Η επιβολή καθεστώτος «επιτήρησης» είναι προσωρινή και αναστρέψιμη, η απώλεια εθνικής κυριαρχίας, αν συμβεί, είναι οριστική και μη αναστρέψιμη.

Ομιλία του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος (19/02/10)
Η Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος


Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Σήμερα η χώρα μας περνάει δύσκολες ώρες.

Και η παράταξή μας βρίσκεται σε ιστορική καμπή.

Χρέος μας είναι να επιτύχουμε δύο μείζονες στόχους ταυτόχρονα:

-- Σε ότι αφορά τη χώρα, να τη βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια της, να αντέξει τις πιέσεις, να ξεπεράσει την κρίση. Γιατί η Ελλάδα έχει τεράστιο αναξιοποίητο δυναμικό, ανθρώπινο και φυσικό. Δεν γονατίζει. Και δεν ταπεινώνεται…

-- Σε ότι αφορά την παράταξή μας, να προχωρήσουμε τολμηρά, όχι απλώς στην αναδιοργάνωση, όχι απλώς στην ανασυγκρότηση, αλλά στην Αναγέννησή της. Γιατί και η παράταξή μας έχει τεράστιο δυναμικό ανθρώπων και ιδεών.

Είναι υπερήφανη για την Ιστορία της και την προσφορά της.

Υπερασπίζεται τις αξίες της, που είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρες από ποτέ…

Υπερασπίζεται το συμφέρον του τόπου, σήμερα, που τόσοι πολλοί χτυπούν την Ελλάδα. Και που τόσοι πολλοί χτυπάνε τη Νέα Δημοκρατία, για να πλήξουν κάθε διάθεση αντίστασης της Ελλάδας.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην αρχή δεν γνώριζε - ή έκανε ότι δεν γνώριζε - ποια ήταν η κατάσταση της χώρας. Γι’ αυτό έταζε στους πάντες τα πάντα.

Κι όταν υποχρεώθηκε να αναλάβει τις ευθύνες της, άρχισε να μας λέει ότι «η χώρα απώλεσε μέρος της εθνικής της κυριαρχίας»!

Κι έτσι εμφανίζεται πρόθυμη για μέτρα πολύ χειρότερα από εκείνα που μπορούσε να πάρει μόνη της, πριν λίγους μήνες, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα…

Έτσι, το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να χρεώσει στη Νέα Δημοκρατία τα οδυνηρά μέτρα που αναγκάζεται σήμερα να λάβει, γιατί η ίδια αδράνησε επί πέντε μήνες κι άφησε τη χώρα να γίνει έρμαιο στις ορέξεις των κερδοσκόπων.

Σε τελευταία ανάλυση, κυβερνώ σημαίνει τέσσερα πράγματα:

Προβλέπω, Πείθω, Αποφασίζω και Πράττω.

Δεν σημαίνει ότι επειδή δεν μπορώ να προβλέψω, δεν μπορώ να πείσω, δεν μπορώ να αποφασίσω και δεν μπορώ να πράξω, σχεδιάζω Εξεταστικές Επιτροπές!

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

* Πολλές χώρες έφτασαν σε σημείο αντίστοιχο με αυτό της Ελλάδας ή και χειρότερο. Καμία, ποτέ, δεν διακήρυξε ότι… «έχασε μέρος της εθνικής κυριαρχίας». Καμία!

Η επιβολή καθεστώτος «επιτήρησης» είναι προσωρινή και αναστρέψιμη.

Η απώλεια εθνικής κυριαρχίας, αν συμβεί, είναι οριστική και μη αναστρέψιμη.

-- Η Τουρκία, τέσσερις φορές τα τελευταία τριάντα χρόνια κατάντησε να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κανείς πολιτικός της δεν διανοήθηκε ποτέ να διακηρύξει ότι χάθηκε η εθνική κυριαρχία της…

-- Η Ιαπωνία έχει σήμερα χρέος μιάμιση φορά μεγαλύτερο από όσο είναι το δικό μας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Κανείς πολιτικός της δεν διανοήθηκε ποτέ να διακηρύξει ότι χάθηκε η εθνική κυριαρχία της…

-- Η Ιταλία έχει σήμερα χρέος παρόμοιο με το δικό μας, η Ιρλανδία έχει έλλειμμα παρόμοιο με το δικό μας. Ακούσατε ποτέ κάποιον πολιτικό τους να διακηρύσσει ότι απώλεσαν την εθνική κυριαρχία τους;

* Δεύτερον: επισημαίνω στον κ. Παπανδρέου, ότι ο ίδιος στάθηκε τυχερός. Διότι τέτοιες δύσκολες στιγμές δεν έχει απέναντί του την αντιπολίτευση που αντιμετώπιζαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Διότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΠΑΣΟΚ.

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που αρνιόταν κάθε μεταρρύθμιση, αλλά και κάθε απλό μέτρο νοικοκυρέματος της Οικονομίας, όταν βρισκόταν στην Αντιπολίτευση. Όχι η Νέα Δημοκρατία, που δήλωσε εξ αρχής ότι θα στηρίξει ό,τι είναι απαραίτητο για να σωθεί η χώρα.

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που αρνήθηκε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που μείωσε τα 130 ασφαλιστικά ταμεία σε μόνο 13! Όχι η Νέα Δημοκρατία που στήριξε κάθε αλλαγή…

-- Ήταν το ΠΑΣΟΚ που για κάθε σκάνδαλο της δικής του διακυβέρνησης, αρνιόταν επίμονα οποιαδήποτε Εξεταστική Επιτροπή, καταγγέλλοντας «ποινικοποίηση της Πολιτικής». Κι όταν επανήλθε στην κυβέρνηση δημιούργησε… πέντε εξεταστικές επιτροπές και τώρα πάει για έκτη.

Τώρα δεν υπάρχει ζήτημα «ποινικοποίησης» της Πολιτικής;

Κι είναι η Νέα Δημοκρατία που ψηφίζει εξεταστικές επιτροπές και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση. Και τώρα λέει ναι, στην εξεταστική επιτροπή για την διαχείριση των Οικονομικών μεγεθών. Κι ας αντιδρά σ’ αυτό το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και το μισό υπουργικό Συμβούλιο.

Κι επειδή εμείς ούτε φοβόμαστε το παραμικρό, ούτε έχουμε τίποτε να κρύψουμε, κι επειδή η τωρινή κατάσταση της Οικονομίας μας δεν είναι υπόθεση των τελευταίων ετών, ούτε η «δημιουργική λογιστική» είναι υπόθεση της τελευταίας διακυβέρνησης, συμφωνούμε και επαυξάνουμε:

Όλα στο φώς! Όλη η οικονομική διαχείριση να εξεταστεί εξονυχιστικά. Όχι μόνο από το 2004. Όχι μόνο από το 2000. Όχι μόνο από το 1996. Από το 1981!

Από τότε άρχισε η διόγκωση του χρέους. Αυτή τη διόγκωση πληρώνει ο Ελληνικός λαός σήμερα…

Το 1981 η Ελλάδα ήταν η λιγότερο χρεωμένη χώρα της σημερινής ευρωζώνης. Μετά από δύο πετρελαϊκές κρίσεις, στη δεκαετία του ’70, που είχαν γονατίσει μεγάλες, αναπτυγμένες χώρες της Δύσης, η Νέα Δημοκρατία παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής» μιαν Οικονομία με ελάχιστο χρέος, μόλις 30% του ΑΕΠ!

Οκτώ χρόνια αργότερα, μετά από δύο υποτιμήσεις της δραχμής, μετά από μια διετία ασφυκτικής λιτότητας, κι αφού η χώρα απορρόφησε τα Κοινοτικά Μεσογειακά Προγράμματα, η Ελλάδα βρέθηκε με σχεδόν τριπλάσιο χρέος!

Κάποτε πρέπει να τα συζητήσουμε όλα αυτά.

Και να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός για τις εγγυήσεις του Δημοσίου σε δάνεια των ΔΕΚΟ και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης που είχαν συναφθεί πριν το 1989, επί ΠΑΣΟΚ, και κατέπεσαν από αδυναμία εξυπηρέτησής τους μετά το 1990, επί Νέας Δημοκρατίας, εκτοξεύοντας το χρέος στο 110% του ΑΕΠ.

Μόνο που το νέο αυτό άλμα του χρέους προσπάθησαν να το φορτώσουν στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, κι ας αφορούσε δάνεια που είχαν συναφθεί και είχαν ξοδευτεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Κάποτε πρέπει να βγουν όλα αυτά, αναλυτικά…

Να πούμε λοιπόν όλη την αλήθεια και προς όλες τις κατευθύνσεις και για όλες τις υποθέσεις. Εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα…

Να τα δούμε όλα αυτά. Σε βάθος, αναλυτικά, εξαντλητικά…

Αλλά, προς Θεού, όχι να βγάλουμε τα μάτια μας εμείς οι ίδιοι, με την εξεταστική για την Οικονομία!

Όχι εμείς να δώσουμε επιχειρήματα σε όσους καραδοκούν να πλήξουν κι άλλο την αξιοπιστία της Ελλάδας.

Να γίνουμε καλύτεροι εμείς οι ίδιοι.

Όχι να βοηθήσουμε όσους μας πολεμούν …

Όχι μέσα από τον ολισθηρό δρόμο αυτή της Εξεταστικής για την Οικονομία, να συρθούμε σε άλλες λύσεις, έξω-ευρωπαϊκές.

Γιατί μη γελιέστε. Όλα αυτά μας ωθούν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κι αυτό δεν είναι μόνο επικίνδυνο για την Ελλάδα. Είναι και επιζήμιο για την Ευρώπη. Θα ήταν ομολογία ήττας της ευρωζώνης, μια χώρα-μέλος της να καταλήξει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο…

Μην κάνετε λάθος. Αυτό δεν είναι απλώς εξω-ευρωπαϊκή λύση. Είναι πλήγμα κατά της Ευρώπης.

Ίσως γι’ αυτό ακριβώς, η αναγγελία Εξεταστικής για την Οικονομία, αντί να προκαλέσει αμηχανία σε μας, προκάλεσε αληθινή εξέγερση στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Εμείς δεν μιλάμε, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ, για «ποινικοποίηση» της πολιτικής ζωής.

Εδώ δεν έγιναν, απλώς, κάποια τυχαία σφάλματα.

Έγιναν τραγικά λάθη. Κι επιβλήθηκαν μοναδικές στρεβλώσεις. Για τις οποίες δεν μιλάει κανείς…

Και το πιο σημαντικό, για το οποίο επίσης δεν μιλάει κανείς σήμερα: Η κατάρρευση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας. Που συντελέσθηκε την τελευταία δεκαπενταετία. Και κυρίως με την ένταξη στο ευρώ…

Όχι γιατί φταίει το κοινό νόμισμα.

Αλλά γιατί φταίνε οι όροι υπό τους οποίους μπήκαμε τότε. Και το γεγονός ότι έκτοτε δεν έγιναν οι μεταρρυθμίσεις που θα βοηθούσαν την Ελληνική Οικονομία να αντέξει το κοινό νόμισμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ολόκληρη η αλήθεια είναι ότι μπήκαμε στο ευρώ με υψηλότερη ισοτιμία απ’ ό,τι θα διατηρούσε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής. Ο μόνος τρόπος να σώσουμε την ανταγωνιστικότητά μας ήταν, πλέον, με μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.

Αφού δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε νέα προσαρμογή της συναλλαγματικής μας ισοτιμίας, έπρεπε να προσαρμόσουμε όλα τα άλλα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας: το κόστος, τη διάρθρωση των αγορών, το μηχανισμό χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, τη γραφειοκρατία, το ασφαλιστικό, την αγορά εργασίας και την κεφαλαιαγορά.

Στα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν - στη δεύτερη τετραετία του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» - τίποτε απ’ αυτά δεν έγιναν. Ή μάλλον έγιναν ελάχιστα.

Κι επειδή η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας κατέρρεε, ό,τι δεν κάναμε με πραγματικές μεταρρυθμίσεις, υποχρεωτικά άρχισε να γίνεται με… «δημιουργική λογιστική».

Ένα λάθος έφερε σειρά από χειρότερα σφάλματα.

Αφού δεν μπορούσε να αλλάξει η δυναμική της ελληνικής οικονομίας, άρχισαν να μαγειρεύονται τα νούμερα.

Αφού δεν άλλαζαν τα πραγματικά μεγέθη, άρχισε να «ωραιοποιείται» η λογιστική τους απεικόνιση.

Και σε αυτό μερίδιο ευθύνης έχουν και οι εταίροι μας:

Όταν ξεκίνησε το ευρώ υπήρξε πρόβλημα με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ήταν μια Συνθήκη που επέβαλλε λιτότητα σε περιόδους ύφεσης!

Αλλά σε τέτοιες περιόδους οικονομικής δυσκολίας αυξάνονται τα δημοσιονομικά ελλείμματα και ξεπερνούν το όριο του 3%. Αν γίνουν περικοπές δημοσίων δαπανών και αύξηση φορολογίας σε τέτοιες συνθήκες, είναι πιθανότερο να βαθύνει η ύφεση.

Έτσι, αντί να δώσουν ώθηση σε μια οικονομία της ευρωζώνης, όταν την είχε περισσότερο ανάγκη, επιβαλλόταν στις χώρες που είχαν πρόβλημα συσταλτική πολιτική, που τις καταδίκαζε σε μεγαλύτερη ύφεση ή χρόνια στασιμότητα.

Γνωρίζοντας αυτή την αδυναμία, οι Κοινοτικές αρχές άρχισαν να κάνουν τα στραβά μάτια σε πρακτικές «δημιουργικής λογιστικής». Που τις εφάρμοσαν πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Αλλά όχι μόνο η Ελλάδα…

Τότε ήταν που ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι, σε ένα ξέσπασμά του, χαρακτήρισε το Σύμφωνο Σταθερότητας, «Σύμφωνο… ηλιθιότητας»!

Και λίγο αργότερα, το 2005, το άλλαξαν και το έκαναν πιο ελαστικό.

Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Υπήρξαν θεμελιώδεις στρεβλώσεις και δομικά προβλήματα που ώθησαν πολλές ευρωπαϊκές χώρες να «μαγειρεύουν» τους αριθμούς του ελλείμματός τους. Και στην Ελλάδα η στρέβλωση ήταν μεγαλύτερη, γιατί, επιπροσθέτως, είχαμε μπει με πολύ υπερτιμημένη ισοτιμία και δεν κάναμε τις απαραίτητες δομικές αλλαγές, για να διορθώσουμε τη θεμελιώδη στρέβλωση.

Είμαι αντίθετος σε όλα αυτά.

Δεν πιστεύω στη «δημιουργική λογιστική».

Οι στρεβλώσεις δεν «κρύβονται», οι στρεβλώσει καταργούνται!

Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να αναπτυχθεί ως υπόδειγμα διαφάνειας στους εθνικούς λογαριασμούς της.

Δεν χρειάζεται να μου το πει κάποια Ευρωπαϊκή αρχή, για να αντιληφθώ ότι το έλλειμμά μας είναι μη διατηρήσιμο. Κι ότι το χρέος μας είναι πλέον αυτό-τροφοδοτούμενο και πρέπει να μειωθεί δραστικά με υγιή τρόπο. Όχι με «δημιουργική λογιστική»…

Και δεν μου φαίνεται περίεργο, που μας χτυπάνε οι διεθνείς αγορές.

Δεν χτυπάνε την Ελλάδα.

Χτυπάνε τον «αδύνατο κρίκο» της Ευρώπης.

Γιατί η Ευρώπη έχει δομικές αδυναμίες, που αργά ή γρήγορα θα έρχονταν στην επιφάνεια.

Και διότι η Ελλάδα επέτρεψε στον εαυτό της να γίνει ο «αδύνατος κρίκος».

Αλλά πρέπει να σας πω, ότι μου προκαλεί οργή το γεγονός ότι βγαίνουν και ζητούν τα «ρέστα» μέσα στην Ελλάδα, εκείνοι – δηλαδή το ΠΑΣΟΚ – που επί των ημερών τους θεμελιώθηκαν οι σοβαρές στρεβλώσεις.

Εκείνοι που, με την απραξία που επέδειξαν τους τελευταίους μήνες, κατέστησαν τη χώρα «αδύνατο κρίκο».

Αλλά δεν θα αφήσω απ’ έξω και ορισμένους μεγαλο-παράγοντες της Ευρωζώνης που ανέχθηκαν και υποστήριξαν τις στρεβλώσεις του Συμφώνου Σταθερότητας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Δεν θέλουμε την Πατρίδα μας, επαίτη κανενός. Ούτε προτεκτοράτο κανενός. Δεν τη θέλουμε με μειωμένη αξιοπιστία να εκλιπαρεί τη στήριξη και την επιείκεια των εταίρων της...

Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που μας αξίζει.

Γι’ αυτό επιμένω και σήμερα σε τρία πράγματα:

* Πρώτον, να ξανακερδίσουμε την αξιοπιστία μας διεθνώς. Να μειώσουμε τα ελλείμματα. Να μειώσουμε το χρέος. Γι’ αυτό είναι απαραίτητες δύσκολες αποφάσεις και επώδυνα μέτρα.

* Δεύτερον, να τονώσουμε την Οικονομία μας σήμερα. Να της δώσουμε ανάσες. Να μην αφήσουμε τη μείωση των ελλειμμάτων να προκαλέσει ασφυξία στην αγορά. Ούτε να διαλύσει τη μεσαία τάξη. Ούτε να πυροδοτήσει κοινωνική έκρηξη. Η λιτότητα αφορά περικοπή σπατάλης, όχι περιστολή των ζωτικών αναγκών της οικονομίας και της κοινωνίας.

* Τρίτον, να απελευθερώσουμε την οικονομία μας από τις στρεβλώσεις της. Αυτό άμεσα θα αλλάξει το κλίμα. Και μεσοπρόθεσμα θα απελευθερώσει το αναξιοποίητο δυναμικό της Ελλάδας.

Η πατρίδα μας είναι ευλογημένος τόπος.

Δεν μπορεί να την αφήσουμε να χρεοκοπήσει.

Θα εξαλείψουμε τα ελλείμματα με ανάπτυξη.

Η Νέα Δημοκρατία έδωσε ήδη στη δημοσιότητα 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας. Άμεσα εφαρμόσιμα και μηδενικού κόστους.

Θα κατεβάσουμε το χρέος με ανάπτυξη. Με πραγματική ανάπτυξη. Όχι με λογιστική μεγέθυνση.

Με ανάπτυξη βιώσιμη. Με διάχυση ευημερίας και ευκαιριών.

Με ανάπτυξη που δεν θα την καταγράφουν μόνο οι δείκτες, αλλά θα τη νιώθουν και οι άνθρωποι.

Αυτό το μήνυμα Ελπίδας μόνο εμείς μπορούμε να το δώσουμε πια.

-- Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν πιστεύει στην ανταγωνιστικότητα, πιστεύει μόνο στην «αναδιανομή» μιας «πίτας» που δεν υπάρχει.

-- Δεν πιστεύει στα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας και στη δημιουργικότητα του Έλληνα, πιστεύει μόνο στις επιδοτήσεις και τον κρατισμό.

-- Δεν πιστεύει στην Ελεύθερη Οικονομία. Πιστεύει μόνο στις στρεβλώσεις της Οικονομίας που ακυρώνουν την ανταγωνιστικότητα.

Το ΠΑΣΟΚ ήδη πάσχει από το «Σύνδρομο του Τιτανικού».

Δεν πιστεύει σε τίποτε.

Και δεν το πιστεύουν πια, ό,τι κι αν πει…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σε αυτή την κρίση, η κυβέρνηση δεν έχει μόνο την ευθύνη να πάρει τα σωστά μέτρα. Έχει ακόμα την ευθύνη να κρατήσει ενωμένο το εσωτερικό μέτωπο.

Σφάλματα στην Οικονομική πολιτική μπορεί να της τα συγχωρέσουμε.

Αλλά το γεγονός ότι διασπά το εσωτερικό μέτωπο είναι κάτι που κανένας δεν θα της το συγχωρέσει.

Με τις εξεταστικές επιτροπές μετατρέπει μια συγκυρία όπου επιβάλλεται η μεγαλύτερη ενότητα, σε περίοδο έντονων παραταξιακών συγκρούσεων.

Και με άστοχες πρωτοβουλίες, όπως το νομοσχέδιο για την χορήγηση ιθαγένειας, κινδυνεύει να μετατρέψει την Ελλάδα σε «μαγνήτη» για την παράνομη μετανάστευση. Και να φέρει νέα κύματα απελπισμένων, χωρίς να έχουμε μπορέσει ακόμα να ελέγξουμε τα σύνορά μας.

Τους προειδοποιώ ότι πυροδοτούν έκρηξη μέσα στην Ελλάδα.

Τους προειδοποιώ, ακόμα, ότι η ευκολία με την οποία σκοπεύουν να χορηγούν ιθαγένεια στο εξής, θα διευκολύνει πολλούς μετανάστες να ταξιδεύουν σε άλλες χώρες-μέλη της Ένωσης, ως Έλληνες πολίτες πλέον, παρακάμπτοντας τα εμπόδια της Συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ». Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μεγάλη κρίση με τους εταίρους μας.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Το έχω πει και θα επιμείνω και σήμερα:

-- Δεν κάνουμε «καταστροφική αντιπολίτευση» γκρεμίζοντας τα πάντα, για να έλθουμε μετά να κυβερνήσουμε σε ερείπια…

-- Ούτε κάνουμε παθητική αντιπολίτευση λουφάζοντας στη γωνία και περιμένοντας να τα «θαλασσώσει» η κυβέρνηση για να πέσει η εξουσία ως «ώριμο φρούτο»…

Να το πω ευρύτερα:

Άλλο συναίνεση ευθύνης, άλλο συμπόρευση στο σφάλμα.

Αλλά να το πω και πιο πρακτικά:

Άλλο υπευθυνότητα Πολιτικής κι άλλο συνυπευθυνότητα στη λάθος πορεία.

Κάνουμε ό,τι είναι καλό για την πατρίδα μας. Αλλά δεν συγκυβερνούμε. Ούτε πρόκειται να συγκυβερνήσουμε.

Δεν ασκούμε καταστροφική αντιπολίτευση.

Δεν ασκούμε παθητική αντιπολίτευση…

Ασκούμε ριζοσπαστική Αντιπολίτευση:

Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση ως η μελλοντική κυβέρνηση.

Που οφείλει να ξεκαθαρίσει στο λαό πως θα κυβερνήσει.

Πώς θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Πώς θα αλλάξει τη χώρα και τις δομές της.

Πώς θα αντικαταστήσει ένα πολιτικό σύστημα που εξαντλήθηκε και ένα οικονομικό μοντέλο που χρεοκόπησε.

Πώς θα αποκαταστήσει ξανά την Ελευθερία και την Ισονομία στην κοινωνία, τις ευκαιρίες και την διάχυση ευημερίας στην Οικονομία.

Αναδεικνύουμε μια νέα ατζέντα.

Την ατζέντα της νέας Νέας Δημοκρατίας.

Που θα φέρει τη νέα Μεταπολίτευση.

Που θα δώσει Ελπίδα στο λαό και προοπτική στον τόπο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η νέα Νέα Δημοκρατία που αναγεννάται σήμερα πορεύεται στο 8ο Συνέδριο Θέσεων και Αρχών…

Εν όψει του Συνεδρίου μας θα αναβαθμίσουμε την ίδια την κοινοβουλευτική μας πρακτική.

Σήμερα προχωράμε στην εκλογή νέου Γενικού Γραμματέα Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω τον απερχόμενο Γραμματέα Γιάννη Τραγάκη για τις υπηρεσίες του. Σε δύσκολες, πολύ δύσκολες στιγμές, έμεινε όρθιος και μας βοήθησε να περάσουμε τον «κάβο»…

Υπήρξε και παραμένει φίλος όλων.

Θα παραμείνει στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Αυτός που θα τον διαδεχθεί οφείλει άμεσα να προχωρήσει σε τρία πράγματα:

-- Αξιοποίηση, πλήρη Αξιοποίηση των βουλευτών, ώστε από τον καθένα να υπάρξει η μέγιστη απόδοση και προσφορά.

--Εδραίωση της Αλληλεγγύη, μεταξύ μας και συμπληρωματικότητα όλων με τους υπόλοιπους.

-- Και Ανύψωση του κύρους των βουλευτών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Νέα Μεταπολίτευση θα έλθει έτσι κι αλλιώς.

Θα έλθει από μας ως θεμέλιο μιας ωριμότερης Δημοκρατίας.

Ή θα έλθει ανεξέλεγκτα, ως σεισμός, που θα γκρεμίσει το σύστημα και θα παρασύρει κι εμάς.

Γι’ αυτό αποδίδω τόσο μεγάλη σημασία στη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και στην άμεση αναβάθμισή της.

Ο Κανονισμός μας ισχύει από το 2001. Μετά από δέκα χρόνια περίπου, είναι καιρός να τον βελτιώσουμε. Να τον προσαρμόσουμε στις ανάγκες των καιρών.

Θα ζητήσω από το νέο Γενικό Γραμματέα να ετοιμάσει γρήγορα σχετική εισήγηση προς την Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Η υπηρεσία στήριξης και τεκμηρίωσης της κοινοβουλευτικής μας δουλειάς πρέπει να οργανωθεί καλύτερα.

Οι βουλευτές μας πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την κατάρτιση του νέου κυβερνητικού μας προγράμματος, κατά τομείς δουλειάς, αλλά και κατά νομούς. Μη ξεχνάμε την περιφέρεια.

Και δεν θα υπάρχουν «μεσολαβητές» ή «αναχώματα» στην επικοινωνία μεταξύ μας. Είτε στο γραφείο μου στη Βουλή, είτε στο Κόμμα, θα είμαι στη διάθεσή σας κάθε στιγμή. Για οποιοδήποτε θέμα…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Μεθαύριο, την Κυριακή το πρωί, αρχίζει η Προσυνεδριακή Διαδικασία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Παλαιότερα τα κόμματα μιλούσαν για «πορεία προς το λαό».

Εμείς δεν χρειάζεται να μιλήσουμε γι’ αυτό…

Ο λαός ήλθε σε μας!

Ήλθε και ψήφισε για την ανάδειξη νέου Προέδρου του κόμματος.

Ήλθε για τον εμπιστευθήκαμε.

Ήλθε γιατί του δώσαμε Ελπίδα.

Αυτή την Ελπίδα κάνουμε πράξη σήμερα.

-- Είμαστε το κόμμα που έχει όραμα για τον τόπο.

-- Είμαστε το κόμμα που τόλμησε να μιλήσει για «νέα μεταπολίτευση».

-- Είμαστε το κόμμα που ξαναφέρνει την Πολιτική στο προσκήνιο.

-- Είμαστε το κόμμα που καταργεί τα «στρογγυλεμένα λόγια», τα ξύλινα συνθήματα και τα φθαρμένα στερεότυπα.

-- Είμαστε το κόμμα που τολμά να κάνει την αυτοκριτική του, αλλά αποτινάσσει τα ενοχικά πλέγματα.

-- Είμαστε το κόμμα που δεν ξεγράφει το Έθνος, δεν περιφρονεί την Πατρίδα, δεν καταδημαγωγεί το Λαό, αλλά και δεν διαπραγματεύεται το δημόσιο συμφέρον.

Είμαστε το κόμμα που δεν ευτελίζεται σε λαϊκισμούς, δεν αναλώνεται σε καιροσκοπικά πυροτεχνήματα, δεν υποκύπτει σε ιδεολογική τρομοκρατία, δεν παγιδεύεται σε ψεύτικα διλήμματα, δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς…

Σέβεται τους πάντες, αλλά πρώτα απ’ όλα σέβεται τον εαυτό του.

Και πάνω απ’ όλα σέβεται τον ελληνικό λαό.

Η μεγάλη Κεντροδεξιά που χτίζουμε, δεν φιλοδοξεί απλώς να φτάσει στην εκλογική νίκη. Αλλά να δημιουργήσει μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Δεν έχουμε στόχο απλώς την επάνοδο στην εξουσία.

Φιλοδοξούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Δεν προσπαθούμε απλά να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.

Προσπαθούμε να πιστέψει ξανά ο Έλληνας στον εαυτό του.

* Η αντιπολίτευση που ασκούμε είναι ριζοσπαστική, γιατί δεν προσπαθεί απλώς να διευρύνει τα όρια του εκλογικού μας ακροατηρίου. Γκρεμίζει τα σύνορα και τα τείχη και τις «διαχωριστικές γραμμές»…

* Η αντιπολίτευση που ασκούμε είναι ριζοσπαστική, γιατί δεν περιχαρακώνεται σε ρόλο συμπληρωματικό προς την κυβέρνηση. Μας βάζει ήδη στο προσκήνιο.

Δεν απαντά σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Αναγκάζει την κυβέρνηση να απαντά στις δικές μας πρωτοβουλίες.

Δεν σκιαμαχεί με το χθες. Χτίζει από σήμερα το αύριο.

Δεν είναι συνηθισμένο αυτό που κάνουμε…

Αλλά δεν είναι συνηθισμένοι και οι καιροί που ζούμε.

Δεν είναι εύκολος ο δρόμος που επιλέξαμε.

Αλλά δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για τα μεγάλα και τα αληθινά.

Γυρίστε και κοιτάξτε γύρω σας:

Κι αυτοί που μας ψήφιζαν πάντα,

κι αυτοί που μας ψήφισαν κάποτε

κι αυτοί που δεν μας ψήφισαν ποτέ,

όλοι παρακολουθούν την πορεία μας με μεγάλο ενδιαφέρον, μέρα με την ημέρα .

Όλοι αντιλαμβάνονται ότι, αν κάτι πρόκειται να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο, από μας μπορεί να αλλάξει.

Όλοι, κατά βάθος, αυτό περιμένουν.

Κι όλοι με αυτό μας μετράνε.

Θα φανούμε αντάξιοι αυτών των προσδοκιών.

Η Νέα Δημοκρατία θα γίνει η Ελπίδα της Ελλάδας.

Κι όλοι ξέρουμε ότι, αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα έχει τόσο ανάγκη την Ελπίδα.

Εμείς θα τη δώσουμε… Εμείς : η νέα Νέα Δημοκρατία.

Σας ευχαριστώ

http://www.nd.gr/

http://taxalia.blogspot.com/2010/02/blog-post_7192.html