Βαλλόμεθα πανταχόθεν

Στην αρχή έχουμε αυτό, αυτό δηλαδή που μέχρι σήμερα ξέρουμε γιατί μάλλον πρέπει να υπάρχουν και άλλα . Έτος 2007 Σεπτέμβριος. Μια διοργάνωση των Πανεπιστήμιων Αιγαίου και τού Αριστοτέλειου…..Εδώ έχουμε τα ονόματα των υπευθύνων για αυτό το συνέδριο…..

Εδώ βλέπουμε μερικά από τα ονόματα όπου προσκαλέστηκαν και συμμετέχουν στο συνέδριο από τους διοργανωτές φυσικά…. διαβάζουμε τα ονόματα…Γεωργαλίδου Μαριάνθη,Σπυρόπουλος Βασίλειος….Καιλή Χασάν..!! Ρεβιθιάδου Ανθή,Κελτέκ Αιτάκ..!!!! Προσκαλέστηκαν δηλαδή από τα Πανεπιστήμια μας για να μιλήσουν για το πρόβλημα στην γλωσσική διαφοροποίηση μωαμεθανών και για το πρόβλημα των τουρκόφωνων στην Ρόδο…!!..μιλάμε για το έτος 2007…ετσι η παγκόσμια κοινότητα μαθαίνει ότι υπάρχει τέτοιο πρόβλημα…!!! Αν υπάρχει γιατί στην Θράκη ακόμη και οι Πομάκοι μαθαίνουν τουρκικά με το ζόρι….!!.εκεί το πρόβλημα έχει μεταπηδήσει αλλού … εδώ είμαστε ακόμα στην αρχή ….!!!

Εδώ βλέπουμε μια φωτογραφία από τον επίσημο ιστότοπο του υπουργείου σε θέματα εκπαίδευσης του ελληνικού κράτους ….που παραθέτει τα συμβάντα στο συνέδριο , και αναφέρει τα προβλήματα όπου έχουν οι δίγλωσσες μωαμεθανικές κοινωνίες στη Ρόδο…!!!!

Πού ειναι το παράξενο λοιπόν με οσα θα συμβουν στα επόμενα χρόνια ...!!!Και συνεχίζουμε...

απο τόν ιστότοπο του Αγησία ...

Η κατάσταση της Τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο και στην Κω

Στην επίσημη ιστοθέση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης βρίσκεται ανηρτημένο το παρακάτω έγγραφο σε μετάφραση από : Αγησίας

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε την 07/06/2009 ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ hagesias.wordpress.com

Έγγραφο 11904

6 Μαΐου 2009

Η κατάσταση της Τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο (Ρόδος) και στην Κω (Ιστάνκιοϋ)

Σχέδιο ψηφίσματος

Υποβλήθηκε από τον κ. Γκρος και άλλους

Αυτό το σχέδιο δεν έχει συζητηθεί στη Συνέλευση και δεσμεύει μόνο τα μέλη, που το έχουν υπογράψει

1. Η προστασία των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων συνιστούν τη θεμελιώδη αποστολή του Συμβουλίου της Ευρώπης. Γι’ αυτό και η Κοινοβουλευτική Συνέλευση συζήτησε μια αναφορά με θέμα: «Γκιοκτσεαντα (Ίμβρος) και Μποζτσααντα (Τένεδος): διατηρώντας τον διπολιτισμικό χαρακτήρα των δύο τουρκικών νησιών ως υπόδειγμα για συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας προς το συμφέρον των δύο λαών».
2. Η κατάσταση της τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο (Ρόδος) και στην Κω (Ιστάνκιοϋ) στην Ελλάδα πρέπει επίσης να ερευνηθεί. Τα μειονοτικά δικαιώματά τους φαίνεται ότι παραμένουν λόγος ανησυχίας για την τουρκική κοινότητα.
3. Τα μειονοτικά δικαιώματα, που περιλαμβάνονται στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923 και τα ευρωπαϊκά πρότυπα περί μειονοτικών δικαιωμάτων θα πρέπει να ισχύουν και για άτομα τουρκικής εθνοτικής καταγωγής σε εκείνα τα νησιά. Το γεγονός ότι εκείνα τα νησιά δεν ήταν τμήμα της Ελλάδας, όταν υπεγράφη η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης, δεν θα πρέπει να αποτελέσει λόγο να στερηθεί τα μειονοτικά του δικαιώματα ο τουρκικός πληθυσμός των νησιών.
4. Η Συνέλευση υπενθυμίζει ότι ο πληθυσμός της τουρκικής μειονότητας στα νησιά συνεχίζει να φθίνει από το 1967.
5. Τα τουρκικά σχολεία στη Ρόδο (Ρόδος) και στην Κω (Ιστάνκιοϋ) έπαυσαν να λειτουργούν το 1972. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, δεν αναγνωρίζεται στην τουρκική μειονότητα των νησιών το δικαίωμα να εκπαιδευτεί στη μητρική της γλώσσα. Δεν τους επιτρέπεται ούτε να οργανώσουν σχολεία του σαββατοκύριακου ή πρόσθετα μαθήματα.
6. Η τουρκική μειονότητα στα νησιά αντιμετωπίζει περιορισμούς στην άσκηση της θρησκευτικής λατρείας της. Η θέση του Μουφτή έχει παραμείνει κενή από το 1972. Μόνο ένα από τα ακόμη υπάρχοντα 12 τζαμιά της Ρόδου παραμένει ανοιχτό σε θρησκευτική χρήση.
7. Εν όψει των ανωτέρω
   

-Εκφράζουμε την ανησυχία μας για την κατάσταση της Τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο (Ρόδος) και στην Κω (Ιστάνκιοϋ)
-Ζητούμε από το Γραφείο της Συνέλευσης να εξετάσει την κατάσταση της Τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο (Ρόδος) και στην Κω (Ιστάνκιοϋ) και να ζητήσει από τη σχετική επιτροπή να συντάξει έκθεση όμοια με την «Γκιοκτσεαντα (Ίμβρος) και Μποζτσααντα (Τένεδος): διατηρώντας τον διπολιτισμικό χαρακτήρα των δύο τουρκικών νησιών ως υπόδειγμα για συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας προς το συμφέρον των δύο λαών».

Μεταξύ των βουλευτών, που υπέγραψαν το σχέδιο ψηφίσματος είναι και ο Κύπριος Χρ. Πουργουρίδης, που δέχτηκε τα πυρά σύσσωμου του κυπριακού πολιτικού κόσμου, ακόμη και του ίδιου του κόμματός του. Η δε κυπριακή Βουλή σε ομόφωνο ψήφισμά της «κρίνει αναγκαίο να τονίσει ότι παραμένει σταθερά ενάντια στις οποιεσδήποτε προθέσεις της Τουρκίας να προωθήσει αποσχιστικά στοιχεία στην ελληνική επικράτεια». Ο βουλευτής Δωδεκανήσου, Γ. Νικητιάδης έκανε λόγο για «σκοτεινούς κύκλους» που προσπαθούν να δημιουργήσουν θέμα «τουρκικής μειονότητας» στη Δωδεκάνησο και παράλληλα εξέφρασε «λύπη και ντροπή για το ότι ένας Ελληνοκύπριος διατηρεί αμφιβολίες για τη μεταχείριση των μουσουλμάνων σε Ρόδο και Κω».

Άρα έχουμε ένα μείζον εθνικό ζήτημα! Πώς όμως μας ξέφυγε η μπάλα, αφού ο κ. Γκρος μόλις είχε ολοκληρώσει τη θετική για την Ελλάδα έκθεση «Γκιοκτσεαντα (Ίμβρος) και Μποζτσααντα (Τένεδος): διατηρώντας τον διπολιτισμικό χαρακτήρα των δύο τουρκικών νησιών ως υπόδειγμα για συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας προς το συμφέρον των δύο λαών» και επιπλέον ο Γάλλος βουλευτής είχε εισηγηθεί μια εξίσου θετική έκθεση με τίτλο «Θρησκευτική ελευθερία και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων στην Τουρκία και της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη (Ανατολική Ελλάδα)», όπου γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των τριών εθνοτικών στοιχείων (τουρκικό, πομακικό, ρομά) της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης; Ποιοι μισέλληνες και ποιοι σκοτεινοί κύκλοι απηργάσθησαν την αρνητικήν τοιαύτην εξέλιξιν;! Μα, ημείς αυτοί, ως συνήθως!

Οι δικοί βουλευτές μας φαίνεται ότι βλέποντας τα δύο αρχικώς πολύ θετικά ψηφίσματα, θεώρησαν βέβαιη την εθνική νίκη και πήγαν για τον ύπνο του δικαίου. Οι Τούρκοι βουλευτές, αντιθέτως δεν είχαν πάει για ψώνια στας Ευρώπας, ούτε μετρούσαν αντίστροφα σαν τους υπό αποφυλάκιση κατάδικους πότε θα επιστρέψουν στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας τους κι έτσι, δεν πήγαν να κλάψουν τη μοίρα τους. Κατέθεσαν σειρά τροποποιήσεων, μία εκ των οποίων πέρασε ως υποσημείωση στο τελικό κείμενο και η οποία επισημαίνει ότι αφού στη Συνθήκη της Λωζάννης δεν υπάρχει συγκεκριμένος γεωγραφικός προσδιορισμός παρουσίας της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα, ακόμη και οι Έλληνες μουσουλμάνοι σε Ρόδο και Κω θα πρέπει να μπορούν να απολαμβάνουν τα δικαιώματα της Συνθήκης. Και ακριβώς αυτό προτείνεται ξεκάθαρα στο εξεταζόμενο εδώ σχέδιο ψηφίσματος. Τα υπόλοιπα σημεία ήταν απλώς θέμα επίμονης και συστηματικής εργασίας των Τούρκων βουλευτών.

Αφού, ακόμη κι όταν βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση, καταφέρνουμε να χάνουμε, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η πρώτη παράγραφος του σχεδίου ψηφίσματος είναι γενική και αδιάφορη. Στη δεύτερη παράγραφο γίνεται μνεία τουρκικής μειονότητας και θιγομένων δικαιωμάτων της στη Ρόδο και στην Κω. Εδώ, όντως υπάρχει μια μειονότητα, που επισήμως (αυτο)αποκαλείται μουσουλμανική, ενώ ανεπισήμως Τούρκους τους ανεβάζουμε, Τούρκους τους κατεβάζουμε. Και πολύ καλά κάνουμε, διότι απλούστατα είναι τουρκικής -και μόνο τουρκικής- εθνοτικής καταγωγής μουσουλμάνοι με ελληνική υπηκοότητα. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να τους προσδιορίζουμε επισήμως μόνο με το θρήσκευμα και να εκμαινόμαστε, όποτε κάποιος τους προσδιορίσει (όπως κι εμείς κάνουμε ανεπισήμως) με την εθνοτική τους καταγωγή; Στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης έχει κάποιο νόημα αυτή η άρνησή μας, διότι υποτίθεται ότι δεν θέλουμε να τουρκοποιηθεί και το μη τουρκικό (πομακικό και ρομά) τμήμα της. Για τη μειονότητα της Ρόδου και της Κω ποιο ανάλογα πειστικό επιχείρημα θα μπορέσουμε να θέσουμε στον καλόπιστο Ευρωπαίο; Εγώ πάντως, εκτός από τα συνήθη ρωμέικα μπουρδολογήματα για εσωτερική κατανάλωση δεν έχω ακούσει κανένα πειστικό επιχείρημα.

Η ουσία της παραγράφου 3 είναι ότι η τουρκική εξωτερική πολιτική καταφέρνει να μας επιβάλει κάτι που δεν επιθυμεί η Ελλάδα. Υπό κανονικές συνθήκες, μόνο για την ανικανότητα των εθνικών αντιπροσωπειών μας θα μπορούσαμε να οργιστούμε. Θα ήταν άνευ ουσίας το αν θα επεκταθεί ή όχι η ισχύς της Συνθήκης της Λωζάννης και στα Δωδεκάνησα, αφού το ίδιο το Συμβούλιο της Ευρώπης τη θεωρεί ξεπερασμένη και ως υπερισχύοντα αφενός μεν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αφετέρου δε το διεθνές δίκαιο. Αλλά με δεδομένη την ανικανότητα των εθνικών μας αντιπροσωπειών ….

Στις παραγράφους 4, 5 και 6 το σχέδιο ψηφίσματος καταγράφει την πραγματικότητα. Όντως ο πληθυσμός της μειονότητας φθίνει, αφού –γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε- αυτό ήταν το ζητούμενο. Όντως το 1972 η χούντα των συνταγματαρχών έκλεισε τα μειονοτικά σχολεία, τα οποία οι εναλλασσόμενες τα τελευταία 35 χρόνια δημοκρατικές κυβερνήσεις δεν έκριναν σκόπιμο να ξανανοίξουν, προφανώς συμφωνώντας με την απόφαση της χούντας. Όντως σε Ρόδο και Κω λειτουργεί από ένα μόνο τζαμί.

Τούτων δοθέντων και αφού οι βουλευτές μας δεν ήταν ικανοί να κρατήσουν ανέγγιχτες τις θετικές εκθέσεις, πολύ λογικά στην παράγραφο 7 το σχέδιο ψηφίσματος ζητά να εξεταστεί διεξοδικά η κατάσταση της μειονότητας και η σύνταξη έκθεσης ανάλογης με εκείνες τις θετικές για την Ελλάδα.

Εν κατακλείδι, η ουσία είναι ότι η υπαρκτή τουρκική μειονότητα της Ρόδου και της Κω έχει κάποια δικαιώματα προσδιοριζόμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Αν ήδη τα απολαμβάνει, δεν φοβόμαστε τίποτα και κανέναν. Αν δεν τα απολαμβάνει, ας τους τα δώσουμε για να ξεμπερδεύουμε μια ώρα γρηγορότερα. Η εξωτερική μας πολιτική έχει αποδείξει περίτρανα και οδυνηρότατα την ανικανότητά της να προβλέψει ή να αποτρέψει το ο,τιδήποτε και σύρεται άβουλη πίσω από αλλεπάλληλα τετελεσμένα γεγονότα, που δημιουργεί η Τουρκία. Ας μην μπλέκουμε λοιπόν με περισπασμούς, που αποδυναμώνουν τις ήδη ασθενείς αντιδράσεις μας στα κρίσιμα μέτωπα.

Η μειονότητα της Θράκης είναι η δεύτερη μεγαλύτερη μετά τα Ίμια απόδειξη ανικανότητας των κυβερνήσεων, που εκλέγουμε. Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει εκεί. Τους Ρομά (τσιγγάνους τους λέμε μεταξύ μας) ούτως ή άλλως τους έχουμε στο φτύσιμο, πόσο μάλλον τους Θρακιώτες τσιγγάνους, που είναι και μουσουλμάνοι. Τους Πομάκους τους σφραγίσαμε μέσα σε γκέτο, διότι είχαν συγγενείς εκείθεν των συνόρων, στην τότε κομμουνιστική Βουλγαρία, και έπρεπε να διαφυλαχτούμε από το μίασμα του κομμουνισμού. H εθνική μας «στρατηγική» συνεχίζεται μέχρι σήμερα: δεν έχουμε λάβει καμία μέριμνα για τη διδασκαλία της πομακικής γλώσσας στους Πομάκους, τους οποίους αντιθέτως στοιβάζουμε στα ίδια μειονοτικά σχολεία με τους Τούρκους και τους διδάσκουμε την … τουρκική γλώσσα! Μ’ αυτά και μ’ αυτά καταφέραμε όλη η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης να θεωρεί εχθρό την Ελλάδα και φίλο την Τουρκία.

Τη στιγμή που

-εμείς ισχυριζόμαστε ότι δεν θέλουμε την τουρκοποίηση της μειονότητας της Θράκης

-οι Ρομά έχουν πετύχει την πανευρωπαϊκή προβολή και αποδοχή των δικαιωμάτων τους και ζητάνε ίσες ευκαιρίες

-οι Πομάκοι απεγνωσμένα ζητάνε βοήθεια από την Ελλάδα για να διατηρήσουν τη γλώσσα τους και την πολιτισμική τους ιδιοσυστασία έναντι του τουρκικού στοιχείου αλλά, βλέποντας το μάταιο των εντός Ελλάδος ενεργειών τους, ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους ομοεθνείς τους της Βουλγαρίας (ίσως ανομολόγητη επιδίωξη του ΥπΕξ είναι να μας εγκαλέσει αύριο-μεθαύριο η Βουλγαρία για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Πομάκων!)

με μια βαρύτατης μορφής εθνική σχιζοφρένεια και με συστηματικές ενέργειες δεκαετιών ωθούμε την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης σε πλήρη τουρκοποίηση. Επιμένουμε να παρέχουμε ενιαία μειονοτική εκπαίδευση αποκλειστικά και μόνο στα τούρκικα σε μια μειονότητα, την οποία δεν αναγνωρίζουμε ως ενιαία τουρκική. Είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που έχει αναγνωρίσει ως νόμο του κράτους τη … σαρία, σε αντίθεση προς τις εκθέσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και προκαλώντας τη δικαιολογημένη αντίδραση των νομικών. Τα δε κόμματα εξουσίας κατ’ εξακολούθηση επιλέγουν ως υποψήφιους μουσουλμάνους βουλευτές άτομα, που μόλις πάρουν το χρίσμα δηλώνουν Τούρκοι, που θα αγωνιστούν για τα δικαιώματα της τουρκικής μειονότητας.

Επειδή, λοιπόν, δεν έχουμε καθόλου καλό δείγμα γραφής στην αντιμετώπιση των μειονοτήτων σε σχέση με τους διακηρυγμένους εθνικούς στόχους, επειδή έχουμε συλλέξει αρκετές αρνητικές εκθέσεις του ΟΗΕ και αρκετές καταδίκες από το ΕΔΑΔ, ας μην ξεχνάμε και κάτι άλλο, ιδιαίτερα σημαντικό: η τουρκική μειονότητα της Ρόδου και της Κω είναι πάρα πολύ καλά ενσωματωμένη στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό των νησιών. Όσοι εξ αυτών πηγαίνουν στα απέναντι τουρκικά παράλια, συμπεριφέρονται σαν το θείο από το Αμέρικα των παλιών ελληνικών ταινιών. Επίσης δεν είναι ιδιαίτερα θρήσκοι και όσες μαντίλες κυκλοφορούν, έχουν έρθει από τη Θράκη. Με λίγα λόγια, αν μάθουν καλύτερα τη γλώσσα τους, αν αποκτήσουν ένα-δυο τζαμιά παραπάνω και αν χρησιμοποιήσουν άλλο προσδιοριστικό όνομα, οι πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν την ευημερία τους ως πολίτες ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε θα αυξηθούν ούτε θα ενισχυθούν.

Πηγές: Έθνος 23.05.09, Ελεύθερος Τύπος 27.03.09, Ελευθεροτυπία 09.11.08, 25.02.09, 08.03.09, Καθημερινή 05.03.09, 06.03.09, 22.05.09, Το Βήμα 05.05.09, 23.05.09.

Φυσικά δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε με όλα τα γραφόμενα του Αγησία ….αλλά μετά και από το προηγούμενο δημοσίευμα του Κυπριακού «Φιλελεύθερου» που δημοσιεύσαμε πρόσφατα πολύ εύκολα πας Έλλην βγάζει τα συμπεράσματα του .

Ο γάταρος.