Τα τρία ΔΕΝ της Πολιτικής…

Συνήθως, όταν έχουμε απροσδόκητα γεγονότα-καμπές, όπως η πρόσφατη συντριβή της ΝΔ στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, τείνουμε να αναζητήσουμε τα «βαθύτερα σφάλματα», τις πιο «μακροχρόνιες αδυναμίες» που ήλθαν ξαφνικά στην επιφάνεια.

Κι όσο πιο απροσδόκητο είναι το γεγονός που εξετάζουμε, τόσο πιο βαθιά στο παρελθόν πάει η ανάλυσή μας, τόσο πιο αφηρημένη γίνεται η προσέγγισή μας. Τόσο πιο γενικόλογα τα συμπεράσματά μας.

Όμως, πολλές φορές «ο διάολος είναι στη λεπτομέρεια». Όχι στο γενικό, αλλά στο συγκεκριμένο. Όχι στο «βαθύ», αλλά στο προφανές. Όχι στο αφηρημένο, αλλά στο συγκεκριμένο.

Βέβαια, στην περίπτωσή μας τα αίτια της τόσο βαριάς ήττας είναι πολλά. Αλλά ας αρχίσουμε με αυτά που είναι πιο «χειροπιαστά», πιο άμεσα, πιο εμφανή, πιο αδικαιολόγητα. Και πιο κραυγαλέα σφάλματα…

Η Νέα Δημοκρατία παραβίασε λοιπόν και τα τρία ΔΕΝ της Πολιτικής:

Πρώτο: Ποτέ δεν αποφασίζεις να κάνεις εκλογές όταν βρίσκεσαι πολύ πίσω στις δημοσκοπήσεις. Ποτέ δεν αποφασίζεις εκλογές για να τις χάσεις. Και ποτέ δεν δίνεις στους ψηφοφόρους σου την εντύπωση ότι «παραδίδεις» την εξουσία. Οι ψηφοφόροι δεν επιθυμούν να ταυτιστούν με ένα οικειοθελώς παραιτημένο…

Δεύτερο: Ποτέ δεν κάνεις εκλογές στο χειρότερο σημείο μιας διεθνούς κρίσης, τουλάχιστον αν μπορείς να τις αποφύγεις.

Η πρώτη πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του ’70 αποσταθεροποίησε τη χούντα…

Η δεύτερη πετρελαϊκή κρίση αποσταθεροποίησε τη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή…

Η (μέτρια) διεθνής κρίση των αρχών της δεκαετίας του ’90, σε συνδυασμό με τις νομισματικές αναταραχές στην Ευρώπη εν όψει δημιουργίας του ευρώ, το 1992, αποσταθεροποίησαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Η διεθνής χρηματιστηριακή κρίση 2000-2002 αποσταθεροποίησαν τελικώς και την κυβέρνηση Σημίτη.

Στην Ελλάδα όλες οι μεγάλες πολιτικές αλλαγές συνέπεσαν με διεθνείς οικονομικές κρίσεις. Αλλά ποτέ δεν έγιναν με οικειοθελή παραίτηση των κυβερνώντων…

Τρίτο: Ποτέ δεν κάνεις εκλογές τάζοντας «δάκρυα και αίμα».

«Δάκρυα και αίμα» έταξε ο Τσόρτσιλ, αλλά για να κερδίσει τον Πόλεμο μακροχρόνια, όχι για να κερδίσει τις… επόμενες εκλογές! Στον Πόλεμο ο λαός παλεύει με την απελπισία. Στις εκλογές ο λαός «αγοράζει ελπίδα»…

Το πρόβλημα στην πολιτική δεν είναι η «αντίθεση» ανάμεσα στην ειλικρίνεια και το ψέμα. Το πρόβλημα είναι πως παρουσιάζεις την άποψή σου, ώστε να γίνει αποδεκτή από τον πληθυσμό. Ο πολιτικός πράγματι, οφείλει να είναι ειλικρινής, οφείλει να είναι έντιμος, οφείλει να είναι υπεύθυνος. Αλλά πάνω απ’ όλα οφείλει να είναι Πολιτικός, να πείθει την κοινωνία, να τη συσπειρώνει, να εξασφαλίζει τη συναίνεσή της στα εύκολα και στα δύσκολα. Κυρίως στα δύσκολα…

Στα εύκολα δεν είναι ανάγκη να είναι Πολιτικός. Τα «εύκολα» και τα «ευχάριστα» οποιοσδήποτε μπορεί να τα «πουλήσει».

Ο Πολιτικός χρειάζεται στα δύσκολα. Κι εκεί η υπεύθυνη πρόταση Καραμανλή δεν παρουσιάστηκε ως πολιτική. Παρουσιάστηκε ως καθαρτικό. Οι λαοί όμως ποτέ δεν ψηφίζουν… ρετσινόλαδο!

Τέλος, εκείνο το βαρύγδουπο «βάζουμε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό όφελος» ήταν σαν να συνομιλούσε η ΝΔ με την… Ιστορία, όχι με τον ελληνικό λαό.

Κανείς όμως στα ανώτατα κλιμάκια της ηγεσίας της ΝΔ δεν σκέφτηκε:

Κι αν τις έχανε τις εκλογές η ΝΔ και τις κέρδιζε το ΠΑΣΟΚ (όπως και συνέβη) εξυπηρετούνταν το «εθνικό συμφέρον»;

Αν η πρόταση ΠΑΣΟΚ ήταν τόσο «ανεύθυνη και επικίνδυνη», τότε αυτός που έφερνε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία πως εξυπηρετούσε το εθνικό συμφέρον;

Ακόμα, το επιχείρημα της «διαχειρίσιμης ήττας» (τις κάνουμε τις εκλογές τώρα, κι ας χάσουμε, γιατί αργότερα θα χάσουμε χειρότερα) ανατράπηκε στην πράξη. Δύσκολα να φανταστεί κανείς χειρότερη ήττα από εκείνη με 10,4 ποσοστιαίες μονάδες…

Τέλος, το επιχείρημα ότι «δεν ήταν αντιστρεπτή η κατάσταση πλέον», είναι ανοησία. Διότι στην Πολιτική δεν χαρίζεις ούτε μια μέρα. Γιατί υπάρχουν θεαματικές αλλαγές τάσης, ανέλπιστες και σε ελάχιστο χρόνο: Απόδειξη, ο Γιώργος Παπανδρέου, που μέσα σε λίγους μήνες (Φλεβάρης-Σεπτέμβρης 2008), από αμφισβητούμενος ηγέτης ενός εύθραυστου κόμματος βρέθηκε μπροστά στις δημοσκοπήσεις…

Στην πολιτική όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. Ή για να το πούμε αλλιώς, ο πολιτικός χρόνος σε κρίσιμες καμπές είναι «συμπυκνωμένος». Γι’ αυτό δεν χαρίζεις ποτέ ούτε μία μέρα…

Λίγες ώρες πριν εξαγγελθούν οι πρόωρες εκλογές, από το antinews προειδοποιούσαμε ότι τέτοια απόφαση ισοδυναμούσε «είτε με παράδοση είτε μα αυτοκτονία» (Ο Καραμανλής θα κάνει εκλογές μόνο αν θέλει να αυτοκτονήσει πολιτικά)

Τελικά ήταν και τα δύο…

Γιατί έγιναν τόσα πολλά λάθη μαζεμένα;

Γιατί ο Καραμανλής, ο οποίος έδειξε στο παρελθόν πολιτικές αρετές, ξαφνικά έπαψε να λειτουργεί πολιτικά;

Γιατί η ΝΔ έδειξε τόσο διαλυμένη σε εκλογές που η ίδια προκάλεσε;

Σ’ αυτά τα ερωτήματα θα χρειαστεί να επανέλθουμε, πηγαίνοντας την ανάλυση πολλά βήματα πιο πέρα…

Θ.Κ.