Ζούμε σε
Ψευδαίσθηση; Και τότε, γιατί λειτουργεί η Επιστήμη;
Μια
φιλοσοφική διερώτηση γύρω από την πραγματικότητα, την επιστήμη και την
εσωτερική συνέπεια του κόσμου που βιώνουμε.
🔹 Εισαγωγή
Αν όλα όσα βιώνουμε — όσα βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε — είναι ψευδαίσθηση, τότε πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε τις αποδείξεις της επιστήμης; Πώς η αστρονομία, η φυσική, η βιολογία τολμούν να μιλούν για "νόμους" και "αλήθειες", μέσα σε έναν πιθανώς πλαστό ή κατασκευασμένο κόσμο;
Αυτή η
ερώτηση δεν είναι απλώς φιλοσοφική. Είναι ριζική. Και αγγίζει τον πυρήνα του τι
ονομάζουμε γνώση, εμπειρία, και πραγματικότητα.
🔸 Ψευδαίσθηση με κανόνες;
Ας
υποθέσουμε ότι ο κόσμος μας είναι όντως ψευδαίσθηση. Ένα είδος Matrix,
μια ολογραφική προσομοίωση, ένα θέατρο φαινομένων.
Αυτό δεν
σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι είναι χαοτικός. Αντιθέτως, μπορεί να είναι μια ψευδαίσθηση
με σταθερούς κανόνες — δηλαδή, ένας κόσμος με εσωτερική συνέπεια.
Και αυτό
είναι το πεδίο όπου ανθίζει η επιστήμη.
🔸 Η Επιστήμη δεν χρειάζεται
"μεταφυσική αλήθεια"
Η επιστήμη δεν
αποδεικνύει την απόλυτη πραγματικότητα.
Δεν λέει: "ο κόσμος είναι αληθινός επειδή τον παρατηρούμε".
Αντίθετα, λέει:
✦ «Ο κόσμος αυτός παρουσιάζει
κανονικότητες.
Μπορούμε να τις μετρήσουμε, να τις περιγράψουμε και να προβλέψουμε τι θα
συμβεί.
Άρα, μπορούμε να οικοδομήσουμε γνώση.»
Αυτό
σημαίνει πως ακόμη και μέσα σε μια ψευδαίσθηση, μπορεί να υπάρξει επιστήμη — εφόσον
η ψευδαίσθηση είναι συνεπής.
Ακόμη και αν το φως, η βαρύτητα, η ύλη είναι απλώς δεδομένα σε ένα σύστημα
προσομοίωσης, οι σχέσεις τους μπορούν να παρατηρηθούν, να μετρηθούν και να
αποτυπωθούν ως "νόμοι".
🔸 Επιστήμη και Σταθερότητα
Η επιστήμη
στηρίζεται στην επαναληψιμότητα.
Αν ένα φαινόμενο συμβεί μία φορά, μπορεί να είναι σύμπτωση.
Αν συμβεί χίλιες φορές, μπορούμε να διατυπώσουμε θεωρία.
Όχι γιατί κατέχουμε την απόλυτη ουσία των πραγμάτων, αλλά γιατί τα πράγματα
αυτά συμπεριφέρονται με έναν συνεπή τρόπο.
Ακόμη και σε
πεδία όπως η ψυχολογία, όπου η επαναληψιμότητα δεν είναι απόλυτη, η επιστήμη
χτίζει στατιστικές γέφυρες και εργαλεία πρόβλεψης.
🔸 Το Matrix γεννά επιστήμη;
Ναι.
Αν το Matrix έχει λογική δομή και εσωτερική συνέπεια, τότε οι
"κάτοικοί" του μπορούν να παρατηρούν, να γενικεύουν, να εξάγουν
νόμους. Μπορούν να φτιάξουν θεωρίες φυσικής, κοσμολογίας, ακόμα και φιλοσοφίας
— χωρίς να γνωρίζουν ότι βρίσκονται μέσα σε μια προσομοίωση.
Η επιστήμη δεν
έχει ανάγκη την "αλήθεια του έξω κόσμου".
Αρκείται στην πραγματικότητα που εμφανίζεται, όσο αυτή είναι σταθερή,
μετρήσιμη και προβλέψιμη.
🟪 Συμπέρασμα
Η επιστήμη
δεν μας λέει αν ο κόσμος είναι αληθινός.
Μας λέει ότι είναι συνεπής.
Και μέσα σε αυτή τη συνέπεια, ανθίζει η παρατήρηση, ο συλλογισμός, η γνώση, η
ανακάλυψη.
Ίσως τελικά
αυτό να είναι πιο σημαντικό από την ίδια την "απόλυτη" αλήθεια.
🔹 Μια ψευδαίσθηση με σταθερούς
νόμους είναι το έδαφος της επιστήμης.
🔹 Και η επιστήμη είναι ο τρόπος να ταξιδεύουμε μέσα
στο μυστήριο, με όργανο τον λόγο και πυξίδα την επανάληψη.

🙏 Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο και θέλεις να στηρίξεις τη δουλειά μου,
0 Σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε