Μείωση τιμών: H είδηση της ημέρας πέρασε και πάλι στα ψιλά

Η είδηση της ημέρας είναι ότι "...οι ελεγκτές (του ΔΝΤ) έκαναν λόγο για δυσκαμψία των τιμών, θέτοντας το ερώτημα γιατί, παρά την ύφεση, δεν έχουμε μαζική μείωσή τους". 

Βεβαίως τέτοιο μαγικό ραβδάκι μείωσης τιμών ελλείψει υποτίμησης μέσα στο ευρώ δεν υπάρχει, γι' αυτό και το ΔΝΤ νομίζω ότι αρχίζει να προετοιμάζει το έδαφος. Όταν αυτοί λένε "οι τιμές σας δεν πέφτουν" εννοούν "αρχίστε να σκέφτεστε τη ζωή σας εκτός ευρώ"...Σε 4 μήνες θα είναι πιο πιεστικοί για το θέμα, και σε 8 με 12 μήνες θα μας το πουν καθαρά και ξάστερα ότι το ευρώ στην περίπτωση της Ελλάδας ισούται με μια παρατεταμένη ύφεση χωρίς σημείο διαφυγής. Και δεν θα έχουν άδικο σε αυτό...

Εφόσον οι τιμές δεν πέφτουν οι μειώσεις μισθών των μικρομεσαίων πάει εξολοκλήρου στις τσέπες των επιχειρηματιών και όσων έχουν περισσότερα περιουσιακά στοιχεία. Και όταν λέμε τιμές, για να εξηγούμαστε, μιλάμε για τις τιμές όχι μόνο του γάλατος στο σούπερ μάρκετ, αλλά των περιουσιακών στοιχείων συνολικότερα. Αν δεν πέσουν αυτές οι τιμές δεν θα φτάσει και η οικονομία σε νέο σημείο ισορροπίας, δεν πρόκειται να ξαναπάρουν μπρος οι μηχανές της ούτε θα βγούμε από την κρίση.

Αυτό που κατάφερε έως τώρα η κυβέρνηση, δηλαδή να κάνει μερική εσωτερική παύση πληρωμών και να περικόψει τους κατώτερους μισθούς ακόμη περισσότερο, καθώς και τους μισθούς των 1200 ευρώ των δημοσίων υπαλλήλων ρίχνοντας το έλλειμμα, δεν χρειαζόταν κάποια ειδική ικανότητα. Κρίμα τα  PhD στα μακροοικονομικά που σπαταλιούνται στο πώς θα επιβληθούν νέοι έμμεσοι φόροι που θα πλήττουν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. 

Αντίθετα, μόνο αν πέσουν οι τιμές, θα βρεθεί νέο χαμηλότερο σημείο ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης στην οικονομία και  η ανεργία θα αρχίσει να μειώνεται. Ένα εύγλωττο παράδειγμα είναι οι τιμές των ακινήτων, στις υπάρχουσες τιμές οι τράπεζες δεν μπορούν να δανείσουν τόσα χρήματα και οι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν τόσο. Αν όμως οι τιμές τους έπεφταν στο μισό  όπως έγινε σε άλλες χώρες, οι αγοραπωλησίες θα ξανάρχιζαν, οι οικοδόμοι και άλλοι τεχνίτες θα έβρισκαν ξανά δουλειά, οι φόροι του κράτους θα αυξανόταν όπως και η συνολική οικονομική δραστηριότητα. Η δυσκαμψία των τιμών σε όλα τα επίπεδα οδηγεί σε μια αιματηρή στασιμότητα που διογκώνει την ανεργία και αυξάνει το δημόσιο χρέος, άσχετα αν το έλλειμμα πέφτει.

Αυτή είναι η ουσία του οικονομικού μας γρίφου και ο γόρδιος δεσμός μας. Αυτό το μέγεθος πρέπει να παρακολουθούμε.

Έτσι, ενώ η κυβέρνηση κομπάζει για τα κατορθώματά της, το ΔΝΤ της λέει με τρόπο ότι το χαλί  ξυλώνεται από την άλλη μεριά με τις τιμές είτε να ανεβαίνουν, είτε να μένουν σταθερές.

http://greekrider.blogspot.com/2010/07/h.html