Ελλάδα: Δεν της λείπει ο πλούτος, της λείπει το πολιτικό κεφάλαιο!

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα καλών προθέσεων που στην προσπάθειά τους να εκλογικεύσουν την τουρκική επιθετικότητα κάνουν ένα βασικό λάθος. Περιορίζουν τον πλούτο που μπορεί να φέρει μια επίσημη ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδα σε κάποια πραγματικά ή υποθετικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Η πραγματικότητα δεν βρίσκεται στο υπέδαφος αλλά στην επιφάνεια της θάλασσας και είναι προφανείς αν κοιτάξει τον χάρτη και προσπαθήσει να αναλύσει τα δεδομένα με γεωστρατηγική ματιά. Αν η Ελλάδα είχε επίσημα ανακηρυγμένη ΑΟΖ σαν τάξη μεγέθους κράτους θα ανέβαινε τουλάχιστον κατά μία κατηγορία. Θα τριπλασιαζόταν ο χώρος οικονομικής δραστηριότητας αλλάζοντας το γεωστρατηγικό ειδικό βάρος της χώρας. Τα πετρέλαια (αν υπάρχουν που εγώ έχω πολλές βάσιμες αμφιβολίες περί της οικονομικής αξίας τους) κάποτε θα τελειώσουν. Η ΑΟΖ όμως όταν θα ανακηρυχθεί θα υπάρχει όσο υπάρχει Ελληνικό Κράτος και όσο υπάρχουν έλληνες στο αρχιπέλαγος που θα ασκούν οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα.
Η Τουρκία ως σοβαρό κράτος που είναι και έχοντας πάντα στις δομές της μια γεωστρατηγική στόχευση γνωρίζει πως δεν μπορεί να γίνει ανεκτή μια τόσο ισχυρή Ελλάδα στην περιφέρειά της. Μέσα λοιπόν στο μεγάλο παιχνίδι που κάνει μπορεί να χρησιμοποιεί και κάποια «δολώματα» που αναπτύσσονται στον δημόσιο διάλογο στο εσωτερικό της Ελλάδας από ανθρώπους καλών προθέσεων ώστε να μας παρασύρει σε λανθασμένες αποφάσεις. Ένας «κόντεμα» της αξίας του Αιγαίου σε κάποιο ορυκτό πλούτο και μόνο μπορεί να μας φέρει μπροστά σε διλήμματα συνδιαχείρισης ιδιαίτερα αν η Τουρκία αναγνωρίσει την προφανή ελληνικότητα της ξηράς των νησιών του Αιγαίου. Αλλά αυτό που δεν λέει η Τουρκία είναι πως αν υπάρξει συνδιαχείρηση αυτόματα αποποιούμαστε της αποκλειστικότητας της θαλάσσιας Οικονομικής μας Ζώνης και έτσι με αυτό τον τρόπο περικόπτουμε τον ζωτικό οικονομικό μας χώρο κατά το ένα τρίτο. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν και με δικές μας αποφάσεις στο βωμό κάποιας «ειρηνικής συνύπαρξης» στερούμαι από τον Ελληνισμό τον ζωτικό οικονομικό του χώρο και των δυνατοτήτων μελλοντικής ανάπτυξής του πέρα από την όποια πιθανή ή απίθανη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου. Άρα κάποτε και η ελληνικότητα αυτών των ίδιων των νησιών θα αμφισβητηθεί αν δεν υπάρχει δυνατότητα ελληνικής αποκλειστικότητας στην οικονομική δραστηριότητα πέριξ των νησιών που θα διασφαλίσει την συνέχιση της ελληνικής οικονομικής κυριαρχίας μετά την εξάντληση του όποιου αντικειμένου συνδιαχείρισης.

Ελευθέριος Β.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_6551.html