Θα χαθούν πολλά αν δεν υπάρξει ξεσηκωμός του λαού

Γράφει η ΤΖΩΡΤΖΙΑ ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ
Μας ζητούν να επαναδιαπραγματευτούμε τα σύνορά μας
Ένα αδελφάτο ιστορικών υπονομεύει τις θέσεις μας και κάποιοι ακαδημαϊκοί λένε να δώσουμε μερικές βραχονησίδες στην Τουρκία!
Δυστυχώς η ράτσα μας κουβαλάει κακό ριζικό, τον Ηροστρατισμό
ΑΓΩΝΙΑ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ



«Η μεγαλύτερη πρεσβεία των Αμερικανών με τα πλέον εκσυγχρονισμένα συστήματα παρακολούθησης κτίζεται αυτήν τη στιγμή στη γειτονιά μας, στα Σκόπια, τον νέο δορυφόρο της Αμερικής στα Βαλκάνια. Κι εμείς ακολουθούμε μια μεθοδευμένη και επικίνδυνη πολιτική διολίσθησης για τα εθνικά μας θέματα. Μια πολιτική που θα μας οδηγήσει στην αναδιαπραγμάτευση της Συμφωνίας της Λωζάννης και σμίκρυνση του εθνικού μας χώρου».

«Ναι είμαι εξαιρετικά απαισιόδοξος για τα εθνικά μας θέματα», δηλώνει με μελαγχολία ο Γιάννης Καψής σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «ΠΑΡΟΝ». Κάνει λόγο για «αδελφάτο ιστορικών» που συνειδητά υπονομεύουν τις ιστορικές μας θέσεις και αποκαλύπτει ότι ο πατέρας του φοίτησε σε ένα είδος κρυφού σχολειού.

Είναι κατηγορηματικός στη θέση του: «Εάν δεν υπάρξει μια εξέγερση της κοινής γνώμης -και δεν εννοώ επανάσταση- προ της συμφοράς, τότε θα χαθούν πολλά. Οι ιθύνοντες βαυκαλίζονται με τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν μειωμένο ενδιαφέρον για τα εθνικά θέματα. Εάν όμως μελετήσουν την Ιστορία, και κανείς πολιτικός δεν μπορεί να κάνει πολιτική χωρίς να ξέρει καλά Ιστορία, θα δουν ότι όταν εθίγησαν τα εθνικά μας θέματα αποτέλεσαν τη συνισταμένη όλης της λαϊκής οργής.

Κάνουν κι ένα ακόμη λάθος οι πολιτικοί μας. Πιστεύουν ότι ο ελληνικός λαός λησμονεί. Θα πω κάτι που ίσως να μην το έχετε προσέξει. Η ελληνική γλώσσα, η οποία έχει δύο και τρεις λέξεις για κάθε έννοια, έχει μία και μόνο λέξη για τα δυσάρεστα νυχτερινά όνειρα: Εφιάλτης. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ένας πολύ εργατικός και ικανός πολιτικός, κατέστρεψε την πολιτική του πορεία όταν είπε το περιβόητο: “Μετά δέκα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το Σκοπιανό”. Και η δυναστεία των Γκλίξμπουργκ δεν ρίζωσε γιατί φέρει την κατάρα του 1922».

= Ενστερνίζεστε την άποψη ότι από το 2000 και μετά δεν έχουμε εξωτερική πολιτική;

– Εξωτερική πολιτική είχαμε σε δύο περιόδους. Στην περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου και στην περίοδο του Ελευθερίου Βενιζέλου, και εν μέρει στην τελευταία περίοδο της προεδρίας Καραμανλή. Όποιος θέλει να με διαψεύσει ας έρθει ενώπιος ενωπίω. Βεβαίως μετά το 2003 κάναμε ορισμένα σημαντικότατα βήματα όπως η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι μεγίστη επιτυχία. Το αντίτιμο όμως είναι βαρύ: Με τη Συμφωνία του Ελσίνκι αναγνωρίσαμε επίσης ότι και η Τουρκία έχει συμφέροντα στο Αιγαίο.

Εγκαταλείψαμε δηλαδή τη βασική θέση μας ότι εμείς αναγνωρίζουμε ως υπαρκτό θέμα μόνο την υφαλοκρηπίδα. Όποιος άλλος έχει δικό του θέμα ας προσφύγει στο Δικαστήριο της Χάγης.

= Είσαστε αμετακίνητος στη θέση σας ότι αυτό το θέμα δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διμερών συνομιλιών;

– Έχετε σπίτι;

= Έχω.

– Αν κάποιος σας πει ότι η αυλή είναι δική του, θα τη διαπραγματευθείτε μαζί του ή θα του πείτε πήγαινε στο δικαστήριο; Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ακαδημαϊκοί που από το ύψος της επιστημονικής αυθεντίας τους μας σνoμπάρουν, εμάς της Σχολής του Ανδρέα Παπανδρέου και υποστηρίζουν ότι πρέπει να αρχίσουμε συνομιλίες.

Κατ’ αρχάς αρνούμαι να υποκύψω στη δεσποτεία της αυθεντίας, κι όταν ακόμη η αυθεντία αυτή είναι πραγματική και όχι επίπλαστη. Και θα παρέφραζα τη φράση του Κλεμανσό, λέγοντας ότι η εξωτερική πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους καθηγητές. Θα υπήρχε ο κίνδυνος να φθάσει στην κατάντια που έχουν φθάσει σήμερα τα πανεπιστήμιά μας.

διαβάστε όλη την συνέχεια έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον