H σημαντικότητα της Μεσογείου

H σημαντικότητα της Μεσογείου
ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ, μέσω της Μεσογείου διακινείται το 30% του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου, που διεξάγεται διά θαλάσσης, από και προς τα περισσότερα από 450 λιμάνια και τερματικούς σταθμούς της, καθώς και το ένα τέταρτο του δια θαλάσσης μεταφερόμενου πετρελαίου, παγκοσμίως.

Στις ακτές της κατοικούν πάνω από 150 εκατομμύρια άνθρωποι, αριθμός που διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Ο μισός από τον αλιευτικό στόλο της ΕΕ δραστηριοποιείται στη Μεσόγειο, κυρίως μικρού μεγέθους και μη βιομηχανικά σκάφη, σε συνδυασμό με αυξανόμενη παραγωγή θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας. Πίεση στα ιχθυαποθέματα ασκούν επίσης σκάφη από χώρες της νότιας Μεσογείου και από κράτη εκτός της ΕΕ.

Παρά την τρέχουσα οικονομική κρίση, αναμένεται ότι η θαλάσσια κυκλοφορία

θα συνεχίσει πιθανώς να επεκτείνεται περισσότερο ως αποτέλεσμα των αυξημένων μεταφορικών αναγκών για επιβάτες, τουρίστες και εμπορεύματα, συμπεριλαμβανομένης και της ενέργειας. Ο τουρισμός με κρουαζιερόπλοια, για παράδειγμα, αναπτύσσεται ταχύτατα και κάθε μεγάλο λιμάνι της Μεσογείου υποδέχεται ετησίως πάνω από ένα εκατομμύριο τουρίστες κρουαζιερόπλοιων.

Αναπτύσσονται υποδομές, τουριστικές και ψυχαγωγικές εγκαταστάσεις σε ήδη πυκνά κατοικημένες και δομημένες ακτές (σε αρκετές παράκτιες περιοχές της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας η κάλυψη των δομημένων περιοχών στην παράκτια λωρίδα του πρώτου χιλιομέτρου υπερβαίνει ήδη το 45%). Αυτή η διαρκώς διογκούμενη ανθρώπινη και οικονομική ανάπτυξη, ωστόσο έχει και αρνητικά αποτελέσματα.

Το ευάλωτο θαλάσσιο περιβάλλον της Μεσογείου αντιμετωπίζει έναν ανησυχητικό συνδυασμό ρύπανσης από χερσαίες πηγές και από πλοία, απορρίμματα, επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, υπεραλίευση και υποβάθμιση των ακτών. Η Μεσόγειος Θάλασσα έχει ταξινομηθεί με βάση τη Διεθνή Σύμβαση για την Αποφυγή Ρύπανσης της Θάλασσας από Πλοία (MARPOL) ως "ειδική περιοχή" για το πετρέλαιο από το 1983 και για τα απορρίμματα από το Μάιο του 2009 .

Η Ένωση για τη Μεσόγειο έχει υπογραμμίσει στις προτεραιότητές της την απορρύπανση της Μεσογείου. Η ακτογραμμή βρίσκεται υπό διαρκή απειλή, συμπεριλαμβανομένης και της μοναδικής πολιτιστικής και φυσικής της κληρονομιάς σε πάνω από 400 τόπους χαρακτηρισμένους από την UNESCO.-


*Η θάλασσα ανήκει κατά ένα μέρος στις χώρες τις οποίες περιβρέχει και κατά ένα άλλο θεωρείται κτήμα όλης της ανθρωπότητας. Αυτό όρισε το 1982 η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, που είναι γνωστή ως Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι, από τον τόπο όπου υπογράφηκε. Σύμφωνα μ' αυτή τη Σύμβαση, που επικυρώθηκε από την Ελλάδα το 1995, σε μια χώρα ανήκουν οι εσωτερικές θάλασσες, αυτές που περικλείονται από κόλπους, μυχούς ή όρμους, κι εκείνες που εκτείνονται μέχρι και τα 12 θαλάσσια μίλια (22,224 χμ.) από τις ακτές της, απόσταση που μετράται σε φάση άμπωτης.
Πέρα απ' αυτή την απόσταση αρχίζει μια ζώνη που ονομάζεται "συνορεύουσα" και η οποία εκτείνεται άλλα 24 θαλάσσια μίλια (44,448 χμ.). Εντός αυτών των ορίων η συγκεκριμένη χώρα έχει δικαίωμα να ελέγχει και να καταστέλει παραβιάσεις των τελωνιακών, υγειονομικών, οικονομικών και μεταναστευτικών της νόμων.
Πέρα απ' αυτά ξεκινά μια ζώνη αποκλειστικά οικονομική, η οποία εκτείνεται στα 200 μίλια (370,400 χμ.) από την ακτή. Σ' αυτή τη θαλάσσια περιοχή η παράκτια χώρα έχει το αποκλειστικό δικαίωμα εξερεύνησης, εκμετάλλευσης, διαχείρισης και προστασίας των φυσικών πόρων.
Η ανοιχτή θάλασσα περιλαμβάνει τα υπόλοιπα τμήματα και είναι κοινή ιδιοκτησία όλης της ανθρωπότητας. Σ' αυτή την περιοχή ισχύει η απόλυτη ελευθερία της ναυσιπλοΐας και κάθε νόμιμης ναυτικής δραστηριότητας για όλα τα κράτη.
Οι χώρες που θέλουν να εκμεταλλευτούν θαλάσσιες πηγές στην ανοιχτή θάλασσα πρέπει να ζητήσουν την άδεια της Διεθνούς Αρχής για την Εκμετάλλευση του Θαλάσσιου Βυθού. Τη Σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι έχουν υπογράψει 143 κράτη, εκτός της Τουρκίας.
focus.& © 2009 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ &INFOGNOMON.