Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά, μονάχοι σα λεοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά; Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμεν κλαδιά, να φεύγωμ’ ...