Ευρωπαϊκό προφίλ έψαχνε στην Αθήνα ο Ερντογάν

Η ΔΙΕΛΚΥΣΤΙΝΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΩΤΕΡΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ
Των Δ.Π. ΔΗΜΑ, ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ
Η επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες εβδομάδες σε μια στιγμή δεδομένης ελληνικής γεωπολιτικής αδυναμίας, που εντείνεται από την οξεία οικονομική κρίση της χώρας και καλλιεργείται η εντύπωση, ως εκ τούτου, πως με ελληνική υπαιτιότητα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να ανοίξει ο δρόμος για νέα εποχή στις σχέσεις των δύο γειτόνων.

Αυτό βέβαια εμπεριέχει εν μέρει μια σοβαρή αλήθεια, αλλά όπως επισημαίνουν παράγοντες στην Ουάσιγκτον με διαχρονική αντίληψη των πραγμάτων, «η κατάσταση στην Τουρκία είναι εξίσου δύσκολη» για το κυβερνών κόμμα και κατά την άποψη αξιωματούχων του NSC (Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας) την επόμενη διετία, με την αναμενόμενη άνοδο «εξαιρετικά σκληρών» στην ηγεσία του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, τίθεται εν αμφιβόλω ακόμη και η ύπαρξη της κυβέρνησης Ερντογάν γιατί αναμένεται ότι οι δυνάμεις εκεί «θα εισέλθουν σε συγκρουσιακή τροχιά» - με τους Τούρκους στρατηγούς να θεωρούν ότι τίθεται πλέον θέμα επιβίωσής τους...

Αυτό βέβαια θα επηρεάσει άμεσα και την οικονομική προοπτική της Τουρκίας γιατί όπως αναφέρεται σε εμπιστευτική οικονομική έκθεση που έχει υπ' όψιν της η «Ε», η ενισχυμένη προοπτική επέμβασης στη γείτονα -δεν μπορεί να παραγνωρίζεται μέχρι την περίοδο των βουλευτικών εκλογών του 2011- έχει ήδη ανεβάσει κατά πολύ τον δείκτη «πολιτικής επικινδυνότητας» εκεί σε βάρος του οικονομικού, πολιτικού και επενδυτικού περιβάλλοντος.

Από τη σκοπιά αυτή, ο Ερντογάν είχε «μεγάλη ανάγκη» να δείξει ποικιλοτρόπως κατά τη διήμερη παρουσία του στην Αθήνα ένα «ευρωπαϊκό πρόσωπο» γιατί όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά -όσο και αν αποτελεί απόμακρη πραγματικότητα- η προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι η μόνη διέξοδος για να «κλείσει οριστικά» τους στρατιωτικούς στους στρατώνες.

Σε συνδυασμό με αυτό, αλλά και με το επικρατούν νεο-οθωμανικό σκεπτικό της πολιτικοοικονομικής ελίτ που βρίσκεται γύρω από τον Ερντογάν, η πολυπληθής τουρκική αντιπροσωπεία ήθελε να καταγράψει στο εσωτερικό την αυξανόμενη επιρροή της αλλά και, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, να στείλει μηνύματα σ' όλο τον χώρο της νότιας Ευρώπης.

Επ' αυτού, θα είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς το «στίγμα» που θα δώσει τελικά η επιχειρηματική διάσταση της επίσκεψης Ερντογάν γιατί υπάρχουν υπόνοιες πως βαθύτερα κρύβονται κάποια συντεταγμένα επιχειρηματικά συμφέροντα και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου για τη συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου του αρχιπελάγους. Και ακόμη βαθύτερα αυτά -όπως είναι ευνόητο- πρέπει να τύχουν της ανάλογης πολιτικής στήριξης.

Η «ανώνυμη εταιρεία» των Τούρκων στρατηγών βλέπει πως με την ενίσχυση της πολιτικοοικονομικής ελίτ του κυβερνώντος κόμματος ΑΡΚ χάνει μεν τη δύναμή της, αλλά παράλληλα μειώνονται τα οικονομικά της οφέλη από ενδεχόμενη στρατιωτική απόσυρση από την Κύπρο όπου σύμφωνα με κύκλους του ΟΗΕ αποτελεί γι' αυτούς «μια κερδοφόρα παρουσία». Αυτό επιβεβαιώνεται και από κύκλους προσκείμενους στο αμερικανικό Πεντάγωνο οι οποίοι σε σχετικό έντυπο κείμενο (DFASP) υποστηρίζουν ότι η απόσυρση της 11ης Μονάδας Στρατού από την Κύπρο θα αφαιρέσει από τους Τούρκους στρατιωτικούς τη δυνατότητα να «τσεπώνουν» χρήματα που δικαιολογούν από την παρουσία της στο νησί και θα βρεθούν μπροστά στον Ερντογάν αν αυτός με άλλοθι την Ε.Ε. θελήσει να επιβάλει απόσυρση από την Κύπρο.

Από μια έτερη, αλλά σαφώς συνδεδεμένη με όλα αυτά διάσταση, η πομπώδης και πληθωρική επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα (σ.σ. κάτι ανάλογο με τις... κατακλυσμιαίες επισκέψεις του στην Ουάσιγκτον) συνδέεται με μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η ανατολική Μεσόγειος και η νότια Ευρώπη έχουν εισέλθει σε μια νέα δυναμική εξελίξεων, με την ενισχυόμενη παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή, κι αυτό καταδεικνύεται με την πρόσφατη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Ντ. Μεντβιέντεφ στην Αγκυρα και λίαν συντόμως του Ρώσου πρωθυπουργού Βλ. Πούτιν στην Αθήνα.

Η Τουρκία -εξοστρακισμένη γεωπολιτικά ή δεμένη ενεργειακά στη Ρωσία- επιδιώκει να βρει μια διέξοδο στις βαθύτερες και με ορίζοντα γεωπολιτικές της επιδιώξεις για περιφερειακή και παγκόσμια δύναμη και επί του παρόντος βλέπει τη «γνωστή» της από το παρελθόν νότια Ευρώπη ως «πεδίο δράσης» και έτσι θα επιδιώξει να εντείνει τα σχετικά μέσω Αθηνών μηνύματα (σ.σ. η «Ε» έχει εγκαίρως προβεί σε σχετικές επισημάνσεις).

Η Αθήνα, όπως καταδεικνύεται, με την «ανόητη και ξεπερασμένη» βαλκανική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου (σ.σ. ατζέντα 2014) έχει μείνει πολύ πίσω από τις εξελίξεις και είναι αδιάφορη ή απούσα από όλες τις συνάξεις των τελευταίων μηνών για τις ευρωατλαντικές προοπτικές των χωρών της περιοχής και το κενό αυτό εύκολα επιχειρεί να το καλύψει η Αγκυρα.

Σημειωθήτω, εν κατακλείδι, πως η αντιμετώπιση της Τουρκίας από την Ουάσιγκτον στη συγκεκριμένη πτυχή ευνοεί την Αγκυρα, γιατί για άλλη μια φορά η μυωπική αμερικανική πολιτική, με βάση το παλαιάς κοπής αγγλοσαξονικό μοντέλο πως «η γείτων αποτελεί ανάχωμα στον εχθρό της» που λέγεται Ρωσία, αδυνατεί να δει τις μακροχρόνιες συνέπειες στην περιοχή. Ως προς τα ακραιφνώς διμερή, η Τουρκία έχει ακόμη την πολυτέλεια να περιμένει. *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/blog-post_1028.html