Κερκόπορτα της Ευρώπης

Η Κεκρόπορτα χρησιμοποιήθηκε για τη δόλια Άλωση της Πόλης.

by Boethius
Η Ελλάδα πιά δεν είναι τίποτε άλλο από την Κερκόπορτα της Ευρώπης. Η παγκόσμια πολυαρχία χρησιμοποιεί την Ελλάδα γιά να ρημάξει την Ευρώπη. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι ο στόχος, αλλά ένα απλό πιόνι προς τον κύριο στόχο. Η Ελλάδα είναι πάρα πολύ μικρή γιά να είναι ο πρωτεύων στόχος της παγκόσμιας πολυαρχίας.

Όπως και προηγούμενες κυβερνήσεις, έτσι και η τωρινή είναι όργανο της πολυαρχίας. Ο σκοπός της δεν είναι άλλος από την αποδόμηση της Ελλάδος γιά να μένει η Κερκόπορτα της Ευρώπης διάπλατα ανοικτή.

Η αντίδραση της Ευρώπης είναι φυσική. Η Ευρώπη θέλει να κλείσει την Κερκόπορτά της την Ελλάδα, βοηθώντας μας τουλάχιστον οικονομικά.

Αλλά η παγκόσμια πολυαρχία μάλλον έχει ήδη προβλέψει την αντίδραση της Ευρώπης. Έτσι, το σαθρό πολιτικό υπόβαθρο της Ελλάδος συνεχίζει απτόητα το έργο του, παρά τις προσπάθειες της Ευρώπης να επέμβει, όπως και όσο μπορεί, οικονομικά τουλάχιστον στην Ελλάδα.

Το άνοιγμα του σαθρού πολιτικού υπόβαθρου της Ελλάδος σε τόσα μέτωπα μονομιάς είναι... αυτοκαταστροφικό. Σαφώς και είναι.

Σε συνδιασμό με τον φόβο μας γιά την ελευθερία, η ψεύτικη ελπίδα από την Ευρώπη καθιστά αδύνατη κάθε αντίδραση των Ελλήνων. Προσέξατε πως, ενώ κάθε άλλη χώρα προσπαθεί να εκμεταλευτεί το είθε επερχόμενο κύμα οικονομικής ανάκαμψης, η παρούσα κυβέρνηση στην Ελλάδα λεηλατεί κάθε προοπτική γιά την οικονομική ανάκαμψη της χώρας μας;

Το αποτέλεσμα; Πάλι φόβος. Περισσότερος και από πριν φόβος. Φόβος να αντιδράσουμε, ακόμη και στην νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών. Οι οποίοι, με τα ελληνικά τους χαρτιά, θα περιφέρονται ελεύθερα στην Ευρώπη. Από την άλλη μεριά, «Η Τουρκία είναι μια ειρηνική χώρα και δεν εισέβαλε ποτέ σε γειτονικά της κράτη». Λες να έχουμε κάνει τόσο, μα τόσο μεγάλο λάθος γιά την Τουρκία, από το 1453 και μετά;

Και ας μην ξεχνάμε τα «Σύννεφα στις σχέσεις κυβέρνησης - Φαναρίου: Δυσαρέσκεια στην Αθήνα». Ούτε στον 5ο μ.Χ. αιώνα να ζούσαμε... Μήπως έκανε καλά ο Ηράκλειτος, που ονόμαζε τους εφευρέτες των θεών και θρησκειών νυχτιπόλους, μάγους, βάκχους, λύνες και μύστες [1, 2, 3];

Η εξουσία αυτών μέχρι σήμερα, βασίζεται στα ίδια βασικά θεμελιακά στηρίγματα που βασίζεται και η παγκόσμια πολυαρχία: στον φόβο και στην ελπίδα που, ως γνωστόν, πεθαίνει τελευταία. Αλλά στα δύο αυτά βασικά θεμελιακά στηρίγματα βασίζεται επίσης και η πολυαρχία του Wall Street και του Lombard Street.

Γιατί; Διότι ένας είναι ο αληθινός θεός ύψιστος της νεοτερικότητας: το
χρήμα! Εμπνέει απορίες η κατάσταση. Και δαιδαλώδης είναι και δυναμικά πολύπλοκη.
Μα πως μπορεί κάποιος να καταδαμάσει τον φόβο; Μήπως είναι μιά μακρά διαδικασία, με δύο βήματα εμπρός και τρία βήματα πίσω;

Μήπως πρέπει να περάσουμε σαν λαός από φάσεις όπου κατανικούμε τον φόβο μας γιά την ελευθερία και φτου κι’ απ’ την αρχή; Και δεν είναι ούτε βέβαιο ότι κανείς ποτέ καταδαμάζει ή γίνεται εραστής του οτιδήποτε. Όταν όμως ξεκινάμε ή προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, τότε βαθμηδόν γινόμαστε καλύτεροι σ’αυτό. Εάν λοιπόν ενίοτε ξεπερνούμε κάποιον φόβο μας, δεν είναι τούτη μιά χαρμόσυνη είδηση? Εάν κατανικήσουμε τον φόβο μας γιά την ελευθερία έστω μία φορά, τότε μπορούμε να το ξανακάνουμε!

Boethius
___________________________________________________________________
[1] Felix J. «Die Fragmente der griechischen Historiker» Leiden 1958.
[2] Αρβανιτάκης Φ., Χριστοδουλου «Ηρακλειτος Απαντα» Εκδοσεις Ζιτρος, Αθηνα
1999.
[3] Kirk G. «Ηρακλειτοs», κοσμολογικα αποσπασματα Εκδοσεις Πολυτυπος, Αθηνα
1985.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_506.html