Νέο δόγμα άμυνας και στρατηγικές αντιπαραθέσεις: Η Ελλάδα αντιμέτωπη με αναδυόμενες απειλές- Ο Δένδιας "καρφώνει" Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη

Η Ελλάδα φαίνεται να διαμορφώνει ένα νέο δόγμα άμυνας, εστιάζοντας στην αυτονομία και την ενίσχυση των νησιών της, εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών για τις αναθεωρητικές διεκδικήσεις της Τουρκίας. Οι αλλαγές αυτές σηματοδοτούν μια στροφή στην αμυντική στρατηγική, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απειλές και στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.

Αυτονομία Νησιών και Υπογειοποίηση Υποδομών Στο επίκεντρο του νέου δόγματος βρίσκεται η επιχειρησιακή αυτονομία των νησιών. Σύμφωνα με πληροφορίες, λαμβάνονται μέτρα ώστε ορισμένα νησιά, που ενδέχεται να αποκοπούν από το σύστημα διοικητικής μέριμνας σε περίπτωση κρίσης, να διαθέτουν αυτονομία σε ρεύμα, νερό και τρόφιμα, καθώς και βασικά φορτία πυρομαχικών για περίπου 30 ημέρες. Η ιδέα είναι ότι οι δυνάμεις των νησιών, ενισχυμένες από την τοπική εφεδρεία,  όπως στη Λέσβο που μπορεί να προσφέρει χιλιάδες εφέδρους, θα είναι ανίκητες σε συνδυασμό με τις υφιστάμενες δυνάμεις.

Ένα κρίσιμο στοιχείο αυτής της νέας προσέγγισης είναι η υπογειοποίηση των υποδομών. Η ανάγκη για υπογειοποίηση αναδείχθηκε από πρόσφατες συγκρούσεις, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, στο Ιράν, στη Χαμάς, όπου τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη καθιστούν "τα πάντα στόχο". Ήδη, το σύνολο των κρίσιμων υποδομών στα στρατόπεδα θα βρίσκεται κάτω από το έδαφος, με έργα υπογειοποίησης που ανακοίνωσε ο κ. Δένδιας να αφορούν 207 σημεία στην ηπειρωτική Ελλάδα και 315 στα νησιά, με ορίζοντα ολοκλήρωσης το αργότερο έως το 2028. Προτάθηκε μάλιστα η ιδέα να τοποθετούνται τορπίλες ή βλήματα υπόγεια, τα οποία θα αναδύονται με ασανσέρ για εκτόξευση και θα κρύβονται ξανά, καθιστώντας αδύνατη οποιαδήποτε απόβαση.

Νέες Τεχνολογίες στην Άμυνα Παράλληλα, το νέο δόγμα προβλέπει την ενσωμάτωση μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε κάθε μονάδα, τόσο για παρατήρηση όσο και για επιθετικές ενέργειες. Επίσης, θα δημιουργηθούν μονάδες αντι-drones, παρόμοιες με τις υπάρχουσες αντιαεροπορικές μονάδες, ένα νέο και σημαντικό στοιχείο στην αμυντική θωράκιση.

Πολιτικές Αντιπαραθέσεις και η Τουρκική Απειλή Εκτός από τις αλλαγές στην αμυντική δομή, αναδείχθηκαν και σημαντικές πολιτικές διαφωνίες σχετικά με την εκτίμηση της τουρκικής απειλής. Ο κ. Δένδιας εξέφρασε εκ νέου την ανησυχία του για μια νέα κρίση λόγω των αναθεωρητικών διεκδικήσεων της Τουρκίας. Τόνισε ξεκάθαρα ότι υφίσταται "μεγάλη και μεγεθυνόμενη απειλή" και ότι οι συμπεριφορές από την "άλλη πλευρά του Αιγαίου επιδεινώνονται συνεχώς". Αυτή η τοποθέτηση έρχεται σε αντίθεση με απόψεις που προτείνουν "ήρεμα νερά" και "όλα καλά", κάτι που ο Δένδιας ερμηνεύει ως ενίσχυση της άλλης πλευράς.

Ο Νίκος Δένδιας υπογράμμισε την κρισιμότητα η Ελλάδα να διαμορφώσει ένα ισχυρό υπόβαθρο αποτροπής, ώστε ο εκάστοτε πρωθυπουργός να μπορεί να διαπραγματεύεται από θέση ισχύος και όχι αδυναμίας, σε περίπτωση κρίσιμων διλημμάτων. Επέκρινε τη θέση περί "Γαλάζιας Πατρίδας", σημειώνοντας ότι πριν από 10 χρόνια αυτή η θεωρία δεν υπήρχε και ότι ο σημερινός βαθμός τουρκικού αναθεωρητισμού ήταν "αδιανόητος πριν μερικά χρόνια". Ουσιαστικά, υποστήριξε ότι η ελληνική πολιτική συνέβαλε στην κλιμάκωση του τουρκικού αναθεωρητισμού, παρά τη συντριπτική αριθμητική υπεροχή της Τουρκίας (1:9).

Μία ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη δήλωση του κ. Δένδια, η οποία προκάλεσε ερωτηματικά, αφορούσε το Καστελλόριζο, λέγοντας ότι ανήκει στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο. Αυτή η θέση συμπίπτει με τη βασική στρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας να απομονώσει το Καστελλόριζο από το Αιγαίο, ώστε να περιορίσει την ελληνική δικαιοδοσία στην Ανατολική Μεσόγειο και να ενισχύσει τα δικά της επιχειρήματα. Ο σχολιαστής εξέφρασε την αδυναμία να κατανοήσει πλήρως το σκεπτικό πίσω από αυτή τη δήλωση.

Στο πλαίσιο αυτών των συζητήσεων, αναφέρθηκε και το βιβλίο του Σταύρου Καλεντερίδη, "Υποχωρήσεις στο Αιγαίο", το οποίο εμβαθύνει ιστορικά στις τρεις κρίσεις που οδήγησαν την Ελλάδα στην ανοχή της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας: την εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου, το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Συνολικά, η συζήτηση αναδεικνύει μια περίοδο έντονης ανησυχίας για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας, με την κυβέρνηση να προχωρά σε ριζικές αλλαγές στο αμυντικό δόγμα, ενώ παράλληλα διαφαίνονται σημαντικές διαφωνίες εντός του πολιτικού συστήματος σχετικά με την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής και την ανάγκη για ισχυρή αποτροπή.