Ποιοι μας σερβίρουνε γαύρο με φάβα

Θα επιτρεπόταν σε αεροσκάφος των Κυπριακών Αερογραμμών να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Σμύρνης για παράδειγμα,, όπως διέταξε η Ντόρα την υπηρεσία της Πολιτικής Αεροπορίας να επιτρέψει στο αεροσκάφος των «Μακεντόνσκι» να προσγειωθεί στην Κέρκυρα;

Μα αστειευόμαστε;

Εδώ η Τουρκία –ατιμωρητί- δεν εφαρμόζει συμφωνίες με την ΕΕ που την «υποχρεώνουν» να δέχεται κυπριακά πλοία στα λιμάνια της…

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, στην πρώτη συνάντησή του με την Ντόρα, της τράβηξε ένα σκαμπίλι, ξεκαθαρίζοντας πως η Τουρκία και δεν θα εφαρμόζει το πρωτόκολλο «επαναπροώθησης των μεταναστών».

Αλλά είπαμε η Τουρκία είναι το «κακομαθημένο παιδί της Ουάσιγκτον», κι εμείς το υπάκουο. Μην τυχόν και θυμώσουμε την μαμα Χίλαρυ, που διαδέχτηκε την μάμα Κοντολίζα ΡάιΧ, που είχε διαδεχθεί με τη σειρά της τη μάμα΄Όλμπράιτ και πάει λέγοντας.

«Κυρία υπουργέ (θα μπορούσε να πει στη Χίλαρυ η Ντόρα) ιδού το υπουργείο σας» (δείχνοντας κατά Βασιλίσσης Σοφίας μεριά. (Ποιητική αδεία, παραφράζω τη γνωστή φράση της Φρείκης «ιδού ο στρατός σας».

Αλλά τι θέλω και γκρινιάζω. Αυτούς βγάζει η κάλπη, άρα αυτή την πολιτική εφαρμόζουνε. Είναι γνωστό ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Όταν αναθέτουμε σε έναν ανεπάγγελτο, που δεν κατάλαβε τι θα πει δουλειά, μια και δεν εργάστηκε ποτέ να αναλάβει τα ηνία της χώρας, ύστερα απορούμε όταν μας λέει πως «κουράστηκε». Και που να είχε υποχρεωθεί να κάνει υπερωρίες. Χωρίς να τις πληρώνεται μάλιστα, όπως γίνεται πλέον παντού, με την καταστρατήγηση από την κυβέρνηση ή με την ανοχή της, κάθε άρθρου εργατικής σύμβασης.

Και στην ουρά τον περιμένει ο έτερος ανεπάγγελτος. Ο οποίος στηρίζεται σε ένα περιβάλλον καιροσκόπων, που του πουλάνε μούρη κι αυτός τους αποδέχεται επειδή δεν ξέρει τι άλλο να κάνει.

Σ΄αυτό τον τόπο, που κατορθώσαμε να απαλλαγούμε από την δυναστεία, επειδή ευτυχώς ήταν μαλάκας ο τέως, διαιωνίζουμε τρία τζάκια. Και άντε να καταλάβουν τα παιδιά μας, ότι «σόι πάει το βασίλειο», και πως τον Καραμανλή διαδέχτηκε ο Παπανδρέου, ύστερα πάλι η χούντα όταν τα σκάτωσε, έφερε από την εξορία τον Καραμανλή πάλι, κι ύστερα ήρθε ένας δεύτερος Παπανδρέου , με διάλειμμα Σημίτη, που έδωσε το δαχτυλίδι σε έναν τρίτο Παπανδρέου, που έχασε όμως τις εκλογές από έναν δεύτερο Καραμανλή, που ετοιμάζεται να χάσει από τον τρίτο Παπανδρέου.

Α, ναι! Στο μεσοδιάστημα υπήρξε ένα κακό όνειρο, που το λέγανε Μητσοτάκη. Που έχει την Ντόρα κι έναν γιο που τι άλλο μπορούσε να γίνει από το να πάρει κι αυτός ένα έδρανο στο Κοινοβούλιο. Πιο εύκολα εκλέγεται κάποιος από τζάκι στη Βουλή, παρά να πιάσει δουλειά στην ελεύθερη αγορά. Η ελεύθερη αγορά φροντίζει μετά, για τον εξοπλισμό του γραφείου του.

Τώρα θα μου πείτε πως υπάρχει κι άλλη λύση: Σύριζα, ακολουθείται όμως κι εκεί η πεπατημένη. Ο Αλέκος έδωσε το δαχτυλίδι στον Αλέξη κι ύστερα τσακωθήκανε. Αδιέξοδη η πολιτική σ’ αυτή τη χώρα.

Όπου από τη μια δεν πληρώνονται οι συμβασιούχοι στους δήμους – γιατί δεν υπογράφει ο πάρεδρος- κι από την άλλη προκηρύσσεται διαγωνισμός για νέα φουρνιά συμβασιούχων. Μη λάχει και δεν κρατήσουμε ομήρους κάποιους ώστε να εξασφαλίσουμε τις ψήφους τους.

Η χώρα με τις πελατειακές σχέσεις. Οι πολίτες πελάτες των πολιτικών, που είναι πελάτες των βαρόνων, που είναι πελάτες των πολυεθνικών και πάει λέγοντας.

Κι ύστερα σου λέει πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει… Μπας κι αργοσβήνει;

ΥΓ. Στο γεύμα των υπουργών Εξωτερικών του ΟΑΣΕ, στην Κέρκυρα, τους σέρβιραν γαύρο με φάβα.

προέλευση