Στα νύχια της Siemens.

1. Ο σφικτός εναγκαλισμός μεταξύ SIEMENS και ΟΤΕ , με άρμα τις αδιαφανείς διαδικασίες και τις μίζες που λεηλάτησαν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού ξεκινούν στην ουσία από το 1988. Εκείνη την εποχή γίνονται οι πρώτες αναθέσεις στην γερμανική εταιρεία (μαζί με την INTRACOM), όταν στο τιμόνι του κρατικού, τότε, ΟΤΕ είναι το πρωτοπαλίκαρο του ΠαΣοΚ και κουμπουροφόρος Θεοφάνης Τόμπρας (γνωστός και για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών μέσω του ΟΤΕ και την παραπομπή του από τη Βουλή στο Ειδικό Δικαστήριο μαζί με τους Ανδρέα Παπανδρέου και Κ. Τσίμα). Το 1989 αναθέτει ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ στις εταιρείες SIEMENS - INTRACOM 470.000 ψηφιακές παροχές αξίας 32,5 δισεκατομμυρίων δραχμών. Από εδώ ουσιαστικά ξεκινά ένας αργόσυρτος και σφιχτός εναγκαλισμός της SIEMENS και της INTRACOM με τον ΟΤΕ. Με εισαγγελική παρέμβαση η σύμβαση ματαιώνεται και ο Τόμπρας κάτω από τις πιέσεις της κυβέρνησης Τζαννετάκη ( Ν.Δ-Αριστερά), που είχε αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, παραιτείται.

2. Στις 20 Δεκεμβρίου 1989 και στις 31 Ιανουαρίου 1990 (οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα) υπογράφονται δύο συμβάσεις του τότε κρατικού ΟΤΕ, με τις δύο εταιρείες (IΝΤRΑCOM και SIEMENS) συνολικού ύψους 31,5 δισεκατομμυρίων δραχμών. Το έντονο παρασκήνιο για τις ψηφιακές συνδέσεις του ΟΤΕ και οι διάφορες πιέσεις, οδηγούν στην ουσία στην πτώση της οικουμενικής κυβέρνησης. Αυτές οι ψηφιακές συνδέσεις βρέθηκαν τον Ιανουάριο του 1992 επί κυβερνήσεως ΝΔ στο στόχαστρο του τότε 7ου τακτικού ανακριτή, κ. Νεκτάριου Βαζαίου, ο οποίος άσκησε ποινική δίωξη εναντίον τεσσάρων στελεχών της διοίκησης του ΟΤΕ (Τάσος Μαντέλης, πρόεδρος του ΟΤΕ για την τριετία 1985 -88, Τόμπρας, Τάσος Μήνης, Κιουλάφας) και εναντίον του κ. Σ.Κόκκαλη και του κ.Μπέρντχαρντ Ντόμπεκ,εκπροσώπου της SIEMENS. Όλοι απαλλάχθηκαν με το βούλευμα 597 του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών στις 10 Οκτωβρίου 1993...Την ίδια ακριβώς ημέρα της εκλογικής νίκης του ΠαΣοK !!!
3. Ιούλιος του 1990: αυτή την περίοδο χρονολογείται και το «άνοιγμα» των πρώτων (όχι ονομαστικών) λογαριασμών στο Σάλτσμπουργκ, ιδιαίτερα του ΣΑΜΟΣ, μέσω των οποίων ο κ. Ηλίας Γεωργίου κάλυπτε διάφορες .....«χρήσιμες δαπάνες». Ο λογαριασμός αυτός –ο πρώτος από τους ελληνικούς λογαριασμούς στην τράπεζα «Ρεϊφέιζενμπανκ» του Σάλτσμπουγκ– ανοίχθηκε λίγους μήνες μετά την κυβερνητική αλλαγή, αλλά όχι αλλαγή και της διοίκησης στον ΟΤΕ. Στις 5 Δεκεμβρίου του 1990 η SIEMENS κατόρθωσε, παρότι δεν είχε παρά ελάχιστη σχετική προϋπηρεσία, να κερδίσει το έργο της βύθισης του υποβρυχίου καλωδίου Αιγαίου, το οποίο συνέδεε με οπτικές ίνες τα νησιά. Μέσα από τον ΟΤΕ...παίχτηκαν μυστήρια ταχυδακτυλουργικά παιχνίδια. Η σήψη στον οργανισμό έχει προχωρήσει (από την εποχή Τόμπρα) πολύ βαθιά και σε πολλές βαθμίδες διοικητικών στελεχών. O αρμόδιος υφυπουργός της ΝΔ για τις τηλεπικοινωνίες κ. Απόστολος Κράτσας διαφωνεί έντονα, και στις «συγκρούσεις» που ακολούθησαν, έδιωξε κυριολεκτικά μέσα σε μια νύχτα τον τότε Γενικό Διευθυντή του ΟΤΕ κ. Κυριάκο Κιουλάφα, τον οποίο ο κ. Κεφαλογιάννης έχει χαρακτηρίσει .....«τυφλοπόντικα της διαπλοκής». Χαρακτηριστικό για τα όσα διαδραματίζονται εκείνη την εποχή είναι όσα αναφέρονται σε σημείωμα του μέχρι το 1998 οικονομικού διευθυντή της SIEMENS HELLAS κ. Χρήστου Καραβέλα (ο γνωστός φυγόδικος σήμερα) προς τον τότε γενικό διευθυντή της εταιρείας κ. Ηλία Γεωργίου ( προφυλακισμένος σήμερα από τον κ. Ζαγοριανό για τα μαύρα ταμεία της SIEMENS). «Ηλία μου» λέει ο κ. Καραβέλας «η Ν.Δ. και ο Κράτσας συνεχίζουν την ίδια επιπολαιότητα ( βλέπετε πως κατανοούσαν την διαφάνεια οι σημερινοί κατηγορούμενοι της SIEMENS HELLAS. Ως ... επιπολαιότητα...) και αυτοί μεν καλά να πάθουν αν δεν ξαναβγούν, εμείς όμως τι φταίμε; ( εννοώντας ότι χάνουν τις συμφωνίες και τα μπόνους- μίζες ).
4. 1992: Η συνέχεια της ιστορικής ανασκόπησης της MIZENS, γράφεται με τον περιβόητο διαγωνισμό 7753/23.7.1992 για 1.000.000 παροχές και 150.000 κυκλώματα, αρχικής αξίας ύψους 42 δισεκατομμυρίων δραχμών. Στην ουσία ήταν το μεγαλύτερο έργο της εποχής και το οποίο θα μετέτρεπε το νικητή του διαγωνισμού από απλό ανάδοχο, σε ....στρατηγικό εταίρο του ΟΤΕ. Οι τιμές που προσέφεραν η SIEMENS και η ΙΝΤRΑCΟΜ απείχαν τρομακτικά από τις προσφορές των άλλων εταιρειών (40.000 δρχ ανά ψηφιακή παροχή). Τελικά οι δύο εταιρείες "αναγκάζονται" να κατεβάσουν τις τιμές τους , αλλά και πάλι οι διαφορές είναι μεγάλες (23.000 δρχ ανά παροχή). Το ισχυρό πολύπλευρο παρασκήνιο όμως πιέζει για να ...κατακυρωθεί ο διαγωνισμός στις εταιρείες SIEMENS και INTRACOM. Η τότε κυβέρνηση της ΝΔ αντιδρά και πιστεύει ότι αυτό πρέπει να γίνει από τη νέα διοίκηση του ΟΤΕ, που θα οδεύει στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης. Με αυτό το σκεπτικό πάμε σε συνεχείς αναβολές.
5. 1993: Έτσι φθάνουμε στις εκλογές του 1993 (10 Οκτωβρίου) τις οποίες κερδίζει το ΠαΣοΚ. Την ....ίδια ακριβώς ημέρα (?) (15/8), εκδίδεται το βούλευμα 597 του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών με το οποίο... απαλλάσσονται όλοι οι κατηγορούμενοι ( Σ.Κόκκαλης της INTRACOM, Μπέρντχαρντ Ντόμπεκ της SIEMENS, Τ. Μαντέλης, Θ.Τόμπρας,Τ.Μήνης, Κ.Κιουλάφας του OTE), για τις παλαιότερες "αμαρτωλές" συμβάσεις του 1990, που στην ουσία είχαν προκαλέσει την πτώση της οικουμενικής κυβέρνησης. Στην κεφαλή του ΟΤΕ εγκαθίσταται ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών του ΠαΣοΚ και αποκαλούμενος επί σειρά ετών ..."ταμίας του κόμματος", κ. Π.Λάμπρου, ο οποίος καλείται να ...λύσει το πρόβλημα της μεγάλης αυτής σύμβασης(7430). Και το λύνει!! Καλεί έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ του ΟΤΕ στις 22.3.94. Εκεί ανακοινώνει ότι η προσφορά ( η υπερβολικά ακριβότερη όπως προανέφερα) των εταιρειών SIEMENS και INTRACOM ισχύει μόνο μέχρι ...την επομένη (23.3.94). Η εισήγηση της επιτροπής προμηθειών και ο σχετικός ογκώδης φάκελος μοιράσθηκε στα μέλη του ΔΣ ....λίγο πριν από την συνεδρίαση. Μέσα σε 18 ώρες που διήρκεσε η συνεδρίαση ( με μια μικρή διακοπή) συνέβη το εξής πρωτοφανές . Τα μέλη του (σχετικά νέου και διορισμένου από το ΠαΣοΚ) ΔΣ του ΟΤΕ ,διάβασαν και κατανόησαν χίλιες περίπου σελίδες , με άκρως εξειδικευμένο και δυσνόητο περιεχόμενο και .....αποφάσισαν (?) να κατακυρώσουν τον διαγωνισμό στις εταιρείες .....SIEMENS και INTRACOM. Η υπογραφή αυτής της σύμβασης ( με τις ...τρομακτικά ακριβότερες προσφορές των δύο εταιρειών, έναντι των υπολοίπων), μετά από μήνυση του πρώην υπουργού της ΝΔ κ. Ανδριανόπουλου το 1995, με το βούλευμα 685 του Συμβούλιου Εφετών Αθηνών, μπαίνει στο αρχείο, επικυρώνοντας στην ουσία την πρόταση του εισαγγελέα Εφετών κ. Λ. Καράμπελα , ο οποίος είχε κρίνει ότι ....όχι μόνον δεν ζημιώθηκε, αλλ’ αντίθετα, ....ωφελήθηκε...(?) το Δημόσιο από τη σύμβαση του ΟΤΕ με τις εταιρείες SIEMENS και INTRACOM. Στο ίδιο διάστημα ανοίγονται από τους κ. Γεωργίου και Καραβέλλα της SIEMENS, αρκετοί λογαριασμοί όχι μόνο στην Ελβετία αλλά και τη Μεγάλη Βρετανία, οι οποίοι κινούσαν ανελλιπώς τις μίζες της εταιρείας. Οι λογαριασμοί αυτοί δεν έχουν ανοίξει ακόμα όλοι από τις δικαστικές αρχές, λόγω της χρονοβόρου διαδικασίας από τις τράπεζες, παρότι έχουν υποβληθεί τα σχετικά αιτήματα. Το άνοιγμα αυτών των λογαριασμών αναμένεται να γίνει έως τις 15 Σεπτεμβρίου, δίνοντας ένα νέο «στίγμα» των .....«διακριτικών πληρωμών» στο διάστημα των μέσων της δεκαετίας του ’90. Δεν είναι τυχαίο ότι στις 7/8, ο 4ος ειδικός ανακριτής κ. Ν. Ζαγοριανός, φαίνεται να αποζητεί το ρόλο και άλλων προσώπων,( Σ.Κόκκαλης ,Π. Λάμπρου), τα οποία δεν έχουν κληθεί μέχρι στιγμής ούτε ως μάρτυρες στην υπόθεση των «μαύρων ταμείων» της SIEMENS. Κάτι που , σύμφωνα με πληροφορίες , προβλέπεται να συμβεί το επόμενο χρονικό διάστημα.
6. Στις 27 Ιουνίου 1995 (επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου) ύστερα από μήνυση που κατέθεσε τότε ο πρώην υπουργός Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο τότε εισαγγελέας Εφετών κ.Γιώργος Ζορμπάς έκρινε παράνομη την προμήθεια των ψηφιακών. Μέσα σε ...δύο ημέρες (?) ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών κ.Χριστόφορος Τζανακάκης αφαίρεσε από τον κ. Ζορμπά την υπόθεση και ανέθεσε στον εισαγγελέα Εφετών κ. Λ. Καράμπελα να κάνει..... νέα έρευνα (?). Ο κ. Καράμπελας παρέπεμψε την υπόθεση στο Ελεγκτικό Συνέδριο το οποίο έκρινε τον διαγωνισμό άκυρο. Με βάση και το πόρισμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου ο κ. Καράμπελας άσκησε τότε ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου για τρία κακουργήματα και τρία πλημμελήματα. Μεταξύ των κατηγορουμένων ήταν ο κ. Κόκκαλης της INTRACOM και ο κ. Ηλίας Γεωργίου της SIEMENS (σημερινός κατηγορούμενος και προφυλακισμένος για το σκάνδαλο των μαύρων ταμείων της SIEMENS).
7. Στις 10 Δεκεμβρίου 1997 (επί κυβερνήσεως Σημίτη και την ίδια περίοδο που υπογράφονταν οι ....προγραμματικές συμφωνίες του ΟΤΕ) ο κ. Καράμπελας προτείνει να ....απαλλαγούν (?) όλοι οι κατηγορούμενοι, κρίνοντας ότι .....όχι μόνον δεν ζημιώθηκε, αλλ’ αντίθετα, ....ωφελήθηκε...(?) το Δημόσιο από τη σύμβαση του ΟΤΕ με τις εταιρείες SIEMENS και INTRACOM... Μετά το 1994 και την ανάθεση του μεγαλύτερο έργου της εποχής ( σύμβαση 7430) ,εν μια- κυριολεκτικά- νυκτί από τον κ. Π. Λάμπρου και το ΠαΣοΚ, στις εταιρείες SIEMENS και INTRACOM, στα χρόνια που ακολούθησαν οι συγκεκριμένες εταιρείες δεν έπαψαν ποτέ να αναλαμβάνουν έργα, είτε επικρατώντας σε διαγωνισμούς, είτε με απευθείας αναθέσεις (270.000 ψηφιακές παροχές τον Μάρτιο του 1996 και ακόμα 338.000 ψηφιακές παροχές τον Ιανουάριο του 1997). Εν τω μεταξύ η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. είχε λάβει προθεσμία να αναθέτει προγραμματικές συμφωνίες έως και τις 31 Δεκεμβρίου 1997. Από την πρώτη ημέρα του 1998 γίνονταν υποχρεωτικοί οι διεθνείς διαγωνισμοί. Υπουργός Μεταφορών ( ένα υπουργείο που αγόραζε ...βαγόνια, λεωφορεία, αεροπλάνα και ...ψηφιακές παροχές) ήταν ο κ. Καστανίδης. Έχοντας δει ....πώς λειτουργεί το σύστημα υπογραφής συμβάσεων και καταβολής προμηθειών, στις 30 Αυγούστου του 1997 παραιτήθηκε, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, στην επιστολή του προς τον πρωθυπουργό κ. Σημίτη, ότι «ορισμένοι εκλαμβάνουν την παρουσία μου στο υπουργείο Μεταφορών ως εμπόδιο στην ...ελεύθερη άσκηση των παιγνίων τους». Ο κ. Καστανίδης ήταν ο έκτος υπουργός Μεταφορών που έφευγε υπό .....ανώμαλες συνθήκες, σε ένα χρονικό διάστημα μόλις τεσσάρων ετών. Τη θέση του ανέλαβε ο κ. Τάσος Μαντέλης, ο οποίος υπέγραψε τον Δεκέμβριο του 1997, λίγο πριν εκπνεύσει η διορία της Ε.Ε., την ανάθεση έργων ύψους 373 δισεκατομμυρίων δραχμών στις εταιρείες INTRACOM του κ. Σ. Κόκκαλη και SIEMENS .
8. 1997: Στις διαδικασίες του συστήματος Siemens υπάγεται και η προγραμματική συμφωνία του 1997 μεταξύ SIEMENS και ΟΣΕ, για την παράδοση ντιζελομηχανών και άλλου τροχαίου υλικού. Πρόκειται για απευθείας ανάθεση, ύψους 235 εκατομμυρίων ευρώ ( 80 δισεκατομμυρίων δραχμών). Για την περίπτωση αυτή πρώην στέλεχος της SIEMENS στην Γερμανία έχει καταθέσει ότι «τις μίζες προς τον ΟΣΕ έπρεπε κανονικά να πληρώσει το εργοστάσιο της εταιρίας μας στο Ερλαγκεν, αλλά ο κ. Χριστοφοράκος τηλεφώνησε σε εμάς στα κεντρικά και μας είπε «δώστε τα εσείς τώρα (η μητρική SIEMENS δηλαδή) και πάρτε τα μετά, από τους ανθρώπους σας στο Ερλαγκεν». Μέρος από τις μίζες αυτές όπως αποδεικνύεται από την κίνηση των αμαρτωλών λογαριασμών , πληρώθηκε το 2001. Οι προμήθειες τροχαίου υλικού από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 καθιερώθηκε να γίνονται με ευθύνη των κυβερνήσεων και των διοικήσεων των οργανισμών υπό τον έλεγχο διακομματικής επιτροπής της Βουλής. Αξιοσημείωτο είναι ότι με εντολή του κ. Κώστα Καραμανλή από το 1997 που ανέλαβε την ηγεσία της Ν.Δ. οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. αποχώρησαν από όλες τις διακομματικές επιτροπές προμηθειών και δεν συμμετείχαν σε καμιά από αυτές μέχρι το 2004.
9. Μέχρι και το 2002, τελευταίο έτος υλοποίησης των προγραμματικών συμφωνιών, με τις ....επεκτάσεις... που έγιναν τα ενδιάμεση έτη, το συνολικό κόστος τους είχε αγγίξει τα ...565 δισεκατομμύρια δραχμές. Πρόσφατα ο κ. Μαντέλης δήλωσε ότι ο ίδιος δεν φέρει καμιά ευθύνη για την υπογραφή των προγραμματικών συμφωνιών. Υπεύθυνοι, λέει, είναι τα ΔΣ του ΟΤΕ και οι ...υπηρεσιακοί παράγοντες , οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με τον έλεγχο, τη διαπραγμάτευση της σύμβασης καθώς επίσης και την επιλογή του προμηθευτή. Ο ίδιος, αναφέρει ο κ. Μαντέλης, απλά υπέγραψε μια σύμβαση την οποία... του είχαν εισηγηθεί. Μεταξύ των μελών στα ΔΣ του ΟΤΕ εκείνης της περιόδου -όπως για παράδειγμα το 2002- φιγουράρουν ονόματα , όπως, του στελέχους του ΠαΣοΚ και σημερινού υπόδικου κ. Σκαρπέλη, του υπάλληλου του ΟΤΕ και μέλος της Κ.Ε. του ΠαΣοΚ κ. Λ. Αγγέλου, του τότε πρόεδρου της ΓΣΕΕ και μέλος της Κ.Ε. του ΠαΣοΚ κ. Πολυζωγόπουλου και του ....σημερινού επικεφαλής των Ευρωβουλευτών του ΠαΣοΚ , πρώην οικονομικού συμβούλου του κ. Γ. Παπανδρέου και σημερινού εκπροσώπου τύπου του κόμματος ....κ. Παπακωνσταντίνου !! Οι ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ του ΟΤΕ ( τα ΔΣ δηλαδή) εκείνης της περιόδου (1997-2004) δεν έκαναν χρήση των ευνοϊκών όρων που προβλέπονταν στις συμβάσεις με τη SIEMENS και ΔΕΝ ΑΣΚΟΥΣΑΝ τα συμβατικά δικαιώματα που προβλέπονταν, ΖΗΜΙΩΝΟΝΤΑΣ τον ΟΤΕ και κατ’ επέκταση το Ελληνικό Δημόσιο με εκατομμύρια ευρώ προς όφελος της γερμανικής εταιρίας. Αυτό αποκαλύπτεται και από το εσωτερικό έγγραφο της SIEMENS,όπου ο πρώην γενικός διευθυντής της SIEMENS HELLAS κ. Πρόδρομος Μαυρίδης αναφέρει προς τους ελεγκτές της μητρικής εταιρείας κκ. Burgard, Hafner και Huppert,(8 Μαρτίου 2006), ότι προς τον σκοπόν τούτον:«Οι πολυάριθμες ....πριμοδοτήσεις (sic !) ήταν απαραίτητες, ιδίως επειδή η ΔΙΟΙΚΗΣΗ του ΟΤΕ (το ΔΣ δηλαδή) τα προηγούμενα χρόνια είχε αντικατασταθεί πλήρως, συνολικά τέσσερις φορές και γι’ αυτό το λόγο έπρεπε να ....διασφαλιστεί ότι ΔΕΝ θα μεταβαλλόταν τίποτα, ως προς τη συμφέρουσα για τη SIEMENS ....ακολουθούμενη πρακτική».
10. 1999-2002: Πέραν όλων αυτών είχαμε και την περιβόητη υπόθεση για τα ηλεκτρονικά τμήματα του πυραυλικού συστήματος Patriot που υπέγραψε το ΚΥΣΕΑ το 1999 και τα οποία μας στοίχισαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, 100 εκατ. ευρώ (34 δισεκατομμύρια δραχμές) . Για την υπόθεση αυτή πρόσφατα ο εισαγγελέας άσκησε κακουργηματική δίωξη ,με την οποία και ανοίγει ο δρόμος για την προσωποποίηση πολιτικών προσώπων-αποδεκτών μαύρων κεφαλαίων- και πρώην κυβερνητικών αξιωματούχων της περιόδου 1999-2002. Κατ’ αρχήν δεν υπήρξε απευθείας σύμβαση του ελληνικού κράτους με τη SIEMENS για τα αντιπυραυλικά συστήματα. Η παραγγελία των Patriot είχε γίνει στην RAYTHEON, η οποία για την κατασκευή τους έψαχνε εταιρεία που θα την προμήθευε με ηλεκτρονικές πλακέτες. Έτσι βρήκε τη SIEMENS. Μάλιστα σε αυτή την υπόθεση έχει εμπλοκή και ένας αρκετά...περίεργος θάνατος. Είναι ο πρώτος κατά σειρά θάνατος που εμπλέκεται με την υπόθεση, γιατί ακολούθησε τον περασμένο Φεβρουάριο και η ...αυτοκτονία... του 56χρονου Έλληνα κοσμηματοπώλη , σε λογαριασμό του οποίου είχαν πιστωθεί μάρκα την περίοδο 1995-1998 από τον "μαύρο" λογαριασμό της εταιρείας στην τράπεζα UBS της Ζυρίχης. Ο πρώτος θάνατος αφορά τον Ελληνοαμερικανό θείο ενός από τους επιχειρηματίες, που βρέθηκαν στο λογαριασμό του ένα εκατομμύριο μάρκα, τα οποία δόθηκαν στο «μαύρο ταμείο» του ΠΑΣΟΚ το 1999. Ο Ελληνοαμερικανός πέθανε στην Νέα Υόρκη υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ήταν προμηθευτής ηλεκτρονικού εξοπλισμού αμυντικών συστημάτων και «χτυπούσε» τη δουλειά των Patriot, με ανταγωνίστρια ....τη SIEMENS. To μυστήριο έγινε μεγαλύτερο, καθώς κατά τις έρευνες για να διαπιστωθεί η ταυτότητά του, αποδείχτηκε ότι .....ήταν ακαταχώρητος στα μητρώα των αμερικανικών αρχών. Σαν ...να μην υπήρξε ποτέ ! Όμως ο στυγνός καθεστωτικός εναγκαλισμός της SIEMENS με το ΠαΣοΚ και τα κυβερνητικά του στελέχη υπήρξε και ήταν( με ακλόνητα και αδιάσειστα στοιχεία , αλλά και με την ομολογία Τσουκάτου) ολοφάνερος όλη αυτή την 20ετια της ...MISENS. Δισεκατομμύρια δραχμές από τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού λεηλατήθηκαν.
11. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην εμπλοκή στα ταμεία της Siemens και του στενού φίλου του προέδρου του Πασόκ Γ. Παπανδρέου, του κ. Τρεπεκλή. Ο κ. Τρεπεκλής πρωταγωνίστησε στο «αμαρτωλό σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων C4I». Η υπόθεση ερευνάται σήμερα από τον ανακριτή αφού εκατομμύρια μίζες δόθηκαν από τα μαύρα ταμεία της SIEMENS.

Καταλαβαίνουμε γιατί το σύστημα των οικονομικών κέντρων και των καναλιών προσπαθούν με νύχια και δόντια να «προστατέψουν» τους πρωταγωνιστές του συστήματος Πασόκ. Καταλαβαίνουμε ποιοί επεδίωξαν την ασφαλή φυγάδευση του Χριστοφοράκου και Καραβέλλα σε ασφαλέστερους τόπους διανομής και γιατί πρέπει να «αντικατασταθεί» η κυβέρνηση Καραμανλή με μια ηπιότερη και πειθήνια κυβέρνηση Παπανδρέου. Κάποιοι μας θέλουν χωρίς μνήμη και κρίση. Κάποιοι επιθυμούν να αποφασίζουν για μας χωρίς φυσικά να μας ρωτάνε. Ας τα θυμόμαστε όλα αυτά, γιατί λαός χωρίς μνήμη , είναι λαός χωρίς αύριο !
παρμένο από εδώ