Haaretz: Τίποτε δεν είναι "all-inclusive" εδώ
Της ΑΒΙΡΑΜΑ ΓΚΟΛΑΝΗ όμορφη, νέα φιλία μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ δεν γεννήθηκε σε μεγάλους μπουφέδες ξενοδοχείων, όπως συνέβη στην περίπτωση της χαμένης μας συμμαχίας με την Τουρκία, αλλά προήλθε μάλλον από το κόμμα που προέκυψε από το Αφγανιστάν και έφθασε ως τις πόρτες του Λευκού Οίκου.
Αυτή η αφετηρία έγινε δυνατή όχι λόγω της λατρείας των Ισραηλινών για τα μπουζουκτσίδικα της Αθήνας, αλλά εξαιτίας της αποχώρησης από το Οβάλ Γραφείο του Τζορτζ Μπους, τον οποίο απεχθάνονταν οι Έλληνες και η είσοδος σε αυτό του Μπάρακ Ομπάμα.
Αλλά ακόμη κι αυτή η ερμηνεία, που είναι αποδεκτή από πολλούς πολιτικούς αναλυτές στην Ελλάδα (και ακόμη και από κύκλους που πρόσκεινται στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου), θα είναι ατελής χωρίς να λάβει κανείς υπόψη του την κίνηση μεγάλων τμημάτων της παγκόσμιας σκακιέρας και της λεκάνης της Μεσογείου. Η Τουρκία, με τα οικονομικά και στρατηγικά της συμφέροντα, είναι απλά άλλος ένας παίκτης στη σκακιέρα αλλά παρά τις προσπάθειες ορισμένων στο Ισραήλ να ελαχιστοποιήσουν τη σημασία της, δεν είναι ασήμαντος παράγοντας.
Οι Έλληνες φοβούνται την Τουρκία, την ποθούν και είναι έτοιμοι να τη μισήσουν ανά πάσα στιγμή. Απειλούνται και προσβάλλονται κατά κύριο λόγο από το δόγμα "στρατηγικού βάθους" που ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου εμφανίζει ως φιλόδοξη προοπτική προς το "νέο-οθωμανισμό": δηλαδή, τη μεταστροφή της Τουρκίας σε βασικό παίκτη της παγκόσμιας σκηνής.
Έτσι, δεν είναι μόνο η ελληνική παράνοια - που είναι το δίδυμο του ισραηλινού πανικού - και ο πρωτόγονος φόβος για το Ισλάμ που ωθούν την Ελλάδα και το Ισραήλ τη μία στην αγκαλιά του άλλου. Η ψυχρή πολιτική εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας και ο μεταλλασσόμενος χάρτης ελέγχου των περιφερειακών ενεργειακών πόρων, συνέβαλαν επίσης σε αυτό. Τώρα, με το Ισραήλ να τσακώνεται ανοικτά με την Άγκυρα και τον Ομπάμα να δείχνει ψυχρή στάση έναντι του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ανοίγει ο δρόμος για να μπορέσει η Ελλάδα να πει "να 'μαι κι εγώ" απευθυνόμενη στο Ισραήλ, και στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και ευρύτερα.
Αλλά ο Παπανδρέου είναι έξυπνος πολιτικός με ισχυρό διπλωματικό υπόβαθρο. Γνωρίζει ότι θα ήταν λάθος να στριμωχθεί άτσαλα η Τουρκία σε μια γωνία, και για να λέμε την αλήθεια, δεν θέλει να τα χαλάσει μαζί της. Αντιθέτως: ήταν κάποτε ενεργητικά υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το πρώτο πράγμα που έκανε, αφού έγινε πρωθυπουργός πριν από λίγους μήνες, ήταν να επισκεφθεί την Άγκυρα. Ο Παπανδρέου θέλει νέες συμμαχίες αλλά του αρέσει να τις αναπτύσσει αργά και προσεκτικά.
Η αυξανόμενη εγγύτητα με τον πρωθυπουργό Μπένζαμιν Νετανιάχου μπορεί να αναπτύσσεται λίγο γρηγορότερα από ό,τι θα ήθελε, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να κρύψει την ικανοποίηση που του προκαλεί. Παίζοντας εκ του ασφαλούς, ο Παπανδρέου τηλεφώνησε σε όλους τους άραβες ηγέτες της περιοχής, αρχίζοντας από τον Αιγύπτιο πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ, για να τους ενημερώσει για την επίσκεψη Νετανιάχου και να εξηγήσει ότι πρόκειται να πιέσει το Ισραήλ να προχωρήσει σε ό,τι αφορά στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Οι Έλληνες ωστόσο, αναγνωρίζουν τα κοινά συμφέροντα και καταλαβαίνουν ότι το ταξίδι του Νετανιάχου στον Πόρο, στον κόλπου του Σαρωνικού, και η συνάντησή του με τον επικεφαλής της εβραϊκής κοινότητας είναι απλά το περιτύλιγμα μιας σημαντικής, ουσιώδους σχέσης μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας εντός του μεταλλασσόμενου διεθνούς πλαισίου.
Η σχέση αυτή θα ξεκινήσει με συζητήσεις για τουριστικούς δεσμούς (οι οποίοι δεν θα είναι "all-inclusive" καθώς η ελληνική κυβέρνηση δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα επιδότησης επιδοτούμενων τουριστικών επιχειρήσεων), θα συνεχίσει με στενότερους οικονομικούς δεσμούς και θα κορυφωθεί, όπως ορισμένοι σχολιαστές έχουν προβλέψει εδώ και καιρό, με μια νέα στρατηγική συμμαχία που θα περιλαμβάνει δικαιώματα υπερπτήσεων για την ισραηλινή αεροπορία.
Όλα αυτά τα διευκολύνει το γεγονός ότι ο Νετανιάχου και ο Παπανδρέου προέρχονται από ομοειδή περιβάλλοντα. Ωρίμασαν στα ίδια έγκριτα αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως διαμόρφωσαν παρεμφερείς διασυνδέσεις (όπως και ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς, που συναντήθηκε με τον Νετανιάχου τη Δευτέρα). Ο Παπανδρέου μπορεί να είναι επικεφαλής του Ελληνικού Σοσιαλιστικού κόμματος, ο Νετανιάχου επικεφαλής της ισραηλινής Δεξιάς, αλλά και οι δύο έχουν φιλελεύθερες-δημοκρατικές τάσεις ριζωμένες στην οικονομική πολιτική. Ο Παπανδρέου, που προσπαθεί να ηγηθεί μιας σοβαρής και επώδυνης οικονομικής μεταρρύθμισης χωρίς να χάσει τη δημοτικότητά του, θα δεχθεί ευχαρίστως βοήθεια από τον Νετανιάχου, που με ευχαρίστηση θα τον συμβουλεύσει.
Έτσι κινείται το πολιτικό εκκρεμές στη λεκάνη της Μεσογείου: "Made in America, Γειά στου και Ahlan". "Φλερτ στη σκιά της ημισελήνου", ήταν ο τίτλος της ελληνικής εφημερίδας "Τα Νέα", υπονοώντας την προδοσία της τουρκικής σημαίας. Ο υπαινιγμός αφορούσε και τις δύο πλευρές, αλλά απευθυνόταν κυρίως προς τον Νετανιάχου: παρόλα αυτά θα ήταν φρόνιμο να μην παρασυρθεί από τον καινούργιο του έρωτα και να αφήσει ανοικτή την πόρτα στην Τουρκία. Κι αν όχι την πόρτα, τουλάχιστον ένα μικρό παράθυρο.
ΑΥΓΗ
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/08/haaretz-all-inclusive.html
Αλλά ακόμη κι αυτή η ερμηνεία, που είναι αποδεκτή από πολλούς πολιτικούς αναλυτές στην Ελλάδα (και ακόμη και από κύκλους που πρόσκεινται στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου), θα είναι ατελής χωρίς να λάβει κανείς υπόψη του την κίνηση μεγάλων τμημάτων της παγκόσμιας σκακιέρας και της λεκάνης της Μεσογείου. Η Τουρκία, με τα οικονομικά και στρατηγικά της συμφέροντα, είναι απλά άλλος ένας παίκτης στη σκακιέρα αλλά παρά τις προσπάθειες ορισμένων στο Ισραήλ να ελαχιστοποιήσουν τη σημασία της, δεν είναι ασήμαντος παράγοντας.
Οι Έλληνες φοβούνται την Τουρκία, την ποθούν και είναι έτοιμοι να τη μισήσουν ανά πάσα στιγμή. Απειλούνται και προσβάλλονται κατά κύριο λόγο από το δόγμα "στρατηγικού βάθους" που ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου εμφανίζει ως φιλόδοξη προοπτική προς το "νέο-οθωμανισμό": δηλαδή, τη μεταστροφή της Τουρκίας σε βασικό παίκτη της παγκόσμιας σκηνής.
Έτσι, δεν είναι μόνο η ελληνική παράνοια - που είναι το δίδυμο του ισραηλινού πανικού - και ο πρωτόγονος φόβος για το Ισλάμ που ωθούν την Ελλάδα και το Ισραήλ τη μία στην αγκαλιά του άλλου. Η ψυχρή πολιτική εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας και ο μεταλλασσόμενος χάρτης ελέγχου των περιφερειακών ενεργειακών πόρων, συνέβαλαν επίσης σε αυτό. Τώρα, με το Ισραήλ να τσακώνεται ανοικτά με την Άγκυρα και τον Ομπάμα να δείχνει ψυχρή στάση έναντι του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ανοίγει ο δρόμος για να μπορέσει η Ελλάδα να πει "να 'μαι κι εγώ" απευθυνόμενη στο Ισραήλ, και στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και ευρύτερα.
Αλλά ο Παπανδρέου είναι έξυπνος πολιτικός με ισχυρό διπλωματικό υπόβαθρο. Γνωρίζει ότι θα ήταν λάθος να στριμωχθεί άτσαλα η Τουρκία σε μια γωνία, και για να λέμε την αλήθεια, δεν θέλει να τα χαλάσει μαζί της. Αντιθέτως: ήταν κάποτε ενεργητικά υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το πρώτο πράγμα που έκανε, αφού έγινε πρωθυπουργός πριν από λίγους μήνες, ήταν να επισκεφθεί την Άγκυρα. Ο Παπανδρέου θέλει νέες συμμαχίες αλλά του αρέσει να τις αναπτύσσει αργά και προσεκτικά.
Η αυξανόμενη εγγύτητα με τον πρωθυπουργό Μπένζαμιν Νετανιάχου μπορεί να αναπτύσσεται λίγο γρηγορότερα από ό,τι θα ήθελε, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να κρύψει την ικανοποίηση που του προκαλεί. Παίζοντας εκ του ασφαλούς, ο Παπανδρέου τηλεφώνησε σε όλους τους άραβες ηγέτες της περιοχής, αρχίζοντας από τον Αιγύπτιο πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ, για να τους ενημερώσει για την επίσκεψη Νετανιάχου και να εξηγήσει ότι πρόκειται να πιέσει το Ισραήλ να προχωρήσει σε ό,τι αφορά στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Οι Έλληνες ωστόσο, αναγνωρίζουν τα κοινά συμφέροντα και καταλαβαίνουν ότι το ταξίδι του Νετανιάχου στον Πόρο, στον κόλπου του Σαρωνικού, και η συνάντησή του με τον επικεφαλής της εβραϊκής κοινότητας είναι απλά το περιτύλιγμα μιας σημαντικής, ουσιώδους σχέσης μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας εντός του μεταλλασσόμενου διεθνούς πλαισίου.
Η σχέση αυτή θα ξεκινήσει με συζητήσεις για τουριστικούς δεσμούς (οι οποίοι δεν θα είναι "all-inclusive" καθώς η ελληνική κυβέρνηση δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα επιδότησης επιδοτούμενων τουριστικών επιχειρήσεων), θα συνεχίσει με στενότερους οικονομικούς δεσμούς και θα κορυφωθεί, όπως ορισμένοι σχολιαστές έχουν προβλέψει εδώ και καιρό, με μια νέα στρατηγική συμμαχία που θα περιλαμβάνει δικαιώματα υπερπτήσεων για την ισραηλινή αεροπορία.
Όλα αυτά τα διευκολύνει το γεγονός ότι ο Νετανιάχου και ο Παπανδρέου προέρχονται από ομοειδή περιβάλλοντα. Ωρίμασαν στα ίδια έγκριτα αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως διαμόρφωσαν παρεμφερείς διασυνδέσεις (όπως και ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς, που συναντήθηκε με τον Νετανιάχου τη Δευτέρα). Ο Παπανδρέου μπορεί να είναι επικεφαλής του Ελληνικού Σοσιαλιστικού κόμματος, ο Νετανιάχου επικεφαλής της ισραηλινής Δεξιάς, αλλά και οι δύο έχουν φιλελεύθερες-δημοκρατικές τάσεις ριζωμένες στην οικονομική πολιτική. Ο Παπανδρέου, που προσπαθεί να ηγηθεί μιας σοβαρής και επώδυνης οικονομικής μεταρρύθμισης χωρίς να χάσει τη δημοτικότητά του, θα δεχθεί ευχαρίστως βοήθεια από τον Νετανιάχου, που με ευχαρίστηση θα τον συμβουλεύσει.
Έτσι κινείται το πολιτικό εκκρεμές στη λεκάνη της Μεσογείου: "Made in America, Γειά στου και Ahlan". "Φλερτ στη σκιά της ημισελήνου", ήταν ο τίτλος της ελληνικής εφημερίδας "Τα Νέα", υπονοώντας την προδοσία της τουρκικής σημαίας. Ο υπαινιγμός αφορούσε και τις δύο πλευρές, αλλά απευθυνόταν κυρίως προς τον Νετανιάχου: παρόλα αυτά θα ήταν φρόνιμο να μην παρασυρθεί από τον καινούργιο του έρωτα και να αφήσει ανοικτή την πόρτα στην Τουρκία. Κι αν όχι την πόρτα, τουλάχιστον ένα μικρό παράθυρο.
ΑΥΓΗ
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/08/haaretz-all-inclusive.html
Δεν υπάρχουν σχόλια
Παρακαλούμε σχολιασμούς επί της ουσίας.
Τα σχόλια σας δεν περνάν από έλεγχο γιατί πιστεύουμε ότι δεν θα θίγουν κάποιον προσωπικά με βρισιές και συκοφαντίες.
Τέτοιου είδους σχόλια δεν περνάν από έλεγχο, αλλά θα διαγράφονται μετά την δημοσίευση.
Παρακαλούμε να γράφετε σε πεζά και όχι κεφαλαία
-------------------------------------------------------------------------
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτουν με τα περιεχόμενα στου άρθρου.
Ο ΔΙΚΤΥΟΥΡΓΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα - αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω, φόρμας επικοινωνίας.
Ευχαριστούμε