Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός στοιχείο Ιδεολογικής Υπεροχής
Διον. Κ. Καραχάλιος
Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στο Α’ Συνέδριο του κόμματος, τον Μάιο του 1979, διετύπωσε τις ιδεολογικές αρχές της Ν.Δ., τοποθέτησε τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, μεταξύ του παραδοσιακού φιλελευθερισμού και του δημοκρατικού σοσιαλισμού και επισήμανε ότι, η Νέα Δημοκρατία αποβλέπει στην κοινωνική δικαιοσύνη. Προσδιόρισε δε το περιεχόμενό της, ως έκφραση της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας όλων των Ελλήνων πολιτών, όχι μόνον απέναντι του νόμου, αλλά και απέναντι των ευκαιριών που διανοίγει ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός βίος.
Πρόκειται για την κοινωνική διάσταση της φιλελεύθερης ιδεολογίας, τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό, τον οποίο, ιδίως τώρα, υπό τις παρούσες συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οφείλουμε να καταστήσουμε κτήμα του κάθε πολίτη, αφ’ ενός μεν για να επιτύχουμε την απαγκίστρωση της ελληνικής κοινωνίας από τις ξεπερασμένες ιδεοληψίες της αριστεράς, που κρατούν την χώρα δέσμια αναχρονιστικών θεσμών και δομών και, αφ’ ετέρου, για να διαμορφώσουμε το αναγκαίο και σταθερό ιδεολογικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο θα στηριχθεί ο αντιπολιτευτικός λόγος σήμερα και η κυβερνητική πολιτική της Ν.Δ. αύριο.
Ο Αντώνης Σαμαράς, προσδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στην ανάγκη ιδεολογικής ανασυγκρότησης της Νέας Δημοκρατίας, υπό την έννοια της επαναφοράς της ιδεολογίας μας ως κυρίαρχου στοιχείου του πολιτικού μας λόγου, τόνισε, στο Έκτακτο Συνέδριο του κόμματος (7.11.2009), ότι, «ο κοινωνικός φιλελευθερισμός δεν είναι απλά δυο λέξεις. Είναι ανοιχτή ιδεολογία, δεν είναι κλειστό δόγμα. Επιτρέπει συνθέσεις. Δεν οδηγεί σε αποκλεισμούς. Αλλά δίνει και σαφή πυξίδα για να κινηθούμε μπροστά. Δεν μας καθηλώνει σε στερεότυπα ή σε αποτυχημένα ιστορικά μοντέλα. Και κάτι ακόμα. Είναι η επίκαιρη εκδοχή του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, που αποτέλεσε τη μεγάλη παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή».
Πράγματι, Κοινωνικός Φιλελευθερισμός σημαίνει μείωση του εξουσιαστικού παραγωγικού ρόλου του κράτους, που οδηγεί σε ασφυξία τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και γιγαντώνει την αυθαιρεσία και τα προνόμια των κρατικοδίαιτων συντεχνιών και, παράλληλα, σημαίνει ενίσχυση του ρυθμιστικού του ρόλου, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η απόλυτη τήρηση της νομιμότητας, να αποτρέπονται οι μονοπωλιακές καταστάσεις και να εξουδετερώνονται οι στρεβλώσεις της αγοράς.
Κοινωνικός Φιλελευθερισμός σημαίνει, επίσης, αδιάκοπη μέριμνα για τους οικονομικά ασθενέστερους έτσι ώστε, ο κάθε πολίτης, ακόμη και αυτός με τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες, να είναι απαλλαγμένος από την αβεβαιότητα και την αγωνία για το αύριο, εξασφαλίζοντας μόνιμη απασχόληση, δίκαιη ανταμοιβή του μόχθου του, πλήρη ασφάλιση για το μέλλον του ιδίου και των παιδιών του, συμμετοχή στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Όπως έλεγε ο Κων/νος Καραμανλής, όταν ένας λαός δεν μπορεί να επιτύχει την κοινωνική δικαιοσύνη στα πλαίσια της δημοκρατίας, κλονίζεται η εμπιστοσύνη του στην ιδέα της δημοκρατίας και τότε κερδίζει έδαφος η προπαγάνδα των ολοκληρωτικών κινημάτων. Η διαρκής έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης, στο πλαίσιο ενός κράτους που αισθάνεται ως ύψιστη υποχρέωσή του την προστασία των αδυνάτων, είναι η πεμπτουσία της δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Κοινωνικός Φιλελευθερισμός σημαίνει, ακόμη, εμπιστοσύνη στις δημιουργικές δυνάμεις του ατόμου και διαρκή ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, με στόχο την ευημερία των πολλών. Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν διώκει το κεφάλαιο, που είναι αναγκαίο για την παραγωγή εθνικού πλούτου και θέσεων απασχόλησης. Όμως, λειτουργεί αποτρεπτικά στην δημιουργία ολιγοπωλιακών καταστάσεων και πλέγματος ασφυξίας για την επιχειρηματική δραστηριότητα μικρών και μεσαίων οικονομικών μονάδων. Και, κυρίως, ενθαρρύνει την επιχειρηματική πρωτοβουλία, προστατεύει και διασφαλίζει συνθήκες ανταγωνισμού, καταργεί τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, περιορίζει την υπερβολική φορολόγηση, διευκολύνει την διασπορά της οικονομικής δραστηριότητας και ευνοεί την διάχυση της ανάπτυξης. Με μια λέξη, απελευθερώνει τον πολίτη από τους μηχανισμούς περιορισμού και παρεμπόδισης της παραγωγικής δημιουργίας. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η κοινωνική συνοχή, που αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την ευημερία του συνόλου και την εδραίωση μιας διαρκούς εθνικής αναπτυξιακής πορείας.
Είναι προφανές ότι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός απορρέει από την βαθειά πίστη μας στον άνθρωπο και εκφράζει τον απόλυτο σεβασμό μας προς την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του. Αυτή ακριβώς την κοινωνική διάσταση της ιδεολογίας μας οφείλουμε να την μετατρέψουμε σε σταθερό εργαλείο του πολιτικού μας λόγου, έτσι ώστε να διαλύσουμε τον μόνιμο μύθο, που συστηματικά καλλιεργεί η αριστερά, εμφανιζόμενη ως, δήθεν, αποκλειστικός φορέας κοινωνικού χαρακτήρα ανησυχιών, προβληματισμών και πρωτοβουλιών.
Με τον Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ο ιδεολογικός αφοπλισμός του κόμματος θα λάβει τέλος. Η μεγάλη παράταξη, που έχει δικαιωθεί ιστορικά για τις μεγάλες επιλογές της (Ευρωπαϊκή Ένωση, ελεύθερη οικονομία, ανοικτή δημοκρατική κοινωνία) θα υπερασπισθεί και πάλι τις διαχρονικές ιδέες, που γεννήθηκαν υπό το άσβεστο φως του ελληνικού πολιτισμού και σήμερα κυριαρχούν σε όλα τα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, που βρίσκονται στην εξουσία.
Ιδέες όπως η ανταγωνιστικότητα, η διάχυση ευκαιριών, ο ρόλος της μεσαίας τάξης και βέβαια η αγάπη για την πατρίδα, ως κινητήριος μοχλός δημιουργικής πολιτικής και εξυπηρέτησης των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων, θα βρουν στον πολιτικό μας λόγο, την πρωταρχική θέση, που απαιτεί η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.
Αγαπάμε τον τόπο μας, αλλά δεν είμαστε περίκλειστοι και περίφοβοι, είμαστε οικουμενικοί, ανοίγουμε τα φτερά μας σε όλο τον κόσμο, όπως πάντα έκαναν οι Έλληνες στις μεγάλες τους στιγμές. Άλλωστε το ελληνικό πνεύμα είναι οικουμενικό. Παρακολουθούμε λοιπόν αυτά που γίνονται στον υπόλοιπο τον κόσμο και τι διαπιστώνουμε; Ότι παντού, πριν ξεσπάσει η πρόσφατη κρίση και, πολύ περισσότερο, αφ’ ότου ξέσπασε, όλη η δημόσια συζήτηση, στις προηγμένες δημοκρατικές χώρες, γίνεται ακριβώς για τις έννοιες και την σημασία τους στην προσπάθεια ανάκαμψης της διεθνούς οικονομίας. Για την ανταγωνιστικότητα, σε αντίθεση με την λογική του κρατισμού, που πνίγει την οικονομία και τη δημιουργικότητα των κοινωνιών, για τη διάχυση ευκαιριών και ευημερίας, σε αντίθεση με την λογική των στρεβλώσεων των αγορών, των ολιγοπωλίων και των καρτέλ, που δεν δίνουν ευκαιρίες στους πολλούς και δεν αφήνουν την ανάπτυξη να φτάσει παντού, ώστε τελικώς να ευημερούν οι αριθμοί και να δυστυχούν οι άνθρωποι. Για την μεσαία τάξη, που, μόνον όταν είναι ακμαία και δημιουργική, μπορεί να εξασφαλίζει αυτή την διάχυση ευκαιριών προς τα κάτω και να διαμορφώνει προοπτική ευημερίας στην υπόλοιπη οικονομία. Και για την αγάπη για την πατρίδα, που είναι προϋπόθεση δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης, σε πλήρη αντίθεση με την εξουθενωτική λογική της ισοπέδωσης των λαών και, ακόμη περισσότερο, σε πλήρη αντίθεση με την λογική της μετατροπής ιστορικών λαών σε πληθυσμούς χωρίς ταυτότητα και, άρα, χωρίς πυξίδα ιστορικής αναφοράς, αλλά και προοπτικής για το μέλλον.
Ο Αντώνης Σαμαράς προσβλέπει στην ιδεολογική υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας, μέσα από τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό και την αναγωγή του σε σταθερό σημείο αναφοράς στον πολιτικό λόγο του κόμματος. Αυτό θα είναι το μεγάλο βήμα που, σταδιακά, θα επαναφέρει τη Νέα Δημοκρατία σε τροχιά εξουσίας, την οποία βλέπει όχι ως αυτοσκοπό, αλλά ως αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή μιας κυβερνητικής πολιτικής προσφοράς προς τον τόπο. Μιας πολιτικής, η οποία θα υπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα και θα οδηγήσει τον ελληνικό λαό στον δρόμο της ανάπτυξης και της ευημερίας, μακριά από τις αβελτηρίες, τις παραλείψεις και τα λάθη του παρελθόντος.-
http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=960
Πρόκειται για την κοινωνική διάσταση της φιλελεύθερης ιδεολογίας, τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό, τον οποίο, ιδίως τώρα, υπό τις παρούσες συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οφείλουμε να καταστήσουμε κτήμα του κάθε πολίτη, αφ’ ενός μεν για να επιτύχουμε την απαγκίστρωση της ελληνικής κοινωνίας από τις ξεπερασμένες ιδεοληψίες της αριστεράς, που κρατούν την χώρα δέσμια αναχρονιστικών θεσμών και δομών και, αφ’ ετέρου, για να διαμορφώσουμε το αναγκαίο και σταθερό ιδεολογικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο θα στηριχθεί ο αντιπολιτευτικός λόγος σήμερα και η κυβερνητική πολιτική της Ν.Δ. αύριο.
Ο Αντώνης Σαμαράς, προσδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στην ανάγκη ιδεολογικής ανασυγκρότησης της Νέας Δημοκρατίας, υπό την έννοια της επαναφοράς της ιδεολογίας μας ως κυρίαρχου στοιχείου του πολιτικού μας λόγου, τόνισε, στο Έκτακτο Συνέδριο του κόμματος (7.11.2009), ότι, «ο κοινωνικός φιλελευθερισμός δεν είναι απλά δυο λέξεις. Είναι ανοιχτή ιδεολογία, δεν είναι κλειστό δόγμα. Επιτρέπει συνθέσεις. Δεν οδηγεί σε αποκλεισμούς. Αλλά δίνει και σαφή πυξίδα για να κινηθούμε μπροστά. Δεν μας καθηλώνει σε στερεότυπα ή σε αποτυχημένα ιστορικά μοντέλα. Και κάτι ακόμα. Είναι η επίκαιρη εκδοχή του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, που αποτέλεσε τη μεγάλη παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή».
Πράγματι, Κοινωνικός Φιλελευθερισμός σημαίνει μείωση του εξουσιαστικού παραγωγικού ρόλου του κράτους, που οδηγεί σε ασφυξία τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και γιγαντώνει την αυθαιρεσία και τα προνόμια των κρατικοδίαιτων συντεχνιών και, παράλληλα, σημαίνει ενίσχυση του ρυθμιστικού του ρόλου, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η απόλυτη τήρηση της νομιμότητας, να αποτρέπονται οι μονοπωλιακές καταστάσεις και να εξουδετερώνονται οι στρεβλώσεις της αγοράς.
Κοινωνικός Φιλελευθερισμός σημαίνει, επίσης, αδιάκοπη μέριμνα για τους οικονομικά ασθενέστερους έτσι ώστε, ο κάθε πολίτης, ακόμη και αυτός με τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες, να είναι απαλλαγμένος από την αβεβαιότητα και την αγωνία για το αύριο, εξασφαλίζοντας μόνιμη απασχόληση, δίκαιη ανταμοιβή του μόχθου του, πλήρη ασφάλιση για το μέλλον του ιδίου και των παιδιών του, συμμετοχή στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Όπως έλεγε ο Κων/νος Καραμανλής, όταν ένας λαός δεν μπορεί να επιτύχει την κοινωνική δικαιοσύνη στα πλαίσια της δημοκρατίας, κλονίζεται η εμπιστοσύνη του στην ιδέα της δημοκρατίας και τότε κερδίζει έδαφος η προπαγάνδα των ολοκληρωτικών κινημάτων. Η διαρκής έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης, στο πλαίσιο ενός κράτους που αισθάνεται ως ύψιστη υποχρέωσή του την προστασία των αδυνάτων, είναι η πεμπτουσία της δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Κοινωνικός Φιλελευθερισμός σημαίνει, ακόμη, εμπιστοσύνη στις δημιουργικές δυνάμεις του ατόμου και διαρκή ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, με στόχο την ευημερία των πολλών. Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός δεν διώκει το κεφάλαιο, που είναι αναγκαίο για την παραγωγή εθνικού πλούτου και θέσεων απασχόλησης. Όμως, λειτουργεί αποτρεπτικά στην δημιουργία ολιγοπωλιακών καταστάσεων και πλέγματος ασφυξίας για την επιχειρηματική δραστηριότητα μικρών και μεσαίων οικονομικών μονάδων. Και, κυρίως, ενθαρρύνει την επιχειρηματική πρωτοβουλία, προστατεύει και διασφαλίζει συνθήκες ανταγωνισμού, καταργεί τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, περιορίζει την υπερβολική φορολόγηση, διευκολύνει την διασπορά της οικονομικής δραστηριότητας και ευνοεί την διάχυση της ανάπτυξης. Με μια λέξη, απελευθερώνει τον πολίτη από τους μηχανισμούς περιορισμού και παρεμπόδισης της παραγωγικής δημιουργίας. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η κοινωνική συνοχή, που αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την ευημερία του συνόλου και την εδραίωση μιας διαρκούς εθνικής αναπτυξιακής πορείας.
Είναι προφανές ότι ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός απορρέει από την βαθειά πίστη μας στον άνθρωπο και εκφράζει τον απόλυτο σεβασμό μας προς την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του. Αυτή ακριβώς την κοινωνική διάσταση της ιδεολογίας μας οφείλουμε να την μετατρέψουμε σε σταθερό εργαλείο του πολιτικού μας λόγου, έτσι ώστε να διαλύσουμε τον μόνιμο μύθο, που συστηματικά καλλιεργεί η αριστερά, εμφανιζόμενη ως, δήθεν, αποκλειστικός φορέας κοινωνικού χαρακτήρα ανησυχιών, προβληματισμών και πρωτοβουλιών.
Με τον Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, ο ιδεολογικός αφοπλισμός του κόμματος θα λάβει τέλος. Η μεγάλη παράταξη, που έχει δικαιωθεί ιστορικά για τις μεγάλες επιλογές της (Ευρωπαϊκή Ένωση, ελεύθερη οικονομία, ανοικτή δημοκρατική κοινωνία) θα υπερασπισθεί και πάλι τις διαχρονικές ιδέες, που γεννήθηκαν υπό το άσβεστο φως του ελληνικού πολιτισμού και σήμερα κυριαρχούν σε όλα τα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, που βρίσκονται στην εξουσία.
Ιδέες όπως η ανταγωνιστικότητα, η διάχυση ευκαιριών, ο ρόλος της μεσαίας τάξης και βέβαια η αγάπη για την πατρίδα, ως κινητήριος μοχλός δημιουργικής πολιτικής και εξυπηρέτησης των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων, θα βρουν στον πολιτικό μας λόγο, την πρωταρχική θέση, που απαιτεί η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.
Αγαπάμε τον τόπο μας, αλλά δεν είμαστε περίκλειστοι και περίφοβοι, είμαστε οικουμενικοί, ανοίγουμε τα φτερά μας σε όλο τον κόσμο, όπως πάντα έκαναν οι Έλληνες στις μεγάλες τους στιγμές. Άλλωστε το ελληνικό πνεύμα είναι οικουμενικό. Παρακολουθούμε λοιπόν αυτά που γίνονται στον υπόλοιπο τον κόσμο και τι διαπιστώνουμε; Ότι παντού, πριν ξεσπάσει η πρόσφατη κρίση και, πολύ περισσότερο, αφ’ ότου ξέσπασε, όλη η δημόσια συζήτηση, στις προηγμένες δημοκρατικές χώρες, γίνεται ακριβώς για τις έννοιες και την σημασία τους στην προσπάθεια ανάκαμψης της διεθνούς οικονομίας. Για την ανταγωνιστικότητα, σε αντίθεση με την λογική του κρατισμού, που πνίγει την οικονομία και τη δημιουργικότητα των κοινωνιών, για τη διάχυση ευκαιριών και ευημερίας, σε αντίθεση με την λογική των στρεβλώσεων των αγορών, των ολιγοπωλίων και των καρτέλ, που δεν δίνουν ευκαιρίες στους πολλούς και δεν αφήνουν την ανάπτυξη να φτάσει παντού, ώστε τελικώς να ευημερούν οι αριθμοί και να δυστυχούν οι άνθρωποι. Για την μεσαία τάξη, που, μόνον όταν είναι ακμαία και δημιουργική, μπορεί να εξασφαλίζει αυτή την διάχυση ευκαιριών προς τα κάτω και να διαμορφώνει προοπτική ευημερίας στην υπόλοιπη οικονομία. Και για την αγάπη για την πατρίδα, που είναι προϋπόθεση δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και ανάπτυξης, σε πλήρη αντίθεση με την εξουθενωτική λογική της ισοπέδωσης των λαών και, ακόμη περισσότερο, σε πλήρη αντίθεση με την λογική της μετατροπής ιστορικών λαών σε πληθυσμούς χωρίς ταυτότητα και, άρα, χωρίς πυξίδα ιστορικής αναφοράς, αλλά και προοπτικής για το μέλλον.
Ο Αντώνης Σαμαράς προσβλέπει στην ιδεολογική υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας, μέσα από τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό και την αναγωγή του σε σταθερό σημείο αναφοράς στον πολιτικό λόγο του κόμματος. Αυτό θα είναι το μεγάλο βήμα που, σταδιακά, θα επαναφέρει τη Νέα Δημοκρατία σε τροχιά εξουσίας, την οποία βλέπει όχι ως αυτοσκοπό, αλλά ως αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή μιας κυβερνητικής πολιτικής προσφοράς προς τον τόπο. Μιας πολιτικής, η οποία θα υπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα και θα οδηγήσει τον ελληνικό λαό στον δρόμο της ανάπτυξης και της ευημερίας, μακριά από τις αβελτηρίες, τις παραλείψεις και τα λάθη του παρελθόντος.-
http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=960
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε