Η αναφορά δε των δικαστών στο άρθρο 11 της σύμβασης της Ρώμης είναι πολύ σημαντική και η άμεση σύνδεσή του με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 17-2-2004, που εκδόθηκε στην υπόθεση Gorzelik και λοιπών κατά της Πολωνίας μετά από ατομική προσφυγή κατά του Πολωνικού κράτους, για άρνηση των αρχών αυτού να προβούν στην επίσημη καταχώρηση του σωματείου των προσφυγόντων υπό την επωνυμία ‘’Ένωση των προσώπων σιλεσιανής ιθαγένειας’’ και με την οποία απόφαση έκρινε ότι: ‘ Η ελευθερία συνεταιρισμού δεν είναι απόλυτη και πρέπει να γίνει δεκτό, ότι, όταν ένα σωματείο δια των δραστηριοτήτων του ή των προθέσεων, τις οποίες δηλώνει ρητώς ή σιωπηρώς στο πρόγραμμά του, θέτει σε κίνδυνο τους θεσμούς του κράτους ή τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των άλλων, το άρθρο 11 (της ΕΣΔΑ) δεν αποστερεί από τις αρχές του κράτους την εξουσίας των εν λόγω θεσμών και προσώπων και ότι τούτο απορρέει από την παράγραφο 2 του άρθρου 11 και από τις θετικές υποχρεώσεις του κράτους δυνάμει του άρθρου 1 της συμβάσεως να αναγνωρίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των προσώπων, τα οποία εξαρτώνται από τη δικαιοδοσία του.’
Με βάση αυτή την απόφαση του ΕΔΑΔ, προσωπικά νομίζω, ότι αν κινηθούν νομικά ιδιώτες, σύλλογοι ή άλλοι φορείς της Ελλάδας κατά ιδιωτών, συλλόγων κτλ που προωθούν ιδέες παρόμοιες με τους κυρίους της ‘στέγης μακεδονικού πολιτισμού’, η χώρα μας θα δώσει και μια ΝΟΜΙΚΗ διάσταση στο θέμα του αλυτρωτισμού των Σκοπίων και θα αποκτήσει κι άλλα ισχυρά ερείσματα ΜΕΣΑ στην Ε.Ε. αυτή τη φορά, γιατί υπάρχουν κι άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα αναβίωσης φαντασμάτων….

Αναστάσιος Καζαντζίδης