Ειρήσθω:Δ ύ ο της 36ετίας

Π Ω Σ ΟΜΩΣ κατόρθωσε ο Ελληνισμός, παρά την τραγωδία του 1974 και το δυσμενέστατο σε βάρος του ανισοζύγιο ισχύος, να διασώζει έκτοτε την Κυπριακή Δημοκρατία του; Πώς πέτυχε ν’ ανακόπτει, στην ίδια 36ετία, την ολοκλήρωση των στόχων της Άγκυρας για «ανάκτηση της Κύπρου», που είχε ορίσει το ομώνυμο επιτελικό σχέδιο της τουρκικής στρατηγικής;

Πώς απέκρουσε, έως τώρα, τις αλλεπάλληλες προσπάθειες «ξένων και δικών» για τη διάλυση της Κ.Δ. και την υπαγωγή («μετεξέλιξή») της υπό τουρκικό έλεγχο, μέσω ενός «συνεταιρικού διαμοιρασμού, συνιδιοκτησίας και συγκυριαρχίας» με την ασφυκτικά ελεγχόμενη από την Άγκυρα στρατηγική Τ/κ μειονότητα;

Ε Ν Α Σ ΜΕΝ αναγκαίος προβληματισμός είναι, γιατί ο Ελληνισμός δεν κατόρθωσε επί 36 χρόνια να ανατρέψει τα αποτελέσματα του Δίδυμου Κακουργήματος του ‘74, να απελευθερώσει τα εδάφη του από την τουρκική κατοχή, ν’ αποκαταστήσει την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κ.Δ. και να επιτύχει λευτεριά κι επιστροφή για όλους τους πολίτες της. Άλλος, όμως, εξίσου ωφέλιμος προβληματισμός, αφορά το επίτευγμα της αντοχής και της αντίστασής του. Χρήσιμοι αμφότεροι γι’ αναζήτηση μιας νέας πορείας. Προς ενδυνάμωση των συντελεστών αντοχής αφ’ ενός και για το σχεδιασμό αποτελεσματικής στρατηγικής απελευθέρωσης, υπερβαίνοντας τη μέχρι τούδε 36χρονη αποτυχία, αφ’ ετέρου.

Χ Ρ Η Σ Ι Μ Ο ΤΟ να μελετάς και πώς σε μελετά ο εχθρός σου. Στα καθέκαστα της δικής του, εναντίον σου, στρατηγικής. Ιδού τι γράφει, λόγου χάριν, στο περίφημο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος», ο πολύ στρατηγιστής υπ.Εξ. της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου, για το θέμα των S-300 (που, Αθήνα και Λευκωσία το κατέληξαν σε εθνική ταπείνωση): «Το θέμα των πυραύλων, που προορίζονταν να εγκατασταθούν στην Κύπρο, εμπεριείχε τον κίνδυνο η στρατιωτική δυναμική της ελλαδο-κυπριακής συμμαχίας ν’ αποκτήσει την ισχύ να απειλήσει τις περιοχές της Μικράς Ασίας, πέρα απ’ τα σημεία πρόσβασης που έχουν τα νησιά του Αιγαίου.

Συνεπώς, το θέμα, πέρα από την ασφάλεια [του Αττίλα] στην Κύπρο, προσέλαβε στρατηγικής σημασίας διαστάσεις, δεδομένου ότι μια τέτοια απειλή, που θα κάλυπτε την περιοχή της νότιας και κεντρικής Μ. Ασίας, με την παροχή άμεσης ή έμμεσης υποστήριξης από την Αρμενία, τη Ρωσία και τη Συρία, θα είχε ως αποτέλεσμα να μην απομείνει καμιά ασφαλής περιοχή στην Τουρκία» (σελ.280). Κι όσα, π.χ. γράφει για το ότι, «το Ισραήλ, μετά τη Ρωσία και τη Γαλλία, αποτελεί την 3η σημαντική χώρα που επιχειρεί να πωλήσει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Κ.Δ.» (σ.634). Ή, για το ότι «η συγκρότηση μετώπου από μέρους του ΡΚΚ [των Κούρδων] με τους Έλληνες και τους Αρμενίους… πρέπει να μελετηθεί δεόντως» (σ.670)...
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΣΗΜΕΡΙΝΗ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/07/36.html