Προς κ.Παπακωνσταντίνου: Follow the money

Η φωνή του φίλου τραπεζίτη στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής εμπεριείχε ένα είδος ειρωνείας.

Τι είπε χονδρικά:

Έτσι που πάει, όποιος μισθωτός βγάζει πάνω από 30.000 ευρώ ετησίως στην Ελλάδα θα θεωρείται πλούσιος, καθότι έχων και κατέχων κι όποιος βγάζει πάνω από 75.000 ευρώ θα θεωρείται εκατομμυριούχος.

Ο άνθρωπος υποψιάζεται ότι η νέα ενιαία φορολογική κλίμακα θα πλήξει τα εισοδήματα από την εργασία και τις συντάξεις όσων βγάζουν πάνω από 30.000 - 35.000 ευρώ και δεν εννοεί απλώς την κατάργηση κάποιων φοροαπαλλαγών ή της αυτοτελούς φορολόγησης κάποιων εισοδημάτων.

Άλλωστε, όπως κι άλλοι, θεωρεί άδικο να υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που λαμβάνουν επιδόματα τα οποία αντιστοιχούν σε σημαντικό ποσοστό του συνολικού τους εισοδήματος και φορολογούνται αυτοτελώς πολύ λιγότερο από το δικό του ή άλλοι ιδιωτικοί υπάλληλοι που τυγχάνουν προνομιακής φορολόγησης, π.χ. ποδοσφαιριστές κτλ.

Τόσο αυτός όσο και πολλοί άλλοι μισθωτοί αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί θα πρέπει να πληρώνουν κάθε φορά την αδυναμία του κράτους να περιορίσει τις δαπάνες του λόγω είτε διαφθοράς είτε ρουσφετιών και ταυτόχρονα να βλέπουν άλλους συμπολίτες τους να κοροϊδεύουν τον κόσμο φοροδιαφεύγοντας.

Όσον αφορά στον περιορισμό των δαπανών, η χώρα θα μπορούσε να πάρει για παράδειγμα την Ουγγαρία που βρέθηκε σε δεινή θέση, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστεί να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής πειθαρχίας που αποτελούνταν από λίγα σημεία.

Τι έλεγε ένα από αυτά: καμία δαπάνη δεν μπορεί να αυξηθεί αν ταυτόχρονα δεν μειωθεί ισόποσα άλλη.

Είναι αναμφισβήτητα ένα δύσκολο μέτρο που θα μπορούσε να αναπροσαρμοστεί κάπως επί το ηπιότερον στη δική μας περίπτωση, π.χ. λαμβάνοντας υπόψη την προβλεπόμενη αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ, γιατί είμαστε μέλος της ευρωζώνης και επομένως δεν διατρέχουμε τους ίδιους κινδύνους, π.χ. κερδοσκοπική επίθεση στο νόμισμα.

Όμως, η στήλη δεν προανήγγειλε κάποια πρόταση για τον έλεγχο των δαπανών όπως η ανωτέρω.

Προανήγγειλε κάποια πρόταση-μέτρο για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής χωρίς να καταφεύγει το κράτος σε απειλές, εκβιασμούς των "αδιάφθορων" κομάντος κτλ.

Ποιο είναι:

Καμία δαπάνη επιχείρησης να μην μπορεί να εκπέσει από ένα επίπεδο και πάνω, π.χ. 300 ευρώ, αν δεν έχει πληρωθεί μέσα από το τραπεζικό σύστημα.

Με αυτόν τον τρόπο οι Αρχές θα μπορούν εύκολα να ανακαλύψουν ηλεκτρονικά πού πήγαν τα λεφτά.

Ποιες είναι οι πιθανές συνέπειες;

Πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, που ως γνωστόν φοροδιαφεύγουν συστηματικά, θα σκεφθούν διπλά και τριπλά να κάνουν κομπίνες με ψεύτικες τιμολογήσεις, με πλαστά τιμολόγια και πλαστές εταιρίες που κλέβουν σήμερα τον ΦΠΑ και ο κρατικός κορβανάς θα μαζέψει περισσότερα λεφτά.

Δεν πρόκειται ασφαλώς για μέτρο-πανάκεια που θεραπεύει καθ’ ολοκληρίαν τη νόσο της φοροδιαφυγής.

Είναι όμως κάτι που μπορεί να εφαρμοστεί και να παρακολουθηθεί εύκολα από τις κρατικές υπηρεσίες χωρίς τις ταρζανιές των γνωστών "αδιάφθορων".

Trace the money, λοιπόν, κύριοι υπουργέ και υφυπουργέ των Οικονομικών.


Dr. Money